Δημήτρη.. στα έγραψα στο fb, θα στα μεταφέρω και εδώ..
Εύχομαι οι μέρες που θα έρθουν να σβήσουν τον πόνο που ζείς απο τον χαμό της μητέρας σου..
Υγεία και δύναμη στην οικογένεια σου αυτές τις δύσκολες στιγμές..
Τα θερμά μου συλληπητήρια.. Να είσαι δυνατός..!
Θα σε ξαναδούμε όταν θα είσαι έτοιμος να μοιραστείς μαζί μας την παρέα σου.

Ευχομαι δυναμη να ξεπερασεις αυτες τις δυσκολες στιγμες γιατι πραγματικα ο χαμος της Μητερας ειναι κατι που δυσκολα ξεπερνιεται
Εχω χασει την Μητερα μου το 2004 και το 2009 τον Πατερα μου και ειδικα αυτες τις ημερες συνεχεια ερχονται οι εικονες τους μπροστα μου
Τα πιο θερμα μου συλληπητηρια

Eπισης, τους εχω χασει και εγω και τους 2, και σου ευχομαι να τη θυμασαι στις καλυτερες της στιγμες...

συλληπητηρια και δυναμη σου ευχομαι μεσα απο τις αναμνησεις των ομορφων στιγμων.

τα θερμά μου συλληπητήρια.

Σας ευχαριστω ολους.

Δημητρακι θερμα συλλυπητηρια.

Να είσαι γερός να την θυμάσαι...

Kαλη δυναμη φιλε,και να εισαι γερός να την θυμασαι παντα.

τα θερμά μου συλληπητήρια.πανος

Να εισαι καλα, και να τιμας την μνημη της.

Έχοντας χάσει και γω (12-05-2006 ετών 62) την μητέρα μου και έχοντας αυτήν την στιγμή τον πατέρα μου (82,5 ετών) με μετάσταση στο συκώτι, μπορώ να καταλάβω πως αισθάνεται κάποιος...

Πολλά θα μπορούσα να γράψω, αλλά θα αναφερθώ μόνο σε κάτι θετικό και αυτό είναι το ότι μετά από αρκετό καιρό (1,5 - 2 χρόνια) κατάφερα να ξυπνώ περίχαρος (ναι δεν διάβασες λάθος, είμαι χαρούμενος και γελαστός!!!) έχοντας "δει" και "μιλήσει" με την μητέρα μου στα όνειρά μου... Η αρχική υπέρμετρη στεναχώρια που είχα, σιγά σιγά μετατράπηκε στην κατάσταση που περιέργαψα παραπάνω και πλέον δεν αισθάνομαι άσχημα από την φυσική απουσία της, γιατί πολύ απλά τα λέμε με τον δικό μας τρόπο κάπου αλλού...
Λεωνίδας

Ευχαριστω ολα τα παιδια και ειμαι σιγουρος οτι ο καθε ενας απο εμας εχει τη δικη του ιστορια χαμου.Σαν τελικη σκεψη οσο αφορα τη μητερα μου και αυτο που με πληγωνει περισσοτερο ειναι οτι αυτη η γυναικα μετα το θανατο του πατερα μου ( εγω σε ηλικια 10 ετων ) εγινε και πατερας για τα 3 παιδια της,ειδε τον μεγαλο της γιο να τρελενεται και να τρεχει στα ιδρυματα, να παθενει εγκεφαλικο πριν απο 12 χρονια και ανημπορη να καταληγει απο ενα χτυπημα στο ποδι και μια αποτυχημενη εγχηριση.Μπορει να μην εχω πλεων αλλους γονεις αλλα το ποιο τραγικο απ'ολα ειναι οτι αυτη η γυναικα πηγε ΑΔΙΚΑ για εναν τετοιον ηρωα της ζωης.Σας ευχαριτω και παλι.

συλληπητηρια φιλε μου...