...και τα τελευταία χρόνια ''πέσαμε'' στο τριπάκι του καταναλωτισμού,ο καθένας με τον τρόπο του και το μέγεθός του φυσικά,πλημμύρισαν οι δρόμοι με 1000άρια ss και φτιαγμένα ''busa'',με επίδοξους διαδόχους του Rossi με θριαμβευτική είσοδο στην πλατεία Μπουρναζίου,πρωταθλητές... Επιδαύρου και... Αη Γιάννη Ρώσσου! <<Τι να μου κάνουν τα 100 ψωράλογα του vfr>>,έχω συλλάβει πολλές φορές τον εαυτό μου να σκέφτομαι,όταν ούτε τα μισά μπορώ να αξιοποιήσω με ασφάλεια και σε σχέση με τις οδηγικές μου ικανότητες...
Πολλοί ίσως πουν,<<ρε μεγάλε!,προς τι όλο αυτό το παραλλήρημα;Τι θες,να ξαναγυρίσουμε στην εποχή των παππούδων μας με τα γαϊδούράκια,ή στις ''βέσπες'' του '70;>> (Sorry αν κάποιοι έχουν τα συγκεκριμένα μηχανάκια,το παράδειγμα τυχαίο).Η άποψή μου είναι ότι τα στάδια εξέλιξης πρέπει να κατακτώνται βήμα-βήμα,είτε σε συλλογικό είτε σε ατομικό επίπεδο.Τα άλματα συνήθως καταλήγουν σε ανώμαλες προσγειώσεις,κάτι που δυστυχώς το βιώνουμε σήμερα και που φαίνεται ότι θα συνεχίσουμε για πολύ καιρό ακόμα!Μην ξεχνάμε ότι οι χώρες απ'όπου ψωνίζουμε τα τεχνολογικά τους καλούδια,έχουν τεράστια παραγωγή,υποδομές και οδηγική παιδεία,ενώ εδώ όλα γίνονται υπερβολικά και άκομψα.Ας κινούμαστε στα όρια των δυνατοτήτων μας κάθε  φορά,και να προσπαθούμε για το καλύτερο σε στέρεες βάσεις,κοιτάζοντας και λίγο πίσω!
Αυτά,και συγχωρέστε μου το διδακτικό ύφος!

Γιώργο δυστυχώς έτσι έχουμε καταντήσει (τουλάχιστον οι περισσότεροι)

ΥΓ. Κωστή το βίνδεο τα "σπάει"

Metal heart έγραψε:

...και τα τελευταία χρόνια ''πέσαμε'' στο τριπάκι του καταναλωτισμού,ο καθένας με τον τρόπο του και το μέγεθός του φυσικά,πλημμύρισαν οι δρόμοι με 1000άρια ss και φτιαγμένα ''busa'',με επίδοξους διαδόχους του Rossi με θριαμβευτική είσοδο στην πλατεία Μπουρναζίου,πρωταθλητές... Επιδαύρου και... Αη Γιάννη Ρώσσου! <<Τι να μου κάνουν τα 100 ψωράλογα του vfr>>,έχω συλλάβει πολλές φορές τον εαυτό μου να σκέφτομαι,όταν ούτε τα μισά μπορώ να αξιοποιήσω με ασφάλεια και σε σχέση με τις οδηγικές μου ικανότητες...
Πολλοί ίσως πουν,<<ρε μεγάλε!,προς τι όλο αυτό το παραλλήρημα;Τι θες,να ξαναγυρίσουμε στην εποχή των παππούδων μας με τα γαϊδούράκια,ή στις ''βέσπες'' του '70;>> (Sorry αν κάποιοι έχουν τα συγκεκριμένα μηχανάκια,το παράδειγμα τυχαίο).Η άποψή μου είναι ότι τα στάδια εξέλιξης πρέπει να κατακτώνται βήμα-βήμα,είτε σε συλλογικό είτε σε ατομικό επίπεδο.Τα άλματα συνήθως καταλήγουν σε ανώμαλες προσγειώσεις,κάτι που δυστυχώς το βιώνουμε σήμερα και που φαίνεται ότι θα συνεχίσουμε για πολύ καιρό ακόμα!Μην ξεχνάμε ότι οι χώρες απ'όπου ψωνίζουμε τα τεχνολογικά τους καλούδια,έχουν τεράστια παραγωγή,υποδομές και οδηγική παιδεία,ενώ εδώ όλα γίνονται υπερβολικά και άκομψα.Ας κινούμαστε στα όρια των δυνατοτήτων μας κάθε  φορά,και να προσπαθούμε για το καλύτερο σε στέρεες βάσεις,κοιτάζοντας και λίγο πίσω!
Αυτά,και συγχωρέστε μου το διδακτικό ύφος!

Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται ακόμα ετσι , όσο για το διδακτικό ύφος , το σέβομαι και το εκτιμώ !!!! Θα έπρεπε να έχουμε μάθει όλοι να διδασκομαστε και όχι να κατακρινουμε!!