Σαν να'ταν χθές, ξεκίνησα μια προσπάθεια να δημιουργήσω μια σελίδα όπου όλοι οι μοτοσυκλετιστές των CBR θα μπορέσουν να μοιραστούν τις γνώσεις τους, τις εμπειρίες τους, τα καλά τους, τα στραβά τους.. ακόμη και τα προσωπικά τους.

Ήταν σε μια εποχή που τα Φόρουμ ακόμη δεν ποικίλαν και η πληροφόρηση στα συγκεκριμένα μοντέλα ήταν φτωχή.
Ξεκίνησα με πολύ πάθος, δημιουργώντας θέματα και τοποθετώντας πληροφορίες που πολλές φορές μέχρι τις πρωινές ώρες έπιανα τον εαυτό μου να μεταφράζει πληροφορίες απο άλλες ιστοσελίδες.

Άρχισαν να μπαίνουν δειλά δειλά τα πρώτα μέλη.
Μέλη που δεν φοβόντουσαν να μιλήσουν, να εκφραστούν, να κάνουν τον ανάλογο χαβαλέ.
Οι πληροφορίες γίνονταν ολοένα και περισσότερες, δημιουργήθηκαν φιλίες και κανονίστηκαν συναντήσεις.. συναντήσεις που δέν μπορούσα να παρεβρεθώ, καθώς κατοικούσα για πρώτη φορά στη ζωή μου σε ξένο Κράτος.

Έβλεπα φωτογραφίες απο μικρά ταξίδια και συναντήσεις μελών που μου πρόσφεραν μια γλυκόπικρη αίσθηση απο την όμορφη χώρα που με μεγάλωσε..

Τα μέλη πληθαίνανε, νέες κατηγορίες τοποθετήθηκαν, μηχανικοί μπήκανε και βοηθούσανε κάθε μέλος όπου και όπως μπορούσαν.

Μετά απο καιρό ήρθαν και οι διαξιφισμοί, οι διαμάχες, τα νεύρα, οι κατηγορίες...
Προσπάθησα ακόμη και με μεταμεσονύχτιες συζητήσεις τηλεφωνικά να σώσω καταστάσεις.. ως φυσικά ανθρώπινο, έκανα λάθη.. πολλά λάθη..
Παρεξηγήθηκα απο πολλούς, ότι και να συνέβαινε στο φόρουμ, εγώ έφταιγα, μόνο εγώ, που ξεκίνησα αυτή την προσπάθεια.

Φύγανε μέλη, φύγανε φίλοι..
Υπήρχε μάλιστα και μια περίοδος θυμάμαι 6 μηνών που έγραφα μόνος μου και... τα διάβαζα μόνος μου..

Ήρθαν νέα μέλη, ξαναρχίσαμε.. αυτή τη φορά είχα αποκτήσει και εμπειρία απο προηγούμενα μου λάθη.
Το Φόρουμ ξαναζωντάνεψε, μια νέα καλύτερη διάθεση ξεκίνησε.

Ενα χρόνο μετά, ξανά καυγάδες μεταξύ των μελών..
Ξανά κατηγορίες ενάντια μου, ξανά αüπνίες..

Άρχισα να πικραίνομαι και να καταπίνω κάθε κατηγορία ενάντια του Φόρουμ.
Προσπάθησα.. πραγματικά προσπάθησα..!

Βρισκόμουν ατέλειωτες ώρες τηλεφωνικά να φτιάξω μπλουζάκια και αυτοκόλλητα για το Φόρουμ, να αποδείξω στα κακά στόματα πως το Φόρουμ άντεξε και επέστρεψε δυνατά!

Για κάποιο καιρό, όλα πήγαιναν καλύτερα, μέχρι που ξανάρχισαν οι καυγάδες.

Κάποιοι φίλοι σταθήκαν στους καυγάδες καθώς γνώριζαν πως είχα αφιερώσει πάν απο 1000 ώρες (κυριολεκτικά) να σώσω μια προσπάθεια... στο τέλος έφυγαν και αυτοί.. βρέθηκα να προσπαθώ με ενα κουβά να σώσω τον Τιτανικό..

Ξαναπροσπάθησα.. ήρθαν νεότερα μέλη, έβρισκαν παλαιότερα θέματα και γράφανε μέσα για να βρούν απαντήσεις.. Απαντήσεις όμως δεν βρίσκονταν απο τα παλαιότερα μέλη, έτσι, απαντούσα εγώ με τις λίγες τεχνικές μου γνώσεις και τα μέλη άλλες φορές κάθονταν στο Φόρουμ και αφήναν μερικά μηνύματα και άλλες φορές δεν τους ξανάβλεπες..

Μπήκαμε μετά στην εποχή που ο κόσμος φοβόταν να γράψει στα Φόρουμ γενικά.. υπήρχαν "εξυπνάκηδες" που τους επιτίθονταν με σαρκασμό, τα Φόρουμ άρχισαν να σβήνουν σιγά σιγά, το ένα μετά το άλλο..

Πάνω απο 800 μέλη εδώ δεν έγραψαν ποτέ, μόνο παρακολουθούν σιωπηλά..
Κάπου κουράστηκα.. κάπου λύγισα..

Νέα μέλη μπαίναν εν καιρούς και προσπάθησαν να βοηθήσουν το Φόρουμ να ξαναστηλωθεί.. προσπάθησα και εγώ.. αυτή τη φορά με λιγότερα μηνύματα, με λιγότερο ενδιαφέρον.. καυγάδες δεν υπήρχαν πλέον.. αλλά είχα κουραστεί.

Μετά ήρθε ο χωρισμός με την γυναίκα μου... δεν μπήκα στο Φόρουμ για πάνω απο 6 μήνες.. δεν με ενδιέφερε πλέον ποιός, τι και πως.. είχα άλλα στο κεφάλι μου..

Έπεσα με τα μούτρα στην δουλειά μου να ξεχαστώ απο όλα..ΟΛΑ!
Υπήρχαν όμως παλλικάρια που κρατήσαν το Φόρουμ σε λειτουργία.. ναι, είχα κερδίσει 2-3 καλούς φίλους και ας είχα χάσει διακόσιους..

Λόγο φόρτου εργασίας, έμπαινα μηδαμινά.. εως καθόλου.
Άλλαξε κάτι απο τότε; Όχι ιδιαίτερα..

Ακόμη μπαίνω σπάνια (η πικρία βλέπεις), γνώρισα μια νέα σύντροφο που με κρατάει στα δύσκολα της ζωής και είμαι ευγνώμων.

Όταν άρχισαν να γράφω αυτές τις γραμμές που διαβάζετε, σκεφτόμουν να γράψω όμορφα και ενθαρρύντικα λόγια, να γιορτάσω το γεγονός ενός Φόρουμ που άντεξε και στέκεται δέκα χρόνια μετά.

Την φανταζόμουν πολλά χρόνια αυτή τη στιγμή, με χαρές και συναντήσεις φίλων και μελών..
Σήμερα είδα πως πέρασε μια εβδομάδα απο την την πρώτη δεκαετία του Φόρουμ..

Οί ώρες μου στην δουλειά είναι υπερβολικές, δουλεύω όλη την εβδομάδα.. σχεδόν 260 ώρες τον μήνα..
Βρήκα όμως τρόπο να καταφέρνω να μπαίνω κάπως συχνότερα, που ξέρεις, ίσως βρήκα την δύναμη να ξαναρχίσω.

Οι γραμμές εδώ που διαβάζετε ήταν μια κατάθεση ψυχής και όχι μουρμούρα (και ας φάνηκε έτσι).
Αν στεναχώρησα, ζητώ συγγνώμη.

10 χρόνια λοιπόν και μία εβδομάδα..
Ευχαριστώ απο καρδιάς όλους εσάς τους γνωστούς άγνωστους που στηρίζετε την προσπάθεια αυτή.

Να είστε πάντα καλά.

Καταπληκτικη δουλεια Μενο,μη σταματησεις.Απ οτι ειδα τα τελευταια 4 χρονια που ειμαι κοντα σας,το φορουμ αυτο σε χρειαζεται.Ειμαι πολυ χαρουμενος που βρισκομαι εδω.Εχω δει πολλες χρησιμες αποψεις,προτασεις,συμβουλες,εμπειριες.Δεν χρειαζεται να το αναλυω και να χαιδευω αυτια.Ενα μεγαλο μπραβο και ενα μεγαλο ευχαριστω σε ολα τα παιδια.Εξαλου,εχουμε μηχανακια θρυλους,που πρεπει να τους δινουμε τη φροντιδα που τους αξιζει,ετσι ωστε να συμπεριφερθουν και αυτα αναλογα.Ναστε ολοι καλα και παντα ορθιοι...

Καλή δύναμη και καλή συνέχεια.

'''Την φανταζόμουν πολλά χρόνια αυτή τη στιγμή, με χαρές και συναντήσεις φίλων και μελών..
Σήμερα είδα πως πέρασε μια εβδομάδα απο την την πρώτη δεκαετία του Φόρουμ''''


e na βρεθουμε ρε παιδια να βρεθουμε ολοι ομως ε;ανοιξη να ναι ωραιος ο καιρος;;

κουραγιο μια χαρα μου ακουγονται ολα οσα ειπες ωραιες εμπειριες

swedsaab  οτι λεει παραπάνω

Όταν δίνεις σε κάτι την ψυχή σου αποκτά ψυχή και παλεύει να επιβιώσει

Χρόνια μας πολλά και πάμε για τα είκοσι και μια βδομάδα.

Αγαπητέ φίλε Μενέλαε,

Πρώτα από όλα χρονια πολλά, πάμε τουλάχιστον για άλλα τόσα 

Αυτό που περιγράφεις με το φορουμ εγώ το βλέπω να συμβαίνει απο τότε που είχε ξεκινήσει το ίντερνετ με τις τότε BBS.
Πάντα έτσι ήταν τα πράγματα παντού, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το λόγο που σε στεναχωρεί τόσο πολύ.

Τώρα αν κάποιος θέλει να φύγει, για τον οποιοδήποτε λόγο, αυτό είναι δικό του θέμα, να είσαι σίγουρος ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι γιαυτό, όποτε don't you worry my friend.

Ας είναι καλά το φιλαράκι ο ptinotrofos όπου αρκετό καιρό το έχει πάρει προσωπικά και δεν μας αφήνει να βαριόμαστε

Εδώ θα είμαστε και όποτε γουστάρεις μπλα-μπλα μπαίνε να τα λέμε φιλαράκι

Χρονια πολλα!!!!10 χρονια...και αλλα τοσα λοιπον!!!γεροι να ειμαστε να τα λεμε!!!
Εγω μπορει να αλλαξα μηχανη...αλλα φορουμ δεν αλλαξα!!!!

busa e;;;; Σορυ για το ακυρο αλλα γλυκουλα πολυ καλοταξιδι δεν τοχα προσεξει

Όπως προανέφερα, λίγο η πικρία, λίγο άλλες προσωπικές καταστάσεις με έφεραν σε αδιέξοδο.
Όπως και να'χει, η ανάρρωση τελείωσε και επιστρέφω μήπως και δυναμώσω την σπίθα μέσα μου..

Η μοτοσυκλέτα μου έχει κάνει 100 χιλιόμετρα τα τελευταία 2 χρόνια και αυτή τη στιγμή φαίνεται σαν καλοζαχαρωμένος κουραμπιές..

Ξαναρχίζουμε λοιπόν, χωρίς πολλές υποσχέσεις και χωρίς να πέρνω κάθετι προσωπικά.
Ευχαριστώ και πάλι για την ανταπόκριση στα μηνύματα μου, αυτό με κρατάει και προσφέρει μια αίσθηση γαλήνης μέσα μου (άρχισα τα γλυκανάλατα πάλι)..

10 χρόνια μετά.. πάμε λοιπόν!

Μένο πάνω απ΄όλα να είσαι υγιής σωματικά , πνευματικά και ψυχικά !!! Αυτό μετράει περισσότερο !!! Και να κάνεις αυτό που σε ευχαριστεί !!! Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη χαλάμε !!!
Οι φαγωμάρες  από πολλούς δεν σταματούν ποτέ !!! Το έχω δει να παίζεται αυτό το έργο πολλάκις σε διάφορες ομάδες στο facebook , και με στεναχωρεί πολύ το γεγονός !!! Λες και έχουμε τίποτα να χωρίσουμε !!! Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να μοιραστούμε στιγμές , γνώσεις , απόψεις κλπ... γι αυτό που αγαπάμε όλοι ...τις 2 ρόδες !!!
Οπότε όποιος έχει πρόβλημα , όσο και να σε λυπεί το γεγονός ... στο καλό να πάει..!!!
Προχώρα όπως νομίζεις εσύ  !!! Και ελπίζω και εύχομαι αυτό το πάθος να κρατήσει για πολλά πολλά χρόνια ακόμα .....  

Καμιά φορά, λίγοι και καλοί είναι αυτό που μόνο χρειάζεται.
Χρόνια πολλά στο φόρουμ και με το καλό όταν ανοίξει ο καιρός να ανταμώσουμε, όσο το δυνατό περισσότεροι!!

Μένος φίλε μού έχω πολύ καιρό να μπω δεν ήξερα και πολλά πράγματα Για εσένα Αλλά με άγγιξαν τα γραπτά λόγια σού. Ότι και να σου πω είναι λίγο. Σου εύχομαι ότι επιθυμείς μπροστά σού να το βρεις.Και εγώ λόγο εργασίας και σχολής βραδινής αραιά και Που μπαίνω είστε όλοι στο μυαλό Μου. Συνέχισε και σού εύχομαι και μάς εύχομαι ότι καλύτερο

Πρόσφατα βρισκόμουν σε τηλεφωνική επικοινωνία με εναν επαγγελματία για να ξεκινήσουμε την διαδικασία με μπλουζάκια.. οικονομικό κέρδος ποτέ δεν υπήρξε για το Φόρουμ ή εμένα προσωπικά, ούτε και θα υπάρξει ποτέ απο αυτή την ιδιαίτερα πολύωρη διαδικασία!

Το θέμα βρίσκεται ακόμη στα σχέδια και τις τηλεφωνικές συνομιλίες ώστε να μπορέσω να κανονίσω την οικονομικότερη λύση για τα μέλη του Φόρουμ, δίχως να μειωθεί η ποιότητα.

Η διαδικασία θα ξεκινήσει σε κανα 2μηνο..

Φυσικά θα υπάρξουν 2-3 μέλη εδω μέσα που τους έχω τυφλή εμπιστοσύνη και γνωρίζω θα ανταποκριθούν θετικά στο πέρας αυτής της διαδικασίας.
Ξέρετε ποιοι είστε.. θα τα πούμε ΚΑΙ τηλεφωνικώς.  

Ευχαριστώ όλους για την θετική σας στάση και τις ενθαρρυντικές σας απαντήσεις.

Έρχονται καί άλλα.. εν καιρό όμως.

Count me in !!

Αααα ρε Μενιο. Ψυχαρα εισαι. Ξέρω γω. Ολα αυτα τα χρονια παλευεις και καταφερες να κρατησεις υψηλο επιπεδο στο φορουμ. Δε σ ενοιαξε που ετσι. Χωρις κατινιες δηλαδη, ο κοσμος δε θα γινει ποτε πολυς. Αυτο ειδα, αυτο λεω. Καλη μας συνεχεια λοιπον και χρονια πολλα!!!