Ναι, έτσι είναι, όμως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, όταν έρθει η ώρα να ψηφίσει, θα εκλέξει και πάλι ένα από τα σημερινά κόμματα της βουλής. Πρέπει να διαλυθούν αυτά για να σωθεί η Ελλάδα. Όμως πρώτα πρέπει να ωριμάσει ο λαός...

Psath 1100XX έγραψε:

Ναι, έτσι είναι, όμως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, όταν έρθει η ώρα να ψηφίσει, θα εκλέξει και πάλι ένα από τα σημερινά κόμματα της βουλής. Πρέπει να διαλυθούν αυτά για να σωθεί η Ελλάδα. Όμως πρώτα πρέπει να ωριμάσει ο λαός...

Αυτό ακριβώς θέλουν να πιστεύεις...
Δεν είναι τυχαίο πως ΚΑΘΕ χώρα επιθυμεί τους πολιτικούς της να φύγουν απο την μέση και να υπάρχει ΕΝΑΣ που θα κυβερνάει στην θέση τους (Παγκοσμιοποίηση).
Δεν τους απασχολεί ποιός θα είναι και απο πού θα εμφανιστεί...
Η πολιτική προκαθορισμένα αυτοκαταστρέφεται για να προετοιμάσει τον ερχομό της Παγκοσμιοποίησης υπο έναν "Πλανητάρχη". Η Γραφή και τα σημεία των καιρών δείχνουν τον ερχομό του Αντίχριστου..
Ίσως ακούγεται εξωφρενικό, παρατραβηγμένο και ονειροπαθές... όμως στην τελική..
Όλα έχουν τον λόγο και τον σκοπό τους..

Όχι, δε μιλάω για παγκόσμια διακυβέρνηση. Μιλάω για κάποιον Έλληνα ηγέτη που θα ηγηθεί μιας κυβέρνησης χωρίς εξαρτήσεις από κανέναν. Γιατί όπως είπα όλα τα κόμματα ψήφισαν το μνημόνιο και μπράβο στην αριστερά που είπε όχι, άρα τα περισσότερα επιθυμούν την ξενική κατοχή. Ξαναλέω ότι μόνοι μας οι Έλληνες θα βρούμε τη λύση, χωρίς τους ξένους που παριστάνουν τους φίλους. Δεν υπάρχουν Φιλέλληνες πολιτικοί κι αν υπήρξαν τελικά τα συμφέροντα του κράτους τους εξυπηρέτησαν, την Ελλάδα τη χρησιμοποίησαν.

Όλο το σκηνικό είναι μια καλοστημένη παράσταση φίλε μου..
Το ΚΚΕ έπαιξε την πολιτική του όπως και τα άλλα κόμματα την δική τους..
Έλληνας ηγέτης χωρίς εξαρτήσεις δεν θα υπάρξει ποτέ.. ιδιαίτερα σε μια χώρα που πλέον κινείται στον χορό του ΔΝΤ..
Όσο αφορά την Ελλαδίτσα... όλοι μας λίγο πολύ την "χρησιμοποιήσαμε"..
Όποιος δεν φοροδιάφυγε.. "πρώτος τον λίθο βάλετω"...

"Τότε μονάχα να χαρείς: αν θάναι ο τελευταίος".

Πιστεύω ότι υπάρχει λύση. ΌΛοι μας μπορούμε να δώσουμε λύση, εάν αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα, διώξουμε τους πολιτικούς και αναλάβουν αυτοί που πραγματικά εμείς θα ορίσουμε. Δε θα είναι λύκος, ούτε βασιλιάς, ουτε σημερινός πολιτικός. Ο ποιητής αναφέρεται σε κάθε λογής βασιλιάδες που διαδέχονται ο ένας τον άλλο χωρίς να αξίζουν τη θέση τους και κατέστρεψαν στο παρελθόν (και τώρα) την Ελλάδα. Δεν αναφέρεται σε ανθρώπους που βοήθησαν πραγματικά τη χώρα τους.

Psath 1100XX έγραψε:

Ο ποιητής αναφέρεται σε κάθε λογής βασιλιάδες που διαδέχονται ο ένας τον άλλο χωρίς να αξίζουν τη θέση τους και κατέστρεψαν στο παρελθόν (και τώρα) την Ελλάδα.

Μιλάς για τους πολιτικούς που εμείς επιλέξαμε τα τελευταία 30+ χρόνια.. μήπως να ξεκινούσαμε απο εκεί?

Psath 1100XX έγραψε:

Δεν αναφέρεται σε ανθρώπους που βοήθησαν πραγματικά τη χώρα τους.

Όπως..?

Ελευθέριος Βενιζέλος.

Καποδίστριας

1) Μιλάμε για την ιστορία των τελευταίων (σχεδόν) 40 ετών.. απο το 1974..
2) Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έχει θεωρηθεί ήρωας απο τους μισούς Έλληνες και προδότης απο τους άλλους μισούς..

Η ιστορία έχει πάντα τον τρόπο της να αλλάζει και να επαναλαμβάνεται..
Προδότες άλλων εποχών θεωρούνται εθνοσωτήρες σήμερα.. "μια χούντα θα μας σώσει.. που είσαι Παπαδόπουλε" κλπ.. την ίδια στιγμή που ήρωες άλλων εποχών έχουν θεωρηθεί (όχι άμεσα) προδότες του έθνους..

Η ιστορία που ξεκίνησε με την δημιουργία κόμματος απο τους αμερικάνους το '74.. όταν δηλαδή η Ελλάδα έψαχνε απεγνωσμένα για οικονομική στήριξη.. έφτασε στο προγεγραμμένο αποτελεσμά της ..

Όλοι μας συμβάλαμε, όλοι μας περάσαμε καλά... τώρα το "εστιατόριο" κλείνει και είναι ώρα να πληρώσουμε..

Η άφιξη του Καποδίστρια στην Ελλάδα

"Όταν ο Καποδίστριας (8 Ιανουαρίου του 1828) έφτασε στο Ναύπλιο, ο λαός τον
υποδέχτηκε ως λυτρωτή.
Το ίδιο συνέβηκε και στην Αίγινα (11 Ιανουαρίου). Εκεί όμως η υποδοχή είχε και
την τραγική της πλευρά. Να, τι αφηγείται ο ίδιος ο Καποδίστριας. «... Είδα πολλά
στη ζωή μου, αλλά παρόμοιο θέαμα μ' αυτό που είδα στην Αίγινα δεν έχω ξαναδεί
και εύχομαι ούτε κανείς άλλος να το ιδεί. «Ζήτω ο Κυβερνήτης, ο σωτήρας μας, ο
ελευθερωτής μας», φώναζαν γυναίκες αναμαλλιασμένες, άνδρες με λαβωματιές
του πολέμου, ορφανά γυμνά, που έμεναν σε σπηλιές. Δεν ήταν φωνές χαράς αλλά
θρήνος. Η γη βρεχόταν από δάκρυα· το ίδιο και οι μυρτιές και οι δάφνες που είχαν
στρώσει στο δρόμο για να περάσω. Ανατρίχιαζα - τα γόνατά μου έτρεμαν η φωνή
του λαού μου έσχιζε την καρδιά. Μαυροφορεμένες γυναίκες, γέροντες μου ζητού-
σαν να αναστήσω τους πεθαμένους δικούς τους, μανάδες μου έδειχναν τα πεινα-
σμένα μωρά στην αγκαλιά τους και μου ζητούσαν να τα βοηθήσω να ζήσουν. Τίπο-
τα δεν τους είχε απομείνει, έλεγαν, μόνο εκείνοι κι εγώ...»
Γ. Τερτσέτη, Απόλογα για τον Καποδίστρια (διασκευή)
Ο Καποδίστριας σε μια περιοδεία
Ο Καποδίστριας συνήθιζε να κάνει συχνά περιοδείες για να είναι κοντά στο λαό
και στα προβλήματά του. Σε μια από αυτές τον συνόδευε και ο Κολοκοτρώνης.
Προπορευόταν ένας ταχυδρόμος καβάλα σ' ένα περήφανο άλογο, ντυμένος με τη
χρυσοστόλιστη στολή, που φορούσαν οι υπάλληλοι του κράτους. Ο Κυβερνήτης
πιο πίσω, απλός, με φτωχικά ρούχα καθόταν πάνω σ' ένα άλογο, που έμοιαζε πε-
ρισσότερο με το γαϊδουράκι που μετέφερε τον Ιησού στα Ιεροσόλυμα.
Οι άνθρωποι άκουγαν ότι έρχεται ο κυβερνήτης και έτρεχαν να τον υποδε-
χτούν όχι ζητωκραυγάζοντας με δάκρυα στα μάτια έκαναν το σταυρό τους, έκαι-
γαν λιβάνι και ευλογούσαν το Θεό που τους έσωσε από τη σκλαβιά. Ο λαός όμως
αντί του κυβερνήτη χαιρετούσε τον ταχυδρόμο που πήγαινε μπροστά.
Ο Κολοκοτρώνης, βλέποντας αυτήν την εικόνα, πλησίασε τον Καποδίστρια και
του είπε:
- Εξοχότατε, πρέπει ο κόσμος να γνωρίσει τον Κυβερνήτη του.
- Και τι θέλεις να κάμω: Ρώτησε με απορία ο Καποδίστριας.
- Να φορέσει η εξοχότητά σου την επίσημη στολή, απάντησε ο Κολοκοτρώνης.
Ο Καποδίστριας ξεπέζεψε πιο κάτω και φόρεσε την επίσημη στολή του. Ήταν κι
αυτή το ίδιο απλή και φτωχική..."
Ν. Δραγούμη, Ιστορικοί Αναμνήσεις (διασκευή)




Απόσπασμα (πηγές) από το Σχολικό βιβλίο ΣΤ΄Δημοτικού που για 1-2 χρόνια νατικαταστάθηκε από αυτό της κυρίας Ρεπούση αλλά επανήλθε κατόπιν έντονων αντιδράσεων.

Ξεφύγαμε ταμάλα απο το θέμα μας μιλώντας για την Ελλάδα του 1800...
Αν είναι να αρχίσουμε και με την Μπουμπουλίνα (1811) και τον Καραϊσκάκη (1821) δεν θα έχουμε κάποιο αποτέλεσμα, γιατί στο τέλος φίλε μου... η ιστορία μας έμεινε.. και αυτή δεν καλύπτει ούτε τους τόκους των 500.000.000.000...

Βλέπεις λοιπόν ότι υπάρχουν ηγέτες...H ιστορία διδάσκαει. Η ιστορία μας είναι αυτή που μας κράτησε ζωντανούς μέχρι σήμερα.

Η ανάγκη της επιβίωσης μας κράτησε και όχι η ιστορία..
Ό άνθρωπος απο την πρώτη του ανάσα επιδιώκει να επιζήσει, η ιστορία μπορεί να βοηθάει, αλλά δεν βάζει το ψωμί στο τραπέζι μας...

Η ιστορία δίνει παραδείγματα που μας φέρνουν ψωμί και κάτι περισσότερο στο τραπέζι και μας υπενθυμίζει τους πραγματικούς ηγέτες.