Ίσως ένας απο τους ποιο αγαπητούς τροχονόμους στη Θεσσαλονίκη ίσως και μοναδική φιγούρα χαμογελαστού πάντα ανθρώπου.
μια φορά τον ειχα πετύχει στο φανάρι Εγνατία με Δωδεκανήσου και ώρα αιχμής μεσημέρι κλπ κανονικά άλλος θα είχε γίνει τουρκος τόσες ώρες δουλειάς όρθιος μέσα στον ήλιο και με τόσους παλαβούς στον δρόμο. Την ώρα που πάω να περάσω τον κόμβο σηκώνει το χέρι και δίνει με τον μοναδικό του τρόπο σήμα να σταματήσει η κίνηση στο ρεύμα οπου κινούμουν εγω είχα μολις περάσει την διάβαση των πεζών όταν εγινε αυτο και κοκκαλώνοντας τα φρένα εχω σταματήσει μερικά μέτρα μακριά του και τον βλεπω να ερχεται απειλητικά προς το μερος μου με κοιτάει και λεει "αντε βαλε όπισθεν τωρα και κανε πισω" τα εχασα τι λεει τωρα??? με χαμογελάει (και εκει ξεπάγωσα) και λεει χωρίς να χάσει το χαμόγελο του "δεν εχει όπισθεν το εργαλείο ε?" πρέπει να πέταξα και εγω καμια χαζομάρα τις στιγμής αλλα τοσο ασήμαντη που ουτε την θυμάμαι χαμογελάσαμε ο ενας στον αλλο και μου έδωσε σημα να ξεκινήσω!!!
κανας αλλος τον εχει πετύχει σε καποια στιγμή έμπνευσης????

Χρειαζόμαστε περισσότερους τέτοιους ανθρώπους στη ζωή μας!!