Ευχαριστώ Θοδωρή, εύχομαι γρήγορα και για σένα.
Έχω κατουρηθεί από την χαρά μου και το μπειμπηλινο πλέων δεν κρατά.

Τωρα που ειναι οι πρωτες μερες να προσεχεις πολλες φορες περισσοτερο στην οδηγηση, μην κολλαει ο δεξιος καρπος απο χαρα.

Το λοιπόν, τη μπέμπα ήταν να την παραλάβω τη Παρασκευή που μας πέρασε αλλά μόλις την έβγαλα μια γύρα από το κατάστημα πριν φύγω διαπιστώθηκε ότι πίσω φρένο γιοκ.
Κάναμε μια γρήγορη εξαέρωση στο πίσω φρένο αλλά πάλι γιοκ φρένο.

Οπότε την άφησα μέχρι και την τετάρτη που μας πέρασε σε συνεργάτη μηχανικό του (εξουσιοδοτημένο honta) για διάγνωση-επισκευή και αλλαγή λαδιών και φίλτρων καλού κακού.
Εγώ του θανατά, τη μπύρες με κέρασε ο άνθρωπος τη σουβλάκια, εγώ του θανατά. Είχα ανοίξει και τα 35 ασφαλιστικά πίεσης που διαθέτω αλλά και πάλι ήμουν έτοιμος για εκτόξευση.

Τετάρτη μεσημέρι ανέβηκα Αθήνα για παραλαβή. Η μηχανούλα από τη μεγάλη ακινησία είχαν ξεραθεί τα λάστιχα στα έμβολα του δισκόφρενου (μεγάλη μπίχλα) και τα υγρά είχαν γίνει νερό με αποτέλεσμα το πετάλι να μην έχει καμία πίεση και βέβαια το τακάκι να μην κουνιέται. Πλύθηκαν όλες οι σωληνώσεις και οι αντλίες, αλλαγή σε όλα τα λαστιχάκια-τσιμούχες και εξαέρωση με μηχάνημα. Η μηχανή τώρα φρενάρει στο χιλιοστό.

Πρώτο μικρό ταξίδι η επιστροφή στο σπίτι, περίπου 50 χλμ.
Τα πρώτα 10 χλμ μέχρι με 80χλμ μαξ (απλά χεσμένος μετά από τόσα χρόνια ακαβαλισίας), μετά μέχρι 100-110, συνέχιζα να είμαι χεσμένος αλλά έπρεπε να φτάσω και στο σπίτι κάποια στιγμή.

Στη μεγάλη κατηφόρα του Σείριου (κοντά στην Αυλώνα) είδα για λίγα δευτερόλεπτα τα 160 αλλά δυστυχώς οι μεγάλες σε διάρκεια και δυνατές ριπές του αέρα δεν με άφησαν να το ευχαριστηθώ.

Μέχρι στιγμής όλα καλά, σε ανάλογο ποστ θα ανεβάσω και φωτογραφίες.

Αντε ντε να δουμε!

Αναμένουμε..!