Περιπτερο στη Λαρνακα

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Η προσευχη

Ενας προσκυνητης καθοταν στην ακρη του δρομου και προσευχοταν. Καθως βρισκοταν εκει, παρατηρουσε ολους τους απορους, τους αρρωστους, τους αναπηρους που τον προσπερνουσαν. Λυπημενος απευθυνθηκε στο Θεο λεγοντας "Θεε μου, πως γινεται ενας τοσο ευσπλαχνικος Πατερας να βλεπει ολον αυτο τον πονο και να μην κανει τιποτα?" και μετα απο σιγη, ο Θεος απαντησε "Εγω εκανα κατι!Δημιουργησα εσενα!"...

   
μακαρι να μπορούσαμε το τοσο ισχυρό εγω μας να το χρησιμοποιησουμε σε τέτοιες καταστάσεις. αλλα το τοσο δυνατό εγω μας το καταδυναστευει το δυνατότερο "μονο εγω" και μας τυφλώνει το εμεις.

Erecozi έγραψε:

     
μακαρι να μπορούσαμε το τοσο ισχυρό εγω μας να το χρησιμοποιησουμε σε τέτοιες καταστάσεις. αλλα το τοσο δυνατό εγω μας το καταδυναστευει το δυνατότερο "μονο εγω" και μας τυφλώνει το εμεις.

Γιατι το καταδυναστευει? Στο χερι του καθενος μας ειναι, μια αποφαση, τιποτα παραπανω, αρκει να την παρουμε αυτην την αποφαση και να μην λεμε "ασε αυριο". Γιατι η αληθεια ειναι
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

ανοίγεις μεγάλο θέμα. το παν ειναι η λήψη αποφάσεων κατι που ο σημερινός άνθρωπος εχει χάσει την κριτική του ικανότητα λογω της μασημένης τροφής που του δίνουνε και της παραπληροφόρησης. για να μην μπλέξουμε με πολλα τα πράγματα ειναι άπλα ουτε λεφτα θελει η καλή πράξη ουτε χρόνο ουτε καν σκέψη βλεπεις εναν άνθρωπο να διψάει απο το νερο σου αστου μια γουλιά να πιει. βλέπεις εναν παππού στον δρομο σαστισμένο αποπροσανατολισμενο απλα ρωτα τον αν θελει βοήθεια. το κακο ειναι πως πολλες φορες εκμεταλλεύονται την καλοσυνη μας αυτο ομως εμενα δεν θα με σταματήσει οπως πολλούς

Το μάθημα των 20 ευρώ

Ένας καθηγητής κρατούσε ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ και ρώτησε τους μαθητές:
''Ποιός θέλει αυτό το χαρτονόμισμα των 20 ευρώ ;''
Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι. Τότε ο καθηγητής το τσαλάκωσε και ξαναρώτησε....
''Υπάρχει κάποιος που θέλει ακόμη αυτό το τσαλακωμένο χαρτονόμισμα;

Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάλι πάνω το χέρι. Έπειτα έριξε το χαρτονόμισμα στο πάτωμα και άρχισε να το κλωτσά και να χοροπηδά πάνω στο 20ευρω με τα παπούτσια του.

Το μάζεψε από το πάτωμα τσαλακωμένο , λερωμένο , λασπωμένο. Και τους ξανάκανε την ίδια ερώτηση :
''Ποιός θέλει αυτό το τσαλακωμένο, λερωμένο, λασπωμένο, χαρτονόμισμα των 20 ευρώ ;''

Όλοι ξανά στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι.

"Παιδιά μου" τους είπε
'' Σήμερα θα πάρετε ένα μεγάλο μάθημα. Ό,τι και να έκανα στο χαρτονόμισμα εσείς πάλι το θέλατε γιατί δεν έχασε την αξία του. Ακόμη αξίζει 20 Ευρώ !! Πολλές φορές στην ζωή, μας τσαλακώνουν, μας κτυπούν, μας ρίχνουν κάτω στο πάτωμα, μας ποδοπατούν, άνθρωποι και γεγονότα. Έτσι, πιστεύετε πως πλέον δεν έχετε καμία αξία, αλλά η πραγματική σας αξία δε θα έχει αλλάξει στα μάτια αυτών που σας αγαπούν πραγματικά. Ακόμη και τις μέρες που δεν είμαστε στα καλύτερα μας, η αξία μας παραμένει

Μαριε καλουτσικο το στορυ αλλα πριν σχηματισω την εικονα απο ολη την παραγραφο και με τα μυαλα
που κουβαλαω σημερα κατι με ωθησε να μην ''χαζοζητιανευω'' το 20Ε (σαν μαθητης)....το τελικο νοημα ειναι καλο
αλλα με λαθος ''εργαλεια''τα λεφτα και ιδως τα σημερινα ειναι απο την φυση τους αχρηστα οποτε αν καποιος απο εμας θελει να χρησιμοποιησει το νοημα αυτο (στα παιδια του η στους φιλους του κλπ)
καλυτερα να αλλαξει τους συσχετισμους του παραδειγματος...