Η μπαταρία είναι μια αποθήκη ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτή η ηλεκτρική ενέργεια αποθηκεύεται σε χημική μορφή και μετατρέπεται ξανά σε ηλεκτρική, κάθε φορά που χρησιμοποιείται η μπαταρία.

Οι μπαταρίες που χρησιμοποιούνται στις μοτοσικλέτες είναι δύο τύπων: συμβατικού τύπου μολύβδου ή «ξηρού» τύπου MF, οι οποίες δεν έχουν ανάγκη συντήρησης. Οι διαφορές μεταξύ τους είναι λιγότερες από αυτές που μπορεί να νομίζει κάποιος με την πρώτη ματιά, όπως θα δούμε παρακάτω.

Οι μπαταρίες μοτοσικλετών είναι επαναφορτιζόμενες και έχουν χαμηλή εξωτερική αντίσταση, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα υψηλής παροχής ρεύματος, χωρίς σημαντική πτώση δυναμικού. Κάθε μπαταρία αποτελείται από μια σειρά στοιχείων των 2 Volt. Δηλαδή μια 12βολτη μπαταρία αποτελείται από 6 τέτοια στοιχεία και, αντίστοιχα, μια 6βολτη από 3. Κάθε στοιχείο αποτελείται από δύο ομάδες πλακών μολύβδου, εμβαπτισμένες στο ηλεκτρολυτικό μέσο, το οποίο είναι θειικό οξύ αραιωμένο σε νερό. Κάθε ομάδα των πλακών μολύβδου είναι συνδεδεμένη με έναν πόλο της μπαταρίας.

Όταν το ηλεκτρολυτικό μέσο βρίσκεται σε ηρεμία, αποτελείται από θετικά και αρνητικά φορτισμένα σωματίδια, τα οποία συνολικά δίνουν φορτίο μηδέν, δηλαδή ουδέτερη κατάσταση. Όταν, όμως, δώσουμε τάση στους δυο πόλους (φόρτιση μπαταρίας), τότε τα θετικά σωματίδια κινούνται προς τις πλάκες μολύβδου που είναι συνδεδεμένες με τον αρνητικά φορτισμένο πόλο και τον φορτίζουν θετικά. Το ίδιο κάνουν και τα αρνητικά φορτισμένα σωματίδια με τον άλλο πόλο. Έτσι, όταν τελειώσει η φόρτιση της μπαταρίας, έχουμε δυο πόλους φορτισμένους, έναν θετικά κι έναν αρνητικά. Όταν αυτοί οι δύο πόλοι συνδεθούν σε εξωτερικό κύκλωμα, τότε τα θετικά φορτισμένα σωματίδια αρχίζουν να κινούνται μέσω του κυκλώματος προς τον αρνητικό πόλο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ηλεκτρικού ρεύματος στο κύκλωμα, αλλά και την εκφόρτιση της μπαταρίας. Έτσι είναι απαραίτητη η επαναφόρτιση της μπαταρίας, η οποία γίνεται από τη γεννήτρια της μοτοσικλέτας, όταν αυτή βρίσκεται σε λειτουργία.

Κάθε στοιχείο είναι απομονωμένο από τα υπόλοιπα και έχει τη δική του δεξαμενή με ηλεκτρολυτικό μέσο. Για αυτό, κάθε στοιχείο έχει τη δική του τάπα στο κέλυφος της μπαταρίας. Στις μπαταρίες MF, ανάμεσα στις πλάκες κάθε στοιχείου υπάρχει σπογγώδες υλικό, το οποίο απορροφά το ηλεκτρολυτικό μέσο. Επειδή κατά τη συνεχή φόρτιση της μπαταρίας που γίνεται κατά τη λειτουργία της μοτοσικλέτας αποβάλλονται αέρια από το ηλεκτρολυτικό μέσο, αλλά γίνεται και αυξομείωση του όγκου του ίδιου του ηλεκτρολύτη, υπάρχει ανάγκη εξαέρωσης. Έτσι, στις συμβατικές μπαταρίες υπάρχει ελεύθερος χώρος πάνω από τα στοιχεία, ο οποίος επικοινωνεί με ένα σωληνάκι εξαέρωσης. Στις μπαταρίες MF δεν υπάρχει σωληνάκι, αλλά μια ανεπίστροφη βαλβίδα διαφυγής των αερίων, για την περίπτωση δημιουργίας υψηλής εσωτερικής πίεσης, η οποία αποκλείει τις διαρροές.

Το κόστος αγοράς μια μπαταρίας είναι σημαντικό και ας μην ξεχνάμε ότι η μπαταρία είναι βασικό δομικό στοιχείο στο ηλεκτρικό κύκλωμα μιας μοτοσικλέτας. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι μια σωστή συντήρηση. Ο έλεγχος της στάθμης του ηλεκτρολύτη στις συμβατικές μπαταρίες είναι σημαντικός, γιατί μικρότερη ποσότητα από την κανονική, εκτός του ότι μειώνει την ποσότητα των σωματιδίων, με αποτέλεσμα, αφήνει ακάλυπτες τις πλάκες μολύβδου και απροστάτευτες από την οξείδωση. Ανεξάρτητα από το αν η μπαταρία είναι συμβατική ή MF, μια προληπτική φόρτιση σε κάθε service μπορεί να γλιτώσει από πολλούς μπελάδες. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η μπαταρία πρέπει να είναι καθαρή από βρωμιές. Λίγη βαζελίνη ή γράσο πάνω στους πόλους, αφού όμως συνδεθούν αυτοί πρώτα με το κύκλωμα, προφυλάσσει από την οξείδωση και την εμφάνιση αλάτων που μπορεί να διακόψει τη ροή του ρεύματος.



http://www.mototriti.gr