Η παρακολούθηση με κάμερες

Στις περισσότερες πόλεις, πάντοτε υπό το πρόσχημα της ασφάλειας, οι κάμε ρες παρακολούθησης πολλαπλασιάζονται, εγκατεστημένες στους δρόμους, στους σταθμούς, στο μετρό, μπροστά από τα δημόσια κτίρια και τις υπηρεσίες. Στις κάμερες αυτές προστίθενται και οι αυτόματες φωτογραφικές μηχανές των ραντάρ που βρίσκονται σε διάφορες οδικές αρτηρίες. Τεχνικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για συστηματική αναγνώριση όλων των οχημάτων που περνούν από μπροστά τους.

Μόνο στην Μεγάλη Βρετανία υπάρχουν αυτή την στιγμή πάνω από 4 εκατομ. κάμερες. Στο Λονδίνο, ένας πολίτης που κινείται στους δρόμους κατα γράφεται 300 φορές κατά μέσον όρο καθημερινώς.

Η αναγνώριση συγκεκριμένων ατόμων μεταξύ ενός πλήθους είναι πλέον δυνατή εάν εφοδιασθούν οι κάμερες με λογισμικό βιομετρικής αναγνώρισης προσώπων. Αυτό το λογισμικό μπορεί να αναγνωρίζει ταυτόχρονα πολλά άτομα μεταξύ πλήθους άλλων, συγκρίνοντας τα με πρόσωπα αποθηκευμένα σε μια βάση δεδομένων. Έτσι, η υπόθεση της παρακολούθησης γίνεται αυτόματη, άρα και συστηματική.
Με την επιβολή των βιομετρικών διαβατηρίων και δελτίων ταυτότητας, το πρόσωπο κάθε ατόμου καταχωρείται ψηφιακά σε μια βάση δεδομένων. Στο άμεσο μέλλον, θα είναι δυνατόν να παρακολουθείται συνεχώς η μετακίνηση ενός συγκεκριμένου ατόμου μέσα σε μια πόλη (ο κεντρικός υπολογιστής θα μεταπηδά αυτόματα από την μια κάμερα στην άλλη ώστε να "βλέπει" πάντα στην οθό νη του τον άτυχο πολίτη-στόχο).

Το δίκτυο Echelon

Το δίκτυο Echelon έχει τεθεί σε λειτουργία πάνω από 20 χρόνια και με μεγάλη μυστικότητα από 5 αγγλοσαξονικές χώρες: τις ΗΠΑ, την Μεγάλη Βρετανία, τον Καναδά, την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία και διευθύνεται κυρίως από την περιβόητη NSA, την αμερικανική υπηρεσία ηλεκτρονικών πληροφοριών.

Η ιδιοφυής ιδέα πίσω από το Echelon είναι η χρήση της τεχνολογίας αναγνώρισης φωνής ώστε να εντοπίζονται αυτόματα λέξεις-κλειδιά στις παρακολουθούμενες συνομιλίες. Αυτές οι λέξεις-κλειδιά επιλέγονται από τα στελέχη του Echelon ανάλογα με την επικαιρότητα και τις περιστάσεις.

Με την αυτοματοποίηση το Echelon παρεμβαίνει στις μισές από τις 10 δισεκατομ. επικοινωνίες που πραγματοποιούνται καθημερινώς στον πλανήτη. Έχει την δυνατότη τα να αναλύσει 2 εκατομ. συνομιλίες το λεπτό.

Ηλεκτρονικοί φάκελλοι

Οι φάκελλοι των δημόσιων υπηρεσιών και των ιδιωτικών εταιρειών συγκεντρώνουν τεράστιο αριθμό προσωπικών δεδομένων για εκατομμύρια πολίτες ή καταναλωτές. Τα στοιχεία αυτά υποτίθεται ότι δεν είναι αξιοποιήσιμα στον βαθμό που είναι διασκορπισμένα σε πολυάριθμα ηλεκτρονικά συστήματα. Αλλά, οι "οργανισμοί'" που διαθέτουν τα μέσα μπορούν να διεισδύσουν στα συστήμα τα αυτά ή να αποκτήσουν πρόσβαση σε όλες αυτές τις πληροφορίες μέσα από πολλές ογκώδεις εθνικές τράπεζες δεδομένων.

Πολυάριθμες εταιρείες που ιδρύθηκαν τα τελευταία χρόνια έχουν εξειδικευθεί στην συγκέντρωση, προσωπικών δεδομένων, επισήμως για εμπορικούς σκοπούς. Αλλά οι προσωπικοί ηλεκτρονικοί φάκελλοι έχουν αρχίσει να σχηματίζουν το ακριβές προφίλ εκατομμυρίων καταναλωτών, που ζουν στις δυτικές χώρες κυρίως. Οι πληροφορίες των φακέλλων αυτών πωλούνται σε οποιονδήποτε επιθυμεί να τις αγοράσει.

Η πιστωτική κάρτα σε συνδυασμό με τον γραμμωτό κώδικα (bar code)

Οι λογαριασμοί που πληρώνουμε με μια πιστωτική κάρτα επιτρέπουν την καταγραφή των κινήσεων μας, αλλά επίσης και να γνωρίζουν με μεγάλη ακρίβεια τα προϊόντα που αγοράζουμε.

Αν, για παράδειγμα, το προϊόν είναι ένα βιβλίο, στην πιστωτική κάρτα "περνά" ο γραμμωτός κώδικας πάνω στο βιβλίο και αυτό τους επιτρέπει να ξέρουν ακριβώς ποιο βιβλίο αγοράσαμε, άρα να γνωρίζουν το μορφωτικό ή πολιτικό προφίλ του αγοραστή.
Ο συνδυασμός του γραμμικού κώδικα και του αριθμού της πιστωτικής κάρτας σηματοδοτούν τον αυτόματο συσχετισμό του συγκεκριμένου προϊόντος με τον συγκεκριμένο αγοραστή.

Τα κινητά τηλέφωνα

Όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι με έναν δέκτη τύπου "σκάννερ" (του οποίου η χρήση είναι παράνομη αλλά η πώληση είναι ελεύθερη), είναι πολύ εύκολο για οποιονδήποτε να ακούσει τι λέμε όταν συνομιλούμε στο κινητό τηλέφωνο.

Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι ότι το κινητό τηλέφωνο επιτρέπει τον γεωγραφικό εντοπισμό του κατόχου του ανά πάσα στιγμή, ακόμα κι όταν το τηλέφωνο είναι κλειστό.
Το κινητό τηλέφωνο, συνεπώς, είναι μια πραγματική ηλεκτρονική συσκευή εντοπισμού μας, την οποία μάλιστα χρησιμοποιούμε οικειοθελώς και την πληρώνουμε κιόλας.

Τα μικροτσίπ RFID, Τα εμφυτεύματα, τα μικροτσίπ "Digital Angel" και "Verichip"

Ίντερνετ

Δεν υπάρχει πιο διάτρητο μέσον από το Διαδίκτυο. Με το ανάλογο λογισμικό, ο οποιοσδήποτε μπορεί να συλλέξει εμπιστευτικά στοιχεία των χρηστών.

Το λειτουργικό σύστημα, λ.χ. των Windows και το εργαλείο πλοήγησης Internet Explorer της Microsoft περιλαμβάνουν έναν αριθμό αναγνώρισης του χρήστη, το GUID (Globally Unique Identifier).

Τα Windows και ο Internet Explorer ενσωματώνουν και άλλες ειδικές εντολές που επιτρέπουν το "διάβασμα" του περιεχομένου του σκληρού δίσκου του χρήστη, εν αγνοία του, κατά την διάρκεια της σύνδεσης του στο Ίντερνετ. Η Microsoft έχει αναγνωρίσει την ύπαρξη αυτών των ειδικών εντολών και του GUID.

Από την πλευρά της, η Intel έχει επίσης τοποθετήσει έναν αριθμό αναγνώρισης εξ αποστάσεως, στους επεξεργαστές Pentium III και Xeon.

Μια παγκόσμια δικτατορία του μέλλοντος δεν θα χρειάζεται παρά να "αποκλείσει" ένα άτομο από τα ηλεκτρονικά συστήματα, οπότε αυτός δεν θα μπορεί να αγοράσει τίποτα για να τραφεί ούτε να μετακινηθεί.

ΣΤ. Οργανωμένη Σχιζοφρένεια. Τα 6G της παγκοσμιοποίησης

Η αληθινή παγκοσμιοποίηση είναι τα 6G όπως τα έχουν κατηγοριοποιήσει οι επικριτές της:

1) Global warming (υπερθέρμανση του πλανήτη)

2) Global poverty (παγκόσμια φτώχεια)

3) Global corruption (παγκόσμια διαφθορά - μαφιοζοποίηση)

4) Global immigration (παγκόσμια προσφυγιά)

5) Global seduction (παγκόσμια παραπλάνηση)

6) Global terror (παγκόσμιος φόβος)

Την ώρα, όμως, που τα δημοκρατικά, οικονομικά, γεωπολιτικά και οικολογικά προβλήματα επιδεινώνονται επικίνδυνα, το χάσμα μεγαλώνει μεταξύ των πραγματικών προβλημάτων που βιώνουν οι πολίτες και των ψευδοπροβλημάτων που τους παρουσιάζουν τα Παγκόσμια Αφεντικά και τα ηλεκτρονικά (και έντυπα) Μέσα Ενημέρωσης που ελέγχουν.

Σκοπός αυτής της οργανωμένης σχιζοφρένειας είναι να τους κάνουν να ξεχάσουν τα μειονεκτήματα της παγκοσμιοποίησης και των θιασωτών της, φορτώνοντας τα σε αποδιοπομπαίους τράγους και "τραβώντας την προσοχή στα δέντρα έτσι ώστε να χάνεται το δάσος".

Τα προβλήματα που μεγεθύνει περισσότερο το σύστημα των πολιτικών και των Μέσων Ενημέρωσης

- η οδική ασφάλεια (θεωρείται συνήθως εθνική προτεραιότητα)

- η τρομοκρατία (που είναι ένα φαινόμενο εν πολλοίς κατευθυνόμενο)

- Επιδημίες όπως η γρίππη των πτηνών

- οι σέκτες

- ο αγώνας κατά των διακρίσεων (όλοι πρέ πει να είμαστε ίσοι στην υποδούλωση
μας!)

- η προπαγάνδα της δήθεν ισότητας των δύο φύλων

- η συζήτηση για τα ναρκωτικά (που συνήθως αφορά τους χρήστες και αφήνει στο απυρόβλητο τσυς μεγαλέμπορους)

- το ντόπινγκ των αθλητών

- η διαμάχη για το δικαίωμα ή όχι της καύσης των νεκρών και του γάμου των γκαίη...

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Οδεύοντας προς έναν τεχνολογικό μεσαίωνα

«Κάτι άλλο πρέπει να αντικαταστήσει τις κυβερνήσεις και η ιδιωτική εξουσία μου φαίνεται ότι είναι η κατάλληλη οντότητα για να το κάνει». [David Rockfeller, Συνέντευξη στο περιοδικό Newsweek τον Φεβρουάριο του 1999].

Πριν από 12 χρόνια, τον Ιούνιο του 2000, μια ομάδα ερευνητών από όλο τον κόσμο που "αισθάνονταν ότι κάτι δεν πάει καλά" με την παγκοσμιοποίηση -και αφού είχαν ήδη προηγηθεί τα γεγονότα του Σηάτλ τον Δεκέμβριο του 1999, που ήταν η πρώτη αντίδραση- επικοινώνησαν μέσω του Ίντερνετ και συναίνεσαν στο να βρουν αυτό που ουσιαστικά διάβρωνε το πλανήτη μας. Άρχισαν να ανταλλάσσουν τις απόψεις τους και τις έρευνες τους προκειμένου να αποκτήσουν μια σφαιρική αντίληψη.

Η ομάδα αυτή ήταν εξ’ αρχής αντι-ιεραρχική και δημοκρατική, χαλαρά οργανωμένη και συντονισμένη, έτσι ώστε να μην μπορεί να χειραγωγηθεί ή να υπονομευθεί. Τα μέλη της, από όλο τον κόσμο, προήρχοντο από κάθε κοινωνικό τομέα και σε κανέναν τους δεν μπορούσε να μπει συγκεκριμένη πολιτική "ταμπέλλα".

Η ομάδα κατέληξε τελικά στο ότι τα παγκόσμια "αρπακτικά" και οι "βαμπίρ" υπερεθνικοί μηχανισμοί μάς πηγαίνουν "σηκωτούς" προς έναν τεχνολογικό Μεσαίωνα, όπως είχαν προβλέψει ορισμένοι φιλόσοφοι από την δεκαετία του '60. Κοινοποίησαν τα συμπεράσματα τους σε επιλεγμένους ερευνητές και συγγραφείς διεθνώς με την προτροπή να χρησιμοποιήσουν το υλικό αυτό για να ενημερώσουν το ευρύ κοινό όπως αυτοί νομίζουν.

Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτά τα συμπερά σματα, ο πολιτισμός μας, αφού πέρασε από τέσσερις διαδοχικές εποχές που χάραξαν τέσσερις μορφές πολιτικής εξουσίας (η εποχή των φυλών / Η εποχή των αυτοκρατοριών και των βασιλείων / Η εποχή των εθνών-κρατών / Η εποχή του ύστερου καπιταλισμού), κατευθύνεται προς έναν τεχνολογικό Μεσαίωνα.

Η εξουσία δεν είναι πλέον ούτε αντιπροσωπευτική ούτε αιρετή, και δεν είναι γεωγραφικά περιορισμένη (σε αντίθεση με τις φυλές, τα βασίλεια ή τα έθνη-κράτη). Είναι παγκόσμια, πλανητική. Δεν υπάρχει συνεπώς εναλλακτική διαφυγή. Συνιστά ένα νέο επίπεδο οργάνωσης του πολιτισμού, ένα είδος υπερ-οργανισμού.

Ασκείται απευθείας από εκείνους που ελέγχουν το οικονομικό σύστημα και την παράγωγη των αγαθών. Εργαλεία της εξουσίας αυτής είναι ο έλεγχος της τεχνολογίας, της ενέργειας, του χρήματος και της πληροφορίας.

Όπως κάθε νέα εξουσία, εγκαθιδρύεται αντικαθιστώντας την παλαιότερη, που υποχρεωτικά εξαφανίζεται.

Οι ιδιωτικοί πολυεθνικοί οργανισμοί αποκτούν προοδευτικά όλα τα χαρακτηριστικά της κρατικής εξουσίας: δίκτυα επικοινωνιών, δορυφόρους, υπηρεσίες πληροφοριών, φακέλλωμα των πολιτών, δικαστικούς θεσμούς (με βάση τις υπερεθνικές συμφωνίες, σύμφωνα με τις οποίες μια πολυεθνική μπορεί να σύρει ένα κράτος σε ειδικό διεθνές δικαστήριο!).

Το επόμενο στάδιο -και το τελικό- για τους πολυεθνικούς αυτούς οργανισμούς θα είναι να αποκτήσουν την στρατιωτική και αστυνομική δύναμη που αντιστοιχεί στην νέα τους εξουσία, δημιουργώντας τις δικές τους ένοπλες δυνάμεις, γιατί ο εθνικός στρατός και η αστυνομία δεν εγγυώνται τα συμφέροντα τους παγκοσμίως.

Θα ενισχυθεί η προπαγάνδα για μια υπερ-φιλελεύθερη οικονομία και η προβολή των ιδιωτικών στρατών ως τρόπου μείωσης των δαπανών διατήρησης εθνικού στρατού με ταυτόχρονη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του. (Στάδιο υλοποίησης: προχωρημένο).

Οι στρατοί καλούνται να γίνουν ιδιωτικές επιχειρήσεις, που θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα κράτη κατόπιν συμβολαίου, όπως και σε κάθε ιδιώτη που θα μπορεί να πληρώσει για τις υπηρεσίες τους. Αλλά στο τελικό στάδιο του σχεδίου, αυτοί οι ιδιωτικοί στρατοί θα υπηρετούν τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών και θα επιτίθενται στα κράτη που δεν θα υποτάσσονται στους οικονομικούς κανόνες της Νέας Τάξης.

Οι ιδιωτικοί στρατοί υπάρχουν ήδη στις ΗΠΑ. Πρόκειται για τις εταιρείες DynCorp, CACI και MPRI, πρότυπα των μελλοντικών ιδιωτικών στρατών. Η DynCrop έχει παρέμβει σε πολλές περιοχές για λογαριασμό των ΗΠΑ (Νότιο Αμερική, Σουδάν, Κουβέιτ, Ινδονησία, Κοσσυφοπέδιο, Ιράκ κλπ).

Στα τέλη του 2002, η DynCorp εξαγοράσθηκε από την Computer Sciences Corporation, μια από τις σημαντικότερες αμερικανικές εταιρείες πληροφορικής. Τον Μάϊο του 2004, οι DynCorp και MPRI ενεπλάκησαν στον βασα νισμό Ιρακινών κρατουμένων. Οι ιδιωτικοί στρατοί (που αποκαλούνται "υπεργολάβοι" από το Πεντάγωνο) αντιπροσωπεύουν ήδη το 10% των ένστολων Αμερικανών που έχουν αποσταλεί στο Ιράκ.

Τα Παγκόσμια Αφεντικά προέρχονται όλοι σχεδόν από την ίδια μήτρα, το ίδιο κοινωνι κό περιβάλλον, τις ίδιες Λέσχες...
Γνωρίζονται μεταξύ τους, συναντιούνται μυστικά, μοιράζονται τις ίδιες απόψεις και τα ίδια συμφέροντα.

Έχουν συνεπώς το ίδιο σχέδιο για το πώς πρέπει να είναι ο ιδανικός γι' αυτούς κόσμος του μέλλοντος.

Όπως είναι φυσικό, συμφωνούν σε μια στρατηγική και συντονίζουν συνωμοτικά την δράση τους, προωθώντας τις κατάλληλες οικονομικές καταστάσεις γι' αυτούς.

Ανακεφαλαιώνουμε:

* Αποδυνάμωση των κρατών και την πολιτικής δύναμης. Πολιτική απορρύθμιση. Ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών.

* Πλήρης αποδέσμευση της οικονομίας από τα κράτη, ακόμα και των τομέων της παιδείας, της έρευνας και αργότερα της αστυνομίας και του στρατού, που προορίζονται να γίνουν σώματα ελεγχόμενα από τις ιδιωτικές υπηρεσίες.

* Υπερχρέωση των κρατών λόγω μίζας και διαφθοράς, άχρηστων δημοσίων έργων, επιδοτήσεων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις χωρίς αντισταθμιστικά οφέλη ή λόγω μεγάλων αμυντικών δαπανών. Μόλις συγκεντρωθεί ένα βουνό χρεών, οι κυβερνήσεις υποχρεώνονται σε ιδιωτικοποιήσεις και στο ξεχαρβά λωμα των δημόσιων υπηρεσιών με το παραμύθι του οικονομικού φιλελευθερισμού. Όσο περισσότερο μια κυβέρνηση βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Επικυρίαρχων, τόσο αυξάνεται το χρέος της χώρας της.

* Προσωρινή απασχόληση των εργαζομένων και διατήρηση υψηλού ποσοστού ανεργίας, που προκαλείται από τις μετεγκαταστάσεις των επιχειρήσεων και την παγκοσμιοποίηση της αγοράς εργασίας. Είναι τόση η οικονομική πίεση των μισθωτών, που είναι πλέον έτοιμοι να δεχθούν οποιονδήποτε μισθό ή οποιεσδήποτε συνθήκες εργασίας προκειμένου να δουλέψουν κάπου.

* Μείωση των παροχών κοινωνικής προνοίας, για να υποχρεωθεί ο άνεργος να δεχθεί οποιαδήποτε δουλειά με οποιουσδήποτε όρους. Οι υψηλές παροχές κοινωνικής προνοίας του μεταπολεμικού ευρωπαϊκού κοι νωνικού κράτους και ο δυνατός συνδικαλισμός δεν άφηναν την ανεργία να πιέζει την αγορά εργασίας.

* Αποτροπή διεκδικήσεων για άνοδο των μισθών στον Τρίτο Κόσμο, διατηρώντας έτσι τα εκεί ολοκληρωτικά και διεφθαρμένα καθεστώτα. Αν οι εργαζόμενοι του Τρίτου Κόσμου αμοίβοντο καλύτερα, αυτό θα ανέτρεπε πάραυτα την αρχή των μετεγκαταστάσεων και της πίεσης που ασκείται στην αγορά εργασίας και την κοινωνία της Δύσης. Αυτή συνεπώς είναι η απαραίτητη στρατηγική της ασφαλιστικής δικλείδας που πρέπει να διατηρηθεί πάση θυσία από τους Επικυρίαρχους. Η περιβόητη "ασιατική κρίση" του 1998 προκλήθηκε ακριβώς για να διατηρήσει αυτή την ασφαλιστική δικλείδα.

* Το χρήμα είναι σήμερα ουσιαστικά ει κονικό. Η πραγματικότητα του είναι ένας συνδυασμός των ψηφίων Ο και 1 μέσα στους υπολογιστές των Τραπεζών. Το μεγαλύτερο μέρος του παγκοσμίου εμπορίου πραγματοποιείται χωρίς χαρτονομίσματα και μόνο το 10% των καθημερινών οικονομικών συναλλαγών αντιστοιχούν σε οικονομικές δοσοληψίες στον "πραγματικό κόσμο".

* Οι ίδιες οι χρηματοπιστωτικές αγορές (κεφαλαιαγορές) συνιστούν ένα σύστημα δημιουργίας εικονικού χρήματος, με κέρδος που δεν βασίζεται στην δημιουργία πραγματικού πλούτου. Χάρη στο παιγνίδι των κεφαλαιαγορών (που επιτρέπουν την μετατροπή των διακυμάνσεων των χρηματιστηριακών αξιών σε κέρδη), οι "ενημερωμένοι" επενδυτές μπορούν να γίνουν πλουσιότεροι με μια απλή ανταλλαγή δεδομένων μέσα από τους υπολογιστές.

Αυτή η δημιουργία χρήματος χωρίς την ανάλογη δημιουργία πλούτου είναι ακριβώς ο ορισμός της τεχνητής δημιουργίας πλαστού χρήματος. Αυτό που ο νόμος απαγόρευε στους παραχαράκτες, και αυτό που η αστική οικονομία απαγόρευε στα κράτη, καθίσταται συνεπώς δυνατό και νόμιμο για τα αρπακτικά Παγκόσμια Αφεντικά, στα πλαίσια της παγκοσμιοποιημένης χρηματιστηριακής κλεπτοκρατίας. Άρα πλαστικό χρήμα ισοδυναμεί με πλαστό χρήμα!

Τα κοινά σημεία μεταξύ του Μεσαίωνα και της σημερινής περιόδου:

- τρομακτικό άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών

- μια κοινωνία που διοικείται από μια ελίτ που κατάγεται από μια κληρονομική κάστα

- η μικρή αξία της ανθρώπινης ζωής

- η επιστροφή του νόμου του ισχυροτερου (winners και losers)

- η επιστροφή των απολυταρχικών αυτο κρατοριών (ΗΠΑ και Κίνα)

- η επιστροφή του φονταμενταλισμού (Άραβες ισλαμιστές και Αμερικανοί ευαγγελιστές)

- η επιστροφή στους θρησκευτικούς πολέμους (ισλαμική σαρία και πόλεμοι του Μπους εμπνευσμένοι από τον "Θεό")

- οπισθοδρόμηση της κλασσικής κουλτούρας και της μόρφωσης, πρόσβαση στην ανώτερη εκπαίδευση μόνο για τους πλουσίους

- επιστροφή στην ανασφάλεια των μεταφορών. Επανεμφάνιση των "συμμοριών των εθνικών οδών" και των πειρατών στην θάλασσα!

- επιστροφή των επιδημιών και των ασθενειών που είχαν εξαλειφθεί εδώ και έναν αιώνα.

Ο τυφοειδής πυρετός, η φυματίωση, η διφθερίτιδα και η ψωρίαση έχουν κάνει την επανεμφάνιση τους στην Δύση λόγω της αύξησης της φτώχειας. Η πανούκλα και η χολέρα εμφανίζονται ξανά σε ορισμένες περιοχές του Τρίτου κόσμου.

- η επιστροφή των πρακτικών των φυλών (πήρσινγκ, τατουάζ, οργάνωση των περιθωριακών σε φυλές...

- η μόδα του "γκόθικ" (οι μόδες συχνά αποκαλύπτουν τις επερχόμενες κοινωνικές τάσεις)

- επιστροφή της μαγείας, της αστρολογίας και των τελετών μαύρης μαγείας

- ισχυρή επιρροή αποκρυφιστικών ταγμά των και μυστικιστικών εταιρειών μεταξύ των κυρίαρχων ελίτ (Skull and Bones, Λέσχη των Bohemian...)

- φτωχός και ακαλλιέργητος πληθυσμός του οποίου μόνη αποστολή είναι να τροφοδο τεί την ελίτ με σκλάβους (φθηνή παιδική ερ γασία, σεξοτουρισμός, εμπόριο λευκής σαρκός, εμπόριο οργάνων κ.λπ.).

Η εμπειρία του βατράχου και η "τελική λύση"

Ένας από τους στρατηγικούς στόχους των Επικυρίαρχων είναι να επιτύχουν τον πλήρη έλεγχο των φυσικών πόρων και της παραγωγής ενέργειας, αντικαθιστώντας προοδευτικά το σύνολο των εργαζομένων με μηχανές.

Το ντοκουμέντο για τα "Σιωπηλά Όπλα" είναι σαφέστατο σ' αυτό το θέμα: «Αν η άνοδος των κατώτερων τάξεων μπορεί να συγκρατηθεί επί μακρόν, η ελίτ θα μπορέσει να κυριαρχήσει επί της ενέργειας, και ο λαός, με την συγκατάθεση του, δεν θα έχει καμμιά πρόσβαση στους απαραίτητους ενεργειακούς πόρους.

Μέχρις ότου επικρατήσει απόλυτα ο έλεγχος αυτός, πρέπει να έχει εξασφαλισθεί η συγκατάθεση του κόσμου να δουλέψει, και να μην εμποδίσει του συνωμότες να πάρουν στα χέρια τους τις υποθέσεις του. Μια λάθος κίνηση, όμως, θα κάνει τους ανθρώπους να αντισταθούν κατά την τελική μετάβαση των ενεργειακών πηγών στον έλεγχο της ελίτ».

Τα τελευταία χρόνια όλα είναι έτοιμα για τον αυτοματισμό ολόκληρης της διαδικασίας παραγωγής. Για να προετοιμάσουν την αντι κατάσταση του ανθρώπου από τον υπολογι στή και τις μηχανές, οι Επικυρίαρχοι αποφάσισαν να συγχωνεύσουν τον τρόπο εργασίας του ανθρώπου και των μηχανών. Για τον λόγο αυτόν οι επιχειρήσεις βοηθούνται από μια "μηχανοποίηση" των μεθόδων εργασίας, ακόμα και του τέταρτου τομέα. Οι εργαζόμενοι έχουν όλο και λιγότερα περιθώρια απο φάσεων. Η εργασία τους περιορίζεται στο να ακολουθούν αυστηρές και προκαθορισμένες διαδικασίες που προσεγγίζουν αυτές του υπολογιστή, έτσι ώστε στο μέλλον να διευκολυνθεί η αντικατάσταση τους από τις μηχανές.

Χάρη στην ρομποτοποίηση, την πληροφορική και την τεχνητή νοημοσύνη, η παραγωγή και η μεταφορά της ενέργειας και των προϊόντων θα μπορεί σύντομα να διεκπεραιώνεται σχεδόν αποκλειστικά από αυτόματα συστήματα. Ο αριθμός των ατόμων που θα είναι πραγματικά απαραίτητοι για την καλή λειτουργία του συστήματος παραγωγής θα είναι πολύ κατώτερος του αριθμού των ση μερινών εργαζομένων.