Προστασια και συντηρηση ηλεκρικων επαφων

Ενα απο τα προβληματα που αντιμετωπιζουμε στις μοτοσυκλετες μας ειναι αυτα των κακων ηλεκτρικων
επαφων.
Οι μεγαλυτεροι εχθροι των ηλεκτρικων επαφων σε μια μοτοσυκλετα ειναι κραδασμοι η σκονη και η
υγρασια. Ενα απο τα παραπανω η και ολα μαζι προκαλουν κακη επαφη η χαλαρωση των μπριζων
με αποτελεσμα να εχουμε αυξηση της θερμοκρασιας λογω του arc που δημιουργειται.

Το μεγαλυτερο προβλημα το παθαινουν οι πριζες του ανορθωτη και πιο συγκεκριμενα αυτες που
ερχονται απο την γεννητρια (πηνια) γιατι το arc ειναι μεγαλυτερο λογω υψηλης τασης.
Το arc λοιπον αυξανει τοσο πολυ την θερμοκρασια που καταστρεφει τις επαφες και λιωνει τα καλωδια
με αποτελεσμα αρχικης πτωσης τασεως και στην συνεχεια οριστικη διακοπη φορτισης.

Η μερικη πτωση τασεως μπορει να προκαλεσει διαφορα προβληματα τα οποια ειναι δυσκολο να
διαγνωστουν διοτι η πτωση τασεως μπορει να συμβει μετα απο αρκετη ωρα λειτουργιας του κινητηρα
και να ξεγελασει πολλες φορες αφου μπορει να μετρησουμε σωστες τασεις φορτισης με κρυο
κινητηρα.
Τα προβληματα που δημιουργει μια πτωση τασεως ειναι χαμηλη αποδοση της αντλιας καυσιμου
των εγχυτηρων αλλα και της αναφλεξης με αποτελεσμα μειωμενη αποδοση.
Επισης η χρηση μιας μπαταριας σε συνθηκες ιμιφορτισης ειναι σιγουρο οτι οδηγει στην γρηγορη καταστροφη της.

Ενας τροπος που θα λυσει οριστικα αυτο το προβλημα ειναι η χρηση διηλεκτρικου γρασσου στις
επαφες μας αφου ομως πρωτα σιγουρευτουμε οτι οι επαφες μας ειναι σε καλη κατασταση χωρις
ενδειξεις χαλαρωσης σκονης και καταστροφης λογω υπερθερμανσης.
Πρωτα λοιπον καθαριζουμε καλα μια επαφη ,την στεγνωνουμε η την αλλαζουμε με καινουρια αν χρειαστει και μετα εφαρμοζουμε το διηλεκτρικο γρασσο.

Το γρασσο αρχικα δεν θα αφησει την υγρασια και την σκονη να εισελθει στην επαφη αλλα και θα
την βοηθησει να αποσβεσει τους κραδασμους που θα την κανουν να χαλαρωσει.
Επισης θα βοηθησει με την θερμοχωρητικοτητα του να διατηρησει κανονικη θερμοκρασια στην επαφη
και να την προστατευσει απο υπερθερμανση.

Στις φωτογραφιες θα δειτε κατεστραμενη επαφη απο arc και επισκευη και προληψη με διηλεκτρικο γρασσο.
Με το γρασσο θα πρεπει να γεμισετε τις μπριζες εμπρος και πισω αλλα και μεσα και να κουμπωσετε....
Αν αυτο περισσευει θα ξεχειλισει μονο του εξω και απλα σκουπιστε το.

ΠΗΓΗ:  https:advride.gr

Καλό θα ήταν να μην το κάνετε (με την καμία δηλαδή  )
Γνώμη μου

nasalab έγραψε:

Καλό θα ήταν να μην το κάνετε (με την καμία δηλαδή  )
Γνώμη μου

Επίσης έχω ακούσει ότι την ίδια δουλειά κάνει και η βαζελινη.

Επειδή όμως έχω κι εγώ επιφυλάξεις για τα παραπάνω, θα το συζητήσω και με 1-2 ηλερτρολογους και Η/Ν να δω τι θα μου πούνε

Στους πολους τις μπαταριας απο αυτο βαζουμε ??

yianakis έγραψε:

Στους πολους τις μπαταριας απο αυτο βαζουμε ??

Κανονικά από αυτό. Πολλοί όμως (κι εγώ μαζί) βάζουν βαζελινη που κάνει την ίδια δουλειά.

nasalab έγραψε:

Καλό θα ήταν να μην το κάνετε (με την καμία δηλαδή  )
Γνώμη μου

giati;;;γιατι;;;;

Lerki έγραψε:

nasalab έγραψε:

Καλό θα ήταν να μην το κάνετε (με την καμία δηλαδή  )
Γνώμη μου

giati;;;γιατι;;;;

Αν και δεν φημίζομαι για το γραπτό μου λόγο, θα προσπαθήσω να το εξηγήσω.
Αυτά τα βύσματα (connectors) είναι κατασκευασμένα για να περνάει νερό, υγρασία και σκόνη από μέσα τους, γιαυτό και έχουν αρκετά μεγάλη διηλεκτρική απόσταση μεταξύ των επαφών τους.

Βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως θα "ζήσουν" για πάντα. Η συνήθη διάρκεια ζωής των βυσμάτων αυτών είναι 10 με 15 χρονια με σχετική συντήρηση.

"Ταπώνοντας" τις ανοιχτές τους πλευρές το μόνο που καταφέρνουμε είναι η υγρασία που θα μπει απο την μεριά που κάνει επαφή με τον αντίθετο του βύσμα (mate connector) να εγκλωβιστεί μέσα, να μην έχει διαφυγή πλεον από πουθενά και να χαλάσει η επαφή μας γρηγορότερα.

Ο χρόνος που θα χρειαστεί για να καταστραφεί η επαφή μας ειναι 1 με 2 κύκλους οξείδωσης* (1 με 2 χρονια), εξαρτάται από την ποιότητα των επαφών και την ποσότητα της υγρασίας.

Υπάρχουν στην αγορά βύσματα υψηλών ρευμάτων και σφραγισμένα με λάστιχα από όλες της πλευρές, βεβαία με το ανάλογο κόστος πάντα.

* Όρος που χρησιμοποιείτε στην "πιάτσα". Το χειμώνα ξεκινάει η υψηλή υγρασία απο τις πολλές βροχές και τη χαμηλή θερμοκρασία. Την άνοιξη που σταματάνε οι πολλές βροχές και αρχίζει να ανεβαίνει η θερμοκρασία ξεκινάει η οξείδωση του χαλκού και άλλων μετάλλων τα οποία ήτανε εκτεθειμένα σε εξωτερικούς χώρους.

ptinotrofos έγραψε:

yianakis έγραψε:

Στους πολους τις μπαταριας απο αυτο βαζουμε ??

Κανονικά από αυτό.  Πολλοί όμως (κι εγώ μαζί)  βάζουν βαζελινη που κάνει την ίδια δουλειά.

Αυτό το κάναμε για άλλο λόγο (ηλεκτρόλυση), από τη στιγμή που κυκλοφορήσαν οι κλειστού τύπου μπαταρίες δεν νομίζω οτι χρειάζεται πλέον.

Ελπίζω να μην σας μπέρδεψα περισσότερο

Με άλλα λόγια καλύτερα ανοιχτές να αερίζονται, να στεγνώνουν και να τις ελέγχουμε κάθε 1-2 χρόνια
παρά να διακινδυνεύσουμε να κλείσουμε υγρασία μέσα και να καταστραφούν πριν την ώρα τους.

Κατάλαβα καλά?

ptinotrofos έγραψε:

Με άλλα λόγια καλύτερα ανοιχτές να αερίζονται, να  στεγνώνουν και να τις ελέγχουμε κάθε 1-2 χρόνια
παρά να διακινδυνεύσουμε  να κλείσουμε  υγρασία μέσα και να καταστραφούν πριν την ώρα τους.

Κατάλαβα καλά?

Ακριβώς Κώστα

Υπάρχουν στην αγορά βύσματα υψηλών ρευμάτων και σφραγισμένα με λάστιχα από όλες της πλευρές, βεβαία με το ανάλογο κόστος πάντα.

ποια;;; κανα link;;;;;



θέμα παρακάτω που ψιλοκολαει με τα παραπάνω

https://www.motomag.gr/news/riding-tips/oi-synithismenes-heimerines-vlaves-mias-motosykletas

Lerki έγραψε:

Υπάρχουν στην αγορά βύσματα υψηλών ρευμάτων και σφραγισμένα με λάστιχα από όλες της πλευρές, βεβαία με το ανάλογο κόστος πάντα.

ποια;;; κανα link;;;;;

Δεν σε ξέχασα, μόλις βρω το χρόνο θα το ψάξω και θα σου πω

Ερώτησις..

Αυτή η μάκα που δημιουργείται στους πόλους της μπαταρίας απο υγρασίες, είναι η ίδια που βρίσκουμε και στις πολυκαιρισμένες επαφές καλωδίων, σωστά;

Αν ναι, κανονικά ενα πλύσιμο με νεράκι του Θεού, δεν θα τις αφαιρέσει όπως αφαιρούνται και απο τους πόλους της μπαταρίας;

Αν με κράξετε, θα σας πάρω παγωτό!