[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Συνέβη σαν σήμερα στην Θράκη.

Ήταν στα 1940, όταν η κυβέρνηση Μεταξά ολοκλήρωσε της εργασίες στον ποταμό Νέστο.

Σαν σήμερα, εγκαινιάζεται η νεοκατασκευασθείσα γέφυρα του ποταμού, καθώς και η σιδηροδρομική γραμμή Μύρινας-Τσάγεζι.

(Ένα όμορφο ντοκιμαντέρ από τα αρχεία της ΕΡΤ, με τίτλο «Νέστος, το ποτάμι της ζωής», μπορεί να παρακολουθήσει όποιος θέλει στον σύνδεσμο [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Την εικόνα με την γέφυρα του Νέστου λάβαμε από την σελίδα «Airdynamics», ενώ το γεγονός είναι από το «Ελληνικό Ημερολόγιο» (http://eistorias.wordpress.com/]
Εγω το πηρα απο την σελιδα "Θρακη" του fb

Μου αρέσει πολύ!   

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Σαν σήμερα το 1927. — Πραγματοποιούνται οι πρώτες Δελφικές Εορτές, με πρωτοβουλία του ποιητού Άγγελου Σικελιανού.

[Άγγελος Σικελιανός ο οραματιστής: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

«Οι εορτές αυτές οργανώθηκαν το 1927 και το 1930 στους Δελφούς με πρωτοβουλία του ποιητή μας Άγγελου Σικελιανού και της αμερικανίδας συζύγου του Εύας Πάλμερ. Αποσκοπούσαν στην πραγματοποίηση του οραματισμού του ποιητή περί Δελφικής Ιδέας (ένας συγκερασμός της αρχαίας τραγωδίας, της βυζαντινής μουσικής και της λαϊκής τέχνης) με την ίδρυση μιας νέας αμφικτιονίας, στην οποία θα εκαλούντο εκπρόσωποι της διεθνούς πνευματικής ζωής και θα συνεργαζόταν για την προαγωγή της φιλίας, της ειρήνης και της συναδέλφωσης των λαών.»

(Φωτογραφία: Το κράτος, η βία και ο Ήφαιστος, στην τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθέας Δεσμώτης», που παίχθηκε στις πρώτες Δελφικές Εορτές του 1927.)

[Από το Ελληνικό Ημερολόγιο - [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

αν σας αρέσει η παρούσα κατηγορία θα ήθελα να παροτρύνω όλους να αρχίσουν να την γεμίζουν με ιστορικές στιγμές πιστεύω θα είναι πάρα πολύ ωραία. Mια ιδεα που μας έδωσε η αγαπητή "Medusa"

Μάριε, μου αρέσει να το προωθήσουμε. Ομολογώ πως έψαχνα κάτι αναφορικά με το χώρο των μηχανών, αλλά ως άσχετη σκάλωσα. Αφού δεν ξέρω για τι να ψάξω, πώς να το ψάξω; π.χ. σαν σήμερα έγινε ο πρώτος αγώνας στη suzuka. Αν είναι να το κάνουμε γενικού περιεχομένου, οκ, είμαι μέσα!

Σαν σήμερα έφυγε ένα παλικάρι που δεν θα κέρδιζε ποτέ στην Eurovision.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Η Κυρά της Ρω ή αλλιώς Δέσποινα Αχλαδιώτη: Μια γυναίκα- σύμβολο του Ελληνισμού!....

Η Κυρά της Ρω που το πραγματικό της όνομα ήταν Δέσποινα Αχλαδιώτη, υπήρξε μέλος της Αντίστασης κατά την περίοδο της κατοχής και επί 40 χρόνια (από το 1943 ως το θάνατό της) ύψωνε την ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα της Ρω κάθε πρωί και τη κατέβαζε με τη Δύση του ήλιου. Στη Ρω είχε εγκατασταθεί με τον άντρα της και την τυφλή μητέρα της από το 1924.

Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1975), το Πολεμικό Ναυτικό, τη Βουλή των Ελλήνων, το Δήμο Ρόδου, την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και άλλους φορείς. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έστειλε ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του ΓΕΝ στο Καστελόριζο όπου, στις 23 Νοεμβρίου 1975, της απένειμε το μετάλλιο για την πολεμική περίοδο 1941-1944 για τις «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας.

Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, σε νοσοκομείο της Ρόδου, στις 13 Μαΐου του 1982. Η κηδεία της έγινε με τιμές δημοσία δαπάνη στο Καστελλόριζο, παρουσία του τότε υφυπουργού Άμυνας Αντώνη Δροσογιάννη, και η σορός της μεταφέρθηκε στην Ρω και ετάφη κάτω από τον ιστό όπου ύψωνε τη σημαία.

Ιστορία

Το 1927, εγκαταστάθηκαν στη Ρω μόνιμα ο Κώστας και η Δέσποινα Αχλαδιώτου για να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία, εντελώς μόνοι τους μέχρι το 1940. Τη χρονιά εκείνη όμως αρρώστησε βαριά ο Κώστας Αχλαδιώτης. Η φωτιά που άναψε η γυναίκα του για να ειδοποιήσει με σινιάλα καπνού τους κατοίκους του Καστελλόριζου και τους παραπλέοντες ψαράδες δεν έγινε εγκαίρως αντιληπτή. Ο σύζυγός της άφησε την τελευταία του πνοή μέσα σε μια ψαρόβαρκα που τον είχε παραλάβει καθυστερημένα για να τον μεταφέρει στο γιατρό του Καστελόριζου.

Η κυρά της Ρω φρόντισε μόνη της για την ταφή του συντρόφου της. Έπειτα, γύρισε πάλι στη Ρω, αυτή τη φορά με τη γριά μητέρα της, όπου πέρασε τα χρόνια της κατοχής. Εκεί θα προσέφερε υπηρεσίες σε στρατιώτες του Ιερού Λόχου. Με "δυνατή φωνή και γοργή περπατησιά", όπως την περιγράφει ο βιογράφος της Κυριάκος Χονδρός, δεν εγκατέλειψε ποτέ το νησί, ακόμα κι όταν το Καστελόριζο, που βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, το 1943, ερήμωσε σχεδόν από τους κατοίκους του, εκ των οποίων οι περισσότεροι εξαναγκάστηκαν στο δρόμο της προσφυγιάς.

Μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου, τα Δωδεκάνησα και μαζί μ' αυτά και το Καστελόριζο και όλες οι παρακείμενες νησίδες και βραχονησίδες, σύμφωνα με τη Συνθήκη των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου 1947, περιήλθαν στην Ελλάδα. Η μοίρα της Ρω ήταν λοιπόν αναπόσπαστα συνδεδεμένη μ' αυτή του Καστελόριζου.
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1943, για πρώτη φορά Ελληνικό αντιτορπιλικό, το «Παύλος Κουντουριώτης», κατέπλευσε στο Καστελόριζο, όπου βομβαρδίστηκε μέχρι τις 19 Νοεμβρίου 1943 από Γερμανικά στούκας.

Οι κάτοικοι αναγκάστηκαν πάλι να φύγουν με συμμαχικά πλοία είτε προς Κύπρο είτε προς τις μικρασιατικές ακτές. Ωστόσο, η Κυρά της Ρω παρέμεινε στο νησί να υψώνει κάθε πρωί την Ελληνική σημαία, προσφέροντας τη βοήθεια της σε Ιερολοχίτες που βρήκαν καταφύγιο εκεί. Με τη λήξη του πολέμου, ορισμένοι κάτοικοι επέστρεψαν στο Καστελόριζο κατά ομάδες.

Οι περιπέτειες για την Κυρά της Ρω δεν τελείωσαν με την απελευθέρωση. Τον Αύγουστο του 1975, ο Τούρκος δημοσιογράφος Ομάρ Κασάρ και δύο ακόμα άτομα, παρακολουθώντας τη Ρω και εκμεταλλευόμενοι την ολιγοήμερη απουσία της Δέσποινας Αχλαδιώτου για λόγους υγείας, αποβιβάστηκαν εκεί και τοποθέτησαν πάνω σ' ένα κοντάρι 4 μέτρων τη σημαία τους. Η Κυρά της Ρω την κατέβασε αμέσως, όταν γύρισε. Στις 1 Σεπτεμβρίου 1975, κατάπλευσε στο Καστελόριζο το ανθυποβρυχιακό σκάφος "Γ. Πεζόπουλος" για συμπαράσταση στην κυρά της Ρω. Όμως δεύτερη τουρκική σημαία τοποθετήθηκε αυτή τη φορά στη νήσο Στρογγυλή απέναντι στα νότια του Καστελόριζου.

Η ίδια η Κυρά της Ρω, η Δέσποινα Αχλαδιώτη, είχε ζητήσει να ταφεί με την Ελληνική Σημαία..

«Τα ξερονήσια του Καστελόριζου και της Ρω τ’ αγαπώ. Έμεινα μόνη μου το 1943 στο Καστελόριζο με την τυφλή μου μάνα, όταν έφευγαν όλοι οι κάτοικοι του νησιού στη Μέση Ανατολή και στην Κύπρο. Με την Ελληνική Σημαία υψωμένη και την αγάπη για την Ελλάδα βαθιά ριζωμένη μέσα μου, πέρασα όλες τις κακουχίες…

Βέβαια η ζωή στην Ρω δεν είναι και τόσο ευχάριστη, αλλά νοιώθεις πιο πολύ την Ελλάδα, χαμένος όπως είσαι στο πέλαγος, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τις τουρκικές ακτές.Την Ελληνική σημαία θέλω να μου τη βάλουν μαζί μου στον τάφο!»
πηγη : [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Σαν σήμερα έφυγε ο Μεγάλος κοντός του heavy metal Ronnie James Dio, γνωστός μέσα από τους Black Sabbath, Rainbow και από την προσωπική του μπάντα τους Dio. Ήταν πριν από τέσσερα χρόνια και σε ηλικία 67 ετών, όταν νικήθηκε από τον καρκίνο στομάχου.


Η ασθένεια του διαγνώστηκε στα μέσα του 2009, ενώ τον Απρίλιο του 2010 είχε δώσει την τελευταία του εμφάνιση στο Λος Άντζελες στα Revolver Golden Gods Awards.

Το πραγματικό του όνομα είναι Ronald James Padavona και γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου του 1942 στο New Hamisphere. Το πρώτο του single το κυκλοφόρησε το 1959 με μία μπάντα που λεγόταν Ronnie And The Redcaps. Η πρώτη του μπάντα ήταν οι Elf, με τους οποίους κυκλοφόρησε τρεις δίσκους. Ακολούθησαν οι Rainbow και με τους οποίους κυκλοφόρησε τρεις δίσκους, οι οποίοι είναι αξιομνημόνευτοι εις τους αιώνας των αιώνων. Το 1980 εισέρχεται στους Black Sabbath με τους οποίους δημιουργεί δύο δίσκους "Heaven & Hell" και "Mob Rules", ενώ κυκλοφόρησε και έναν live δίσκο, το "Live Evil", μετά την κυκλοφορία του οποίου έφυγε για να ξανασυνεργαστεί μαζί τους 10 χρόνια μετά και να κάνουν έναν νέο δίσκο, το "Dehumanizer". Το 2006 ήρθε η οριστική επιστροφή, αλλά αυτή τη φορά κάτω υπό το όνομα Heaven & Hell και κυκλοφόρησαν τον δίσκο "The Devil You Know" το 2009.

Με την προσωπική του μπάντα ηχογράφησε 10 δίσκους, από τους οποίους ξεχωρίζουν τα δύο υπερκλασσικά "Holy Diver" και "The Last In Line". Εκτός αυτών των σπουδαίων ήταν επίσης και ο πρωτεργάτης του project Hear N' Aid που ηχογράφησε το κομμάτι "Stars" με πολλούς εκλεκτούς καλεσμένους και τα έσοδα του οποίου ενίσχυσαν τους πεινασμένους της Αφρικής.



Πολλοί μουσική απέδωσαν φόρο τιμής στον Dio τις βδομάδες που ακολούθησαν τον θάνατο του και μερικοί εξ αυτών ήταν ο Corey Taylor, o Michael Anthony και ο Slash. Oι δηλώσεις και των τριών στο The Pulse of Radio ήταν οι ακόλουθες:

Corey Taylor: "Όταν πληροφορήθηκα ότι έφυγε, ξέρεις, αυτό μου ράγισε την καρδιά. Την έσπασε στα δύο. Γιατί, ειλικρινά, πιστεύω ότι δεν θα υπάρξει δεύτερος Ronni James Dio. Είχε μια αγνή φωνή και ακόμα τραγουδάει. Το ξέρω ότι θα λείψει και σε μένα θα λείψει επίσης."

Michael Anthony: "Δεν ξέρω κάποιον που να μην μεγάλωσε ακούγοντας τα τραγούδια του. Ξέρεις στους Van Halen, συνηθίζαμε να παίζουμε από το πρώτο δίσκο των Rainbow, παίζαμε το "Man On The Silver Mountain". Θυμάμαι στο δεύτερο tour μας σε μερικά φεστιβάλ στην Ευρώπη, παίζαμε στο ίδιο show με την μπάντα του Ronnie. Πραγματικά δυναμική φωνή και σίγουρα μια δύναμη οδηγός στη hard rock μουσική, τέτοιος άνθρωπος ήταν."

Slash: "Είναι κάποιος από τον οποίο επηρεάστηκα. Έπαιξα όλα τα κομμάτια από Rainbow, Black Sabbath και Dio όταν ήμουν στο γυμνάσιο. Δεν νομίζω ότι είναι μία απλή φιγούρα του rock n' roll, είναι μία πραγματική, είναι πραγματικά βασιλικός. Πιθανόν ένας από τους πιο επιδραστικούς heavy metal τραγουδιστές όλων των εποχών!"

Ο Tony Iommi, ο οποίος όπως ξέρουμε ταλαιπωρείται από την ασθένεια Λεμφόματος,είχε γράψει στην επίσημη ιστιοσελίδα του: "Σε σκεφτόμουν, παλιόφιλε μου, ενώ είχα να κάνω με την ασθένεια μου τους τελευταίους έξι μήνες και θυμόμουν τις όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί."


Ο DIO άφησε πίσω του μια σπουδαία μουσική κληρονομιά, επηρέασε πλήθος άλλων τραγουδιστών, είτε της εποχής του, είτε μελλοντικούς και έγραψε ιστορία ως μια από τις σημαντικότερες και μοναδικές φωνές που πέρασαν απ’ τον πλανήτη. Η είδηση του θανάτου του, ήταν αυτή που ενέπνευσε και τον δικό μας, Μανώλη Τσίγκο, να προχωρήσει στην υλοποίηση ενός πολύ αξιόλογου εγχειρήματος , του ετήσιου κορυφαίου φιλανθρωπικού θεσμού της ελληνικής hard σκηνής, “Rock ‘n’ roll children”, με τη συμμετοχή δεκάδων ελλήνων μουσικών, τα έσοδα του οποίου διατίθενται για φιλανθρωπικούς σκοπούς. «Μια ειλικρινής προσπάθεια να τιμήσουμε τη μουσική και τη φωνή του μεγαλύτερου hard rock/heavy metal τραγουδιστή που πέρασε/θα περάσει ποτέ από τούτο τον κόσμο» όπως λένε και οι ίδιοι στη σελίδα τους Facebook. Και δεν έχουν άδικο… Αυτός ήταν ο Dio, η μνήμη του οποίου θα ζει για πάντα στις καρδιές μας!
Πηγές: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Σαν σήμερα, 17 Μαΐου 1902, Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Πολύπλοκος μηχανισμός, φτιαγμένος από χαλκό, τοποθετημένος μέσα σε ξύλινο πλαίσιο, που προβληματίζει και συναρπάζει τους ιστορικούς της επιστήμης και της τεχνολογίας, από την ανακάλυψή του λίγο πριν από το Πάσχα του 1900. Βρέθηκε σε βάθος 60 μέτρων από σφουγγαράδες σ” ένα ναυάγιο κοντά στα Αντικύθηρα, μαζί με αγάλματα, όπως ο γνωστός Έφηβος. Αποτελούσαν πολύτιμα αντικείμενα, που μετέφερε ρωμαϊκό πλοίο από τη Ρόδο στη Ρώμη επί εποχής Ιούλιου Καίσαρα στα μέσα του 1ου αιώνα π.Χ.

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων, όπως είναι γνωστός σήμερα, θεωρείται ένα από τα πρώτα υπολογιστικά συστήματα. Είναι ένας ωρολογιακός μηχανισμός με δεκάδες οδοντωτούς τροχούς μεγάλης ακριβείας, που περιστρέφονται γύρω από πολλούς άξονες, όπως στα μηχανικά ρολόγια. Η πιο αποδεκτή θεωρία σχετικά με τη λειτουργία του, υποστηρίζει ότι ήταν ένας αναλογικός υπολογιστής, σχεδιασμένος να υπολογίζει τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων. Εκτιμάται ότι φτιάχτηκε γύρω στο 87 π.Χ. από τον ρόδιο αστρονόμο Γέμινο.

Ο Μηχανισμός μελετήθηκε αρχικά από τον αρχαιολόγο Βαλέριο Στάη, ο οποίος στις 17 Μαΐου 1902 πρόσεξε ότι ένα από τα πέτρινα τεμάχιά του είχε ένα ενσωματωμένο οδοντωτό. Έτσι, θεωρείται η αρχαιότερη σωζόμενη διάταξη με γρανάζια.

Καθοριστική στην αποκρυπτογράφηση του Μηχανισμού των Αντικυθήρων είναι η συμβολή του βρετανού καθηγητή της ιστορίας της επιστήμης Ντέρεκ Τζον Ντε Σόλλα Πράις (1922-1983), που ξεκίνησε μ” ένα άρθρο του το 1959 στο περιοδικό Scientific American και ολοκληρώθηκε 15 χρόνια αργότερα με το σύγγραμμα Gears from the Greeks: The Antikythera Mechanism – A Calendar Computer from ca. 80 BC.

Στην έρευνά του είχε την υποστήριξη του πυρηνικού κέντρου «Δημόκριτος» και του πυρηνικού φυσικού Χαράλαμπου Καράκαλου, με τον οποίον συνεργάστηκαν στενά επί πολλά χρόνια, τόσο στη ραδιοφωτογράφηση του μηχανισμού με ακτίνες Γ και Χ, όσο και στην ανάλυση της δομής και των συνδέσεων του. Τα συμπεράσματα του Πράις δεν έγιναν αποδεκτά από τους ειδικούς της εποχής του, οι οποίοι πίστευαν ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν το θεωρητικό υπόβαθρο, αλλά όχι και την απαιτούμενη πρακτική τεχνολογία για μια τέτοια κατασκευή.

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων αποτελεί σήμερα ένα από τα διακεκριμένα εκθέματα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.

Και να μπει κάποιος και να γράψει:
Σαν σήμερα πριν από τόσα χρονια έκανα πρώτη φορά έρωτα...

Η συνεισφορά μου στο θρεντ