Είχε 81 ευκαιρίες να μην σκοτωθεί, αλλά, όλοι αδιαφόρησαν...

Ένας άνδρας ο οποίος παραπατούσε μεθυσμένος στην μέση του δρόμου χτυπήθηκε και σκοτώθηκε από αυτοκίνητο, αφού προηγουμένως 81 οχήματα τον είχαν προσπεράσει χωρίς κανένας από τους οδηγούς αυτών, να σταματήσει για να τον βοηθήσει να απομακρυνθεί από το οδόστρωμα.
Όπως γράφει η Apple Daily της Ταϊβάν, ο συνταξιούχος Λιεν Χονγκ-χσιν, 51 ετών, μέθυσε ενώ έπαιζε ματζόνγκ στο σπίτι ενός φίλου του στην Ταϊπέι, την πρωτεύουσα πόλη της Ταϊβάν. Εν συνεχεία, πήρε ένα ταξί για να πάει στο σπίτι του και καθώς ήταν μεθυσμένος, δεν μπήκε σε αυτό, αλλά, αντιθέτως γύρισε και έφυγε συγχυσμένος, ώσπου έφτασε ως την μέση του δρόμου για να σταματήσει άλλο ταξί να «τον πάει σπίτι του».
Από κάμερα ασφαλείας που κατέγραψε το σημείο στον τόπο του τραγικού αυτού συμβάντος, φάνηκε ότι συνολικά 81 οχήματα -αυτοκίνητα, λεωφορεία, μοτοσικλέτες- άλλαξαν πορεία για να αποφύγουν τον Λιεν, αλλά, ουδείς εκ των οδηγών σταμάτησε για να τον βοηθήσει να πάει στην άκρη ή να ειδοποιήσει την αστυνομία.
Επί -περίπου- μισή ώρα -24 ολόκληρα λεπτά για την ακρίβεια- ο Λιεν παρέπαιε στην μέση του δρόμου, πότε πήγαινε να πέσει και πότε έπεφτε και μετά κατάφερνε να ξανασηκωθεί.
Τελικώς, όταν έπεσε για άλλη μία -τελευταία- φορά, τότε τον πάτησε ένα από τα διερχόμενα αυτοκίνητα, το οποίο τον άφησε στον τόπο, νεκρό.
Η εφημερίδα επικεντρώνεται στην συμπεριφορά των οδηγών, που αγνόησαν την δεινή θέση του Λιεν.
«Είχε 81 ευκαιρίες να μην σκοτωθεί, αλλά, όλοι αδιαφόρησαν και τελικά έχασε την ζωή του», έγραψε η Apple Daily σε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ που τιτλοφόρησε «Άνθρωπος σκοτώνεται από αυτοκίνητο διότι η κοινωνία είναι πολύ αδιάφορη!».
Ο Γιανγκ Τσουνγκ-τσάι, ψυχίατρος στο νοσοκομείο Κάρντιναλ Τιεν, σημείωσε πως οι περισσότεροι αποφεύγουν να βοηθήσουν μεθυσμένους, για να μην μπλέξουν.
«Ακόμα κι έτσι, θα μπορούσαν να τηλεφωνούν στην άμεσο δράση, ώστε οι μεθυσμένοι να μην τραυματίζονται ή σκοτώνονται», είπε στην εφημερίδα.

Πηγή: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]


Μου έχει τύχει παρόμοιο περιστατικό πρίν πολλά χρόνια όταν είχα πέσει με μηχανή σε επαρχιακό δρόμο.... Είχα χάσει αρκετό αίμα καθώς παρακαλούσα στην άκρη του δρόμου κάποιο αυτοκίνητο να σταματήσει για να μου δώσει βοήθεια... πού όμως... 12 αυτοκίνητα πέρασαν και απλά με χάζευαν και μόλις τους κοιτούσα αναπτύσαν ταχύτητα να εξαφανιστούν!!! Τελικά ένας ταξιτζής με περιμάζεψε την στιγμή που είχα σχεδόν λιποθυμίσει.. Νά'ναι καλά Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ... το θέμα είναι αλλού... Το πώς πλέον αδιαφορούμε ακόμη και αν δούμε άνθρωπο σε ανάγκη!! Κρίμα,κρίμα,κρίμα..

Πλέον, με τόσα που έχουν ακούσει τα αυτιά μας και δει τα μάτια μας, δεν μου φαίνεται παράξενο να προσπαθεί κάποιος να μην μπλέξει...
Ναι, ακούγεται άσχημο αλλά πάνω στην προαπάθεια για περισσότερη προσωπική ασφάλεια έχει μειωθεί κατά πολύ το ενδιαφέρον για το πλησίον.
Είναι κουβέντα που σηκώνει πολύ συζήτηση...

πιστευω πως εδω στην ελλαδα διατυρουμε μερικα απο εκεινα τα στειχια που αιωνες τωρα μας ξεχωριζουν απο καποιους αλλους λαους, δειτε οταν συμβενει ενα ατυχημα ποσοι ανθρωποι τρεχουν να βοηθισουν,στην αναγκη ο γειτονας βοηθαει τον γειτονα,εκτος εξαιρετικον περιπτοσεων που θα συμφονισω με τον λεωνιδα, εκει δηλαδη που το ενστικτο της αυτοσυντιρησις υπερτερι της λογικης, δηλαδη οταν προκειτε να διασφαλισουμε την οικογενιακη μας ακεραιοτητα.
ισως να ειναι η δικη μου αποψη για το θεμα που αναπτυξαμε αλλα απο προσοπικη μου εμπειρια που δεν θα ηθελα να αναφερω αυτην την στιγμη καπος ετσι εχουν τα πραγματα.

Εγω εχω ζησει και τις δυο περιπτωσεις.Στο πρωτο μου γερο ατυχημα ολοι οι γειτονια ειχε τρεξει απο πανω μου.Πραγματικα δεν θυμαμε πολλα γιατι μια λυποθημουσα μια ειχα επαφη,αλλα θυμαμε αμυδρα καποιες φωνες και ενα χερι καποιου κυριου να μου χαιδευει το προσωπο..Στο δευτερο καλο ατυχημα που ειχα το επαθα στην διαδρομη προς Αι`Γιαννη τον Ρωσσο και εφηγα σε μια στροφη.Ευτυχως εγω εμεινα στις μπαριερες και δεν επαθα τιποτα πλην των ατελιωτων πονων,αλλα ο ψυχολογικος γολγοθας μωλης ειχε ξεκινησει.Περασαν πολλα αυτοκινητα και εγω ειχα σηκωμενο το χερι για να με δουν.Κοβανε με κοιταγαν και φευγαν.Ενιωθα πολυ ασχημα που ειμουν ανθρωπος.Ευτυχως μια κυρια περασε με ενα τζιπ αν θυμαμε καλα και την ειδα να γυρναει τρεχοντας με τα ποδια και στο προσωπο της εβλεπα την αγωνια που ενιωθε.Μετα σταματησαν ενα σορο αυτοκινητα μου δωσαν νερο μαλιστα και ενα ντοπιο παιδι ηρθε μαζι μου στο νοσοκομειο με το ασθενοφορο.Ειχα αναμηκτα συναισθηματα γιατι πρωτη φορα ενιωσα σαν σκουπιδι.Πραγματικα ετσι ενιωθα..Αλλα παντα υπαρχουν ανθρωποι,ακομα και σημερα..

Αυτη ειναι η κ@ρι@λ@ στροφη που το εχασα απο Low side
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Εδω ειναι η μηχανη στο βαθος και ο γαμπρος μου που εχει κατεβει να δει σε τι κατασταση ειναι.Ειναι τραβηγμενες και οι 2 οταν πηγαμε με τον γερανο να την ανεβασουμε.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Το συμπερασμα στο οποιο καταληγω ειναι οτι 81 ευκαιριες δεν ειναι τιποτα μπροστα στα εκατομηρια που αδιαφορουν.Ευτυχως ομως εδω σ`αυτην την χωρα ακομα υπαρχει καποια ανθρωπια ακομα.Κριμα παντος για τον ανθρωπο και κριμα που το ποτο καμια φορα γινετε η αιτια να χανονται ζωες..

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΜΑ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ.

Δυστηχως η ζωη και οι ρυθμοι της μας εχουν κανει με τους συναθρωπους μας απομακρους.Φτασαμε σε σημειο αν βοηθησει καποιος καποιον να θεωρηθει ευεργετης ηρωας και αλλα επιθετα ,κατι που στο παρελθον ηταν δεδομενο το θεμα της βοηθειας στον πλησιον.

Τοσα και τοσα γινονται......Και πολλοι φοβουνται μηπως βρουν το μπελα τους.....αλλα τι μπελα να βρεις οταν δεις τον αλλο αιμοφυρτο κατω,σταματησεις και καλεσεις το ασθενοφορο και την αστυνομια?Ελεος πια