Tο 1846, ο Robert William Thomson, μηχανικός σιδηρόδρομου από τη Σκοτία, κατασκεύασε και κατοχύρωσε μια νέα εφεύρεση, τον «τροχό αέρα».



Η εφεύρεση αυτή αποτελούταν από ένα είδος σωλήνα, κατασκευασμένου από έναν αριθμό στρωμάτων από εμπλουτισμένο καμβά και καλυμμένου με ελαστικό υλικό. Το υλικό αυτό ενισχύθηκε με τη μέθοδο του βουλκανισμού και καλύφθηκε με δέρμα. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1888, ο John Boyd Dunlop (o οποίος ήταν χειρούργος κτηνίατρος!) συνέλαβε την ιδέα ενός τροχού που θα ήταν κατασκευασμένος από δέρμα, ελαστικό και αέρα. Αυτό το... πρωτόγονο ελαστικό (το οποίο ουσιαστικά αποτελούσε τον τροχό του οχήματος, αφού δε μπορούσε να αφαιρεθεί ξεχωριστά) χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα σε ποδήλατα και γνώρισε τεράστια επιτυχία. Το 1891, τέλος, τα αδέρφια Andre και Edouard Michelin δημιούργησαν το αφαιρούμενο ελαστικό, το οποίο θεωρείται ο πρόγονος του σημερινού ελαστικού.

http://mot-e-k.blogspot.sk