Για όσους
είναι γεννημένοι μεταξύ 1950-1985
H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω
πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή:
περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να
περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές
έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή..

Κοιτάζοντας πίσω,
είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και
αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα
σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής
θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και
μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα
ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες
κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε
κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε
ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε
«μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη
μέρα και
δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα
στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν
υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν
υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα
θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε
κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε
καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το
ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν
παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.
Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και
κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο
και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με
ζεστό ξύδι..

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά
κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet.
Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε..
Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν
για
να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η
τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας.
Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε
χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη
βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους
πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα
στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν
ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια
των
φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να
ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν
έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν
ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη.
Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε
ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη
προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με
ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι
πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα
και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους
«παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί....

Βλέπω τα παιδιά σήμερα που λιώνουν τα μάτια τους στον υπολογιστή, όταν εμείς "ανοίγαμε" γόνατα, αγκώνες, τρέχαμε ξυπόλητοι και παίζαμε μέχρι το βράδυ τις περισσότερες φορές δημιουργώντας παιχνίδια απ'το μυαλό μας.
Και για Counter Strike χρειαζόμασταν 2 κομμάτια ξύλο, μία μπρόκα και μια καλή πέτρα για να μπροκώσουμε και να φανταζόμαστε πως κρατάγαμε τα υπέρτατα όπλα κάνοντας γελοίους ήχους... Μάθαμε να δουλεύουμε το τσιμέντο απο τα 6 μας χρόνια μόνο για να έχουμε κάτι ώς παιχνίδι.... και τόσα άλλα που θα πάρει αράδες να γράψω... Και πάντα, μα πάντα σεβόμασταν τους μεγαλύτερους!! Ρώτα τώρα τα 10 χρονα.... Ξέρουν τι είναι το καλέμι?? Και αν μου απαντήσεις "Αλλες εποχές", θα σου απαντήσω "Πράγματι... ναι.. Ευτηχώς...είχα την τύχη να μεγαλώσω σαν παιδί...."

για μας που εχουμε παιδια ειναι απογορευτικο να γυρναμε πισω, η αναδρομη στο παρελθον ειναι τοσο γλυκια και ομορφη, που οταν συνελθεις σε πιανει τρομος για το παρον, το μελον που ΕΜΕΙΣ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. Γρηγορα αυτοκινητα που δεν προλαβαινεις να δεις, μεγαλα οικοπεδα για να χωρανε τις σπιταρονες μας, δεν αφισαμε ουτε παρκα για παιχνιδι μα ουτε και δρομους για βολτα.

δεν θελω να πω τιποτα αλλο.Γυρισαν τα μυαλα μου τωρα.

Οσοι μελαλωσαν σαν παιδια,οσοι ειναι της χρυσης αυτης εποχης χρεισιμοποιουν την τωρινη τεχνολογια για να συνεχισουν αυτο που εκαναν τοτε στις αλανες.Δημιουργισανε η συμμετεχουν σε φορουμ οπως αυτο για να επικοινονισουν,ενω η σημερινη γενια την χρεισιμοποιει για να παιξει κανα παγκοσμιο παιχνιδι,να δει καμμια τσοντα,να κανει αναπαντητες η να παιζει επιδικτικα για να δειξει ποσο καλο κινητο εχει.Γνωσεις στον υπολογιστη απειρες αλλα τι γιορταζουμε την 25 μαρτιου δεν εχουν ιδεα.Πως να κανεις τσατ,απ εξω,αλλα πως μιλας σε μεγαλυτερους ασχετοι.Ευχομαι να ζησουμε αρκετα για να δουμε τη κοσμο δημιουργησαμε για τα παιδια μας γιατι καπου ευθυνομαστε κι εμεις.

Harry απλά με έκανες να νιώσω, που μεγάλωσα την τότε γ....τη εποχή, τον λόγο, που ζήσαμε αυτήν την εποχή, να είναι καλά οι μεγαλύτεροι μας, που δεν μας είχαν: αχ το παιδί μου ή κάνε ότι γουστάρεις. Απλά μας αφήνανε να ΖΗΣΟΥΜΕ!!!

Και την τρέλλα μου που βλέπω αποβλακομμένα παιδιά.

Την τεχνολογία μου μέσα.

Harry ευχαριστώ που ένιωσα ακόμη ότι η γενιά μας ζεί ακόμα!

stavros έγραψε:

Harry απλά με έκανες να νιώσω, που μεγάλωσα την τότε γ....τη εποχή, τον λόγο, που ζήσαμε αυτήν την εποχή, να είναι καλά οι μεγαλύτεροι μας, που δεν μας είχαν: αχ το παιδί μου ή κάνε ότι γουστάρεις. Απλά μας αφήνανε να ΖΗΣΟΥΜΕ!!!

Και την τρέλλα μου που βλέπω αποβλακομμένα παιδιά.

Την τεχνολογία μου μέσα.

Harry ευχαριστώ που ένιωσα ακόμη ότι η γενιά μας ζεί ακόμα!

ανατριχιασα!!!!!!!!!!!



harrys

Έχει τύχει να το διαβάσω το κείμενο σε διάφορες εκδόσεις και για διάφορα ηλικιακά διαστήματα(αυτούς που γεννήθηκαν το 50,60,70, αυτούς που μεγάλωσαν την τάδε δεκαετία κλπ κλπ) και αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι κάποιοι σε αυτές τις γενιές δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι μεγαλώνοντας κακομάθανε τους εαυτούς του και στη συνέχεια τα παιδιά τους.
Δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι αγοράσανε το μεγάλο αυτοκίνητο για να είναι άνετοι, οτι ειναι αυτοι που μεταδώσανε το τουριστικό σύνδρομο στα παιδιά τους, οτι αυτοι αναγκασανε το δημαρχο να ξηλωσει το πάρκο και να το κάνει πάρκιν για να μπαίνει το αμάξι μεσα. Οτι αγοράσανε μεγαλη τηλεόραση και playstation στο παιδι γιατι δεν έχουν το χρόνο και τη διαθεση να ασχοληθούν μαζι τωρα που μεγάλωνει και δεν κάνει να βγει εξω και χτυπήσει και πολλα άλλα παραδείγματα.
Δεν θέλω να γίνω εριστικός με τα παραπάνω αλλα θέλω να πω πως τα παιδια δεν είναι υπευθυνα για το τι παραλάβανε απο τους γονείς τους και μην ζητάμε ευθύνες απο αυτά για τον τρόπο ζωής τους.

dosko έγραψε:

Έχει τύχει να το διαβάσω το κείμενο σε διάφορες εκδόσεις και για διάφορα ηλικιακά διαστήματα(αυτούς που γεννήθηκαν το 50,60,70, αυτούς που μεγάλωσαν την τάδε δεκαετία κλπ κλπ) και αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι κάποιοι σε αυτές τις γενιές δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι μεγαλώνοντας κακομάθανε τους εαυτούς του και στη συνέχεια τα παιδιά τους.
Δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι αγοράσανε το μεγάλο αυτοκίνητο για να είναι άνετοι, οτι ειναι αυτοι που μεταδώσανε το τουριστικό σύνδρομο στα παιδιά τους, οτι αυτοι αναγκασανε το δημαρχο να ξηλωσει το πάρκο και να το κάνει πάρκιν για να μπαίνει το αμάξι μεσα. Οτι αγοράσανε μεγαλη τηλεόραση και playstation στο παιδι γιατι δεν έχουν το χρόνο και τη διαθεση να ασχοληθούν μαζι τωρα που μεγάλωνει και δεν κάνει να βγει εξω και χτυπήσει και πολλα άλλα παραδείγματα.
Δεν θέλω να γίνω εριστικός με τα παραπάνω αλλα θέλω να πω πως τα παιδια δεν είναι υπευθυνα για το τι παραλάβανε απο τους γονείς τους και μην ζητάμε ευθύνες απο αυτά για τον τρόπο ζωής τους.

Δεν φταίνε οι γονείς μόνο, διότι τα παιδιά κάποια στιγμή μεγαλώνουνε πιο γρήγορα στην σκέψη από όταν μεγαλώναμε στα δικά μας χρόνια. Υπάρχουν ακόμη μέρη, καταστάσεις, μουσικές, χόμπυ και άλλα πολλά στοιχεία που θα μπορούσαν να τα ψάξουν μέχρι να καταλάβουν πια είναι η πραγματικότητα στη ζώη και όχι τα εικονικά πράγματα.
Πράγματι οι ερεθισμοί έρχονται από τους μεγαλύτερους! Αυτό όμως σημαίνει ότι μπορούνε να ψάχνονται για την ζωή προς το καλό και όχι για να τα βλέπουμε όλα μαύρα.

Όλα αυτά στα λέω γενικά χωρίς να σου λέω κάτι προσωπικά.

Εγω ξερω οτι ειμουν παιδι και καταευχαριστιομουν το παιχνιδι στο δρομο και στα βουνα.Εκανα ενα σορο μ@λ@κι@ς και δεν μετανιωνω για καμια απο αυτες.Το θεμα ειναι οτι αυτο το post μου σηκωσε την τριχα καγκελο και μου θημησε οτι ειμαι ακομα μεσα μου παιδι...Ακομα κανω μ@λ@κι@ς πολλες και ακομα ζω...Να ειστε ολοι παντα καλα και οι νεοι που θα το δουν καλο θα ηταν να δοκιμασουν να ζησουν λιγο εξω απο την οθονη..Εκει ειναι η ζωη,η (αλητια) εκει γινεσε αντρας....Πω πω λεμε τωρα θα πιω στην υγια του Χαρη!!!

stavros έγραψε:

dosko έγραψε:

Έχει τύχει να το διαβάσω το κείμενο σε διάφορες εκδόσεις και για διάφορα ηλικιακά διαστήματα(αυτούς που γεννήθηκαν το 50,60,70, αυτούς που μεγάλωσαν την τάδε δεκαετία κλπ κλπ) και αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι κάποιοι σε αυτές τις γενιές δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι μεγαλώνοντας κακομάθανε τους εαυτούς του και στη συνέχεια τα παιδιά τους.
Δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι αγοράσανε το μεγάλο αυτοκίνητο για να είναι άνετοι, οτι ειναι αυτοι που μεταδώσανε το τουριστικό σύνδρομο στα παιδιά τους, οτι αυτοι αναγκασανε το δημαρχο να ξηλωσει το πάρκο και να το κάνει πάρκιν για να μπαίνει το αμάξι μεσα. Οτι αγοράσανε μεγαλη τηλεόραση και playstation στο παιδι γιατι δεν έχουν το χρόνο και τη διαθεση να ασχοληθούν μαζι τωρα που μεγάλωνει και δεν κάνει να βγει εξω και χτυπήσει και πολλα άλλα παραδείγματα.
Δεν θέλω να γίνω εριστικός με τα παραπάνω αλλα θέλω να πω πως τα παιδια δεν είναι υπευθυνα για το τι παραλάβανε απο τους γονείς τους και μην ζητάμε ευθύνες απο αυτά για τον τρόπο ζωής τους.

Δεν φταίνε οι γονείς μόνο, διότι τα παιδιά κάποια στιγμή μεγαλώνουνε πιο γρήγορα στην σκέψη από όταν μεγαλώναμε στα δικά μας χρόνια. Υπάρχουν ακόμη μέρη, καταστάσεις, μουσικές, χόμπυ και άλλα πολλά στοιχεία που θα μπορούσαν να τα ψάξουν μέχρι να καταλάβουν πια είναι η πραγματικότητα στη ζώη και όχι τα εικονικά πράγματα.
Πράγματι οι ερεθισμοί έρχονται από τους μεγαλύτερους! Αυτό όμως σημαίνει ότι μπορούνε να ψάχνονται για την ζωή προς το καλό και όχι για να τα βλέπουμε όλα μαύρα.

Όλα αυτά στα λέω γενικά χωρίς να σου λέω κάτι προσωπικά.

Ναι Σταύρο, κουβέντα κάνουμε.

Απλα αυτό που λέω είναι οτι ενα μεγαλο, αν όχι το μεγαλύτερο, μέρος της ευθύνης εχουν και οι "μεγάλοι". Γιατι οι σωστές βάσεις και η κριτική σκέψη, μέσα στην οικογένεια αποκτώνται αρχικά. Οπότε αν ενα παιδί βλέπει τον γονιό να λιώνει στην τηλεόραση χωρίς ενδιαφέροντα πως αυτό να βρεί σκοπό για μάθηση, παιχνίδι, ερευνα για το κόσμο του χώρις κίνητρο; Θα κάνει και αυτό το ίδιο και τα πρότυπά του θα δημιουργηθουν απο αυτό που βλέπει, που στις μέρες μας πλέον είναι πραγματικά σάπιο.

Χάσμα γενεών λέγεται αυτό και το εχούμε βιώσει ολοι λίγο πολύ πάντως.
Θα δούμε σε λίγες μέρες πάντως, που πάλι θα κριθούν τα παιδιά απο αυτούς που μεγάλωσαν με τον τρόπο που περιγράφει το κείμενο.

Εγω δεν ειμαι της γενιας 50-85,αλλα λιγο μικροτερος,του 90.....εχω να πω το εξης.Προλαβα να νιωσω λιγο απο αυτο....να μπορεσω να βγω να παιξω μπαλα,κρυφτο,κυνηγητο με παιδια,τουλαχιστον μεχρι και τις τελευταιες ταξεις του δημοτικου αντε και λιγο απο το γυμνασιο....και ξαφνικα....ολα αρχισαν να τρεχουν....και δεν σε περιμενε κανενας....επρεπε να τρεχεις απο δω και απο κει,δεν ειχες χρονο.....το κρυφτο,το κυνηγητο,οι βολτες στις παραλιες και το να συναντηθεις με φιλους ηθελαν χρονο....και η τεχνολογια σου βρηκε τροπο να σου περιορισει αυτη τη "σπαταλη" χρονου....οι υπολογιστες,τα παιχνιδια ,τα τσατ και ολα αυτα,καθηλωσαν μπροστα απο μια οθονη τους ανθρωπους....οφελη ειχε...μιλουσες με ατομα απο ολο τον κοσμο,λαβαινες πολλη γνωση,καλα πραγματα,....αλλα ομως ο ανθρωπος θεωρησε πως ο χρονος χαραμιζοταν τελειως με τη ζωη των παιδιων της γενιας 50-85....γιατι πολυ απλα....η τεχνολογια περιορισε τη "σπαταλη" του χρονου και παρειχε εναλλακτικη διασκεδαση σε λιγοτερο χρονο και ηρθαν αλλα πιο "χρησιμα" πραγματα να παρουν τη θεση του χρονου αυτου.Επρεπε ο ενας να μαθει πιο πολλα απο τον αλλο,πιο πολλη γνωση για να βρει καλυτερη δουλεια απο τον αλλο....ολο και πιο πολυ.....Και η γνωση ειναι καλο.....τι γινεται ομως αν παρεχεις υπερβολικη γνωση σε απανθρωπο βαθμο?Η κοινωνια σιγα σιγα τετοια υψηλα στανταρντς επιβιωσης επεβαλλε και ολη η νεολαια σημερα καθεται και παιζει με αυτα τα παιχνιδια ωρες,η μιλαει μεσω του υπολογιστη ωρες,γιατι νομιζει οτι ειναι η μονη διεξοδος απο την ολη πιεση,η ακομα και οταν πλεον εχει χρονο,δεν ξερει να κανει τιποτα αλλο...η απλα θεωρει τα αλλα βαρετα...τα αλλα θελουν χρονο και σε καταστεφουν και σπαταλανε το χρονο σου....και αν καμια φορα συναντηθει απο κοντα κανεις με φιλους...παλι για τα παιχνιδια συζητανε....γιατι ειναι απιθανο να "ριξεις headshot στους terrorists" η να "κανεις hook και να xpareis",οπως λενε....
Ειμαι ατομο που αφιερωνω πολλες ωρες στον υπολογιστη γιατι το επαγγελμα μου ειναι τετοιο και γιατι θεωρω οτι(χωρις να περιαυτολογω) γνωριζω σε ενα βαθμο να τους χειριζομαι καλα και να βρισκω τα δεδομενα και τις πληροφοριες που κρινω οτι θελω η/και χρειαζομαι.......προτιμω ομως σε καθε περιπτωση να βγω με ενα φιλο,να παιξω μπαλα η να συζητησω,φυσικα προτιμω να συνανταω ατομα απο κοντα παρα να τους μιλαω μπροστα απο μια οθονη,παρα να καθομαι να παιζω "Lineage" η "Wow".....πολλοι ομως προτιμουν το αντιθετο....Το θεμα ειναι,μπορεις να χρησιμοποιησεις την τεχνολογια σωστα και ανα πασα στιγμη,να ζησεις και χωρις αυτην?
Και οκ θα πει κανεις,κακο ειναι να παιξεις ενα παιχνιδι στο pc?Κακο δεν ειναι,αλλα εκει πραγματικα πετας το χρονο σου οταν το παρακανεις.Και πιεζεσαι χώρια και απο αυτο....
Οταν εβγαινες εξω και εκανες διαφορα-τρελες τις λεμε τωρα,μαθαινες πολλα....μαθαινες να ζεις σαν ανθρωπος και οχι σαν μηχανη....

nickhaaacker έγραψε:

Εγω δεν ειμαι της γενιας 50-85,αλλα λιγο μικροτερος,του 90.....εχω να πω το εξης.Προλαβα να νιωσω λιγο απο αυτο....να μπορεσω να βγω να παιξω μπαλα,κρυφτο,κυνηγητο με παιδια,τουλαχιστον μεχρι και τις τελευταιες ταξεις του δημοτικου αντε και λιγο απο το γυμνασιο....και ξαφνικα....ολα αρχισαν να τρεχουν....και δεν σε περιμενε κανενας....επρεπε να τρεχεις απο δω και απο κει,δεν ειχες χρονο.....το κρυφτο,το κυνηγητο,οι βολτες στις παραλιες και το να συναντηθεις με φιλους ηθελαν χρονο....και η τεχνολογια σου βρηκε τροπο να σου περιορισει αυτη τη "σπαταλη" χρονου....οι υπολογιστες,τα παιχνιδια ,τα τσατ και ολα αυτα,καθηλωσαν μπροστα απο μια οθονη τους ανθρωπους....οφελη ειχε...μιλουσες με ατομα απο ολο τον κοσμο,λαβαινες πολλη γνωση,καλα πραγματα,....αλλα ομως ο ανθρωπος θεωρησε πως ο χρονος χαραμιζοταν τελειως με τη ζωη των παιδιων της γενιας 50-85....γιατι πολυ απλα....η τεχνολογια περιορισε τη "σπαταλη" του χρονου και παρειχε εναλλακτικη διασκεδαση σε λιγοτερο χρονο και ηρθαν αλλα πιο "χρησιμα" πραγματα να παρουν τη θεση του χρονου αυτου.Επρεπε ο ενας να μαθει πιο πολλα απο τον αλλο,πιο πολλη γνωση για να βρει καλυτερη δουλεια απο τον αλλο....ολο και πιο πολυ.....Και η γνωση ειναι καλο.....τι γινεται ομως αν παρεχεις υπερβολικη γνωση σε απανθρωπο βαθμο?Η κοινωνια σιγα σιγα τετοια υψηλα στανταρντς επιβιωσης επεβαλλε και ολη η νεολαια σημερα καθεται και παιζει με αυτα τα παιχνιδια ωρες,η μιλαει μεσω του υπολογιστη ωρες,γιατι νομιζει οτι ειναι η μονη διεξοδος απο την ολη πιεση,η ακομα και οταν πλεον εχει χρονο,δεν ξερει να κανει τιποτα αλλο...η απλα θεωρει τα αλλα βαρετα...τα αλλα θελουν χρονο και σε καταστεφουν και σπαταλανε το χρονο σου....και αν καμια φορα συναντηθει απο κοντα κανεις με φιλους...παλι για τα παιχνιδια συζητανε....γιατι ειναι απιθανο να "ριξεις headshot στους terrorists" η να "κανεις hook και να xpareis",οπως λενε....
Ειμαι ατομο που αφιερωνω πολλες ωρες στον υπολογιστη γιατι το επαγγελμα μου ειναι τετοιο και γιατι θεωρω οτι(χωρις να περιαυτολογω) γνωριζω σε ενα βαθμο να τους χειριζομαι καλα και να βρισκω τα δεδομενα και τις πληροφοριες που κρινω οτι θελω η/και χρειαζομαι.......προτιμω ομως σε καθε περιπτωση να βγω με ενα φιλο,να παιξω μπαλα η να συζητησω,φυσικα προτιμω να συνανταω ατομα απο κοντα παρα να τους μιλαω μπροστα απο μια οθονη,παρα να καθομαι να παιζω "Lineage" η "Wow".....πολλοι ομως προτιμουν το αντιθετο....Το θεμα ειναι,μπορεις να χρησιμοποιησεις την τεχνολογια σωστα και ανα πασα στιγμη,να ζησεις και χωρις αυτην?
Και οκ θα πει κανεις,κακο ειναι να παιξεις ενα παιχνιδι στο pc?Κακο δεν ειναι,αλλα εκει πραγματικα πετας το χρονο σου οταν το παρακανεις.Και πιεζεσαι χώρια και απο αυτο....
Οταν εβγαινες εξω και εκανες διαφορα-τρελες τις λεμε τωρα,μαθαινες πολλα....μαθαινες να ζεις σαν ανθρωπος και οχι σαν μηχανη....

Τι έγραψες βρε θηρίο???!!!!

Ειδες?ειχα εμπνευση χτες το βραδυ....

Παρολα αυτα δεν νομιζω οτι εχω αδικο......