Ποιός είναι ο λόγος που δεν πίνουμε καλό espresso


Είναι μια απορία που αναρωτιόμαστε όλοι όσοι ασχολούμαστε με τον καφέ. Γιατί μέχρι και σε πολύ μεγάλα μαγαζιά με πλεόνασμα χρημάτων και φοβερή διακόσμηση, ο espresso που σερβίρεται είναι από μέτριος έως πολύ κακός. Ξέρουμε βέβαια και την απάντηση αλλά δεν την ξεστομίζουμε.

Το πρόβλημα που μπορούμε να δούμε με την πρώτη ματιά είναι ότι ο barista δεν είναι εκπαιδευμένος και κάνει λάθη στα βήματα που χρειάζονται για τον espresso. Ναι, αυτό είναι ένα στοιχείο που δεν μπορούμε εύκολα να το μηδενίσουμε. Όταν μια εργασία δεν είναι αυτοματοποιημένη και χρειάζεται να επέμβει ο ανθρώπινος παράγοντας τότε τα πράγματα δυσκολεύουν. Δυστυχώς ή ευτυχώς κανένας μας δεν είναι ίδιος με τον άλλον και έτσι πάντα κάποιος ξεχωρίζει. Θέλω να πω ότι όταν οι περισσότεροι σε αυτήν την δουλειά έρχονται για να μαζέψουν τα χρήματα των διακοπών τους ή είναι υποαπασχολούμενοι και εργάζονται για μικρές περιόδους.

Αν προσθέσω τώρα και τους ιδιοκτήτες που δεν ξέρουν τίποτα ή γνωρίζουν ελάχιστα από το τι σημαίνει καλός καφές και αμφιβάλω αν έχουν πιεί ποτέ καλό καφέ ή αν είναι σε θέση να τον ξεχωρίσουν και εκφράζονται συνήθως με ατάκες του “έλα τώρα, ποιος μπορεί να ξεχωρίσει έναν καφέ?”, “οι περισσότεροι καφέδες ίδιοι είναι”, “μα αυτός είναι ίδιος με τον άλλον που είχα πιεί πριν δυο χρόνια στην Ιταλία” τότε το μίγμα γίνεται εξωφρενικά κακό για την ποιότητα. Άσε που έρχεται και το οικονομικό θέμα στην μέση. Η αλήθεια είναι ότι ο καλός καφές είναι πιο ακριβός από τον μέτριο (όπως όλα τα πράγματα στην ζωή), αλλά όταν το σκέφτεσαι στην τιμή του αρχίζεις τα “με τόσα κιλά που κάνω αν πάρω δυο ευρώ λιγότερο το κιλό θα εξοικονομήσω κάποια χρήματα και στο τέλος λέμε τι φταίει.

Ανειδίκευτοι baristi, βρώμικες μηχανές, άθλια χαρμάνια και κακοί ιδιοκτήτες συνθέτουν την εικόνα. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις που έγκειται συνήθως στο άτομο που εργάζεται εκείνη την στιγμή και όχι στο μαγαζί. Οι εξαιρέσεις των ατόμων έχουν το καλό ότι πολλαπλασιάζονται, αλλά σε σχέση με τον αριθμό των μαγαζιών είναι και θα παραμείνουν για αρκετά χρόνια ακόμα, εξαιρέσεις.

Oι ποικιλίες του καρπού


Ο καφές είναι κόκκος ενός καρπού παρόμοιου με κερασιά. Ο κόκκος συνήθως χωρίζεται σε δύο μέρη αλλά μπορεί να είναι και μονός (caracolito, γνωστός και ως Μαργαριταρένιος Καφές ή Pearl Coffee).

O καρπός του καφέ μεγαλώνει σε ένα δέντρο που είναι ένας αειθαλής κορμώδης θάμνος της οικογένειας Rubiaceae, του γένους Coffea το οποίο περιλαμβάνει περίπου 80 είδη.

Οι δύο κυριότερες είναι:
καφές Arabica
καφές canephora ( γνωστός ως Robusta)

Ο καφές Arabica έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά
περισσότερο συνηθισμένος
λιγότερο πικρός
περισσότερο άρωμα
περισσότερο απαλός
λιγότερο στυφός
καφεϊνη μεταξύ 0,8-1,5 %
ουσιώδη έλαια 18 %
σάκχαρα 8 %

Ο καφές Robusta έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά
περισσότερο σκληρός
περισσότερο πικρός
περισσότερο σώμα
καφεϊνη μεταξύ 1,7-3,5 %
ουσιώδη έλαια 8-9 %
σάκχαρα 5 %

Aνάπτυξη του καφέ


Κλιματολογικές ζώνες & χώρες προέλευσης του καφέ Τα καφεόδεντρα απαιτούν ένα ορισμένο επακριβώς κλίμα, χαρακτηρισμένο από τις σχετικά υψηλές θερμοκρασίες και τις εναλλασσόμενες καιρικές συνθήκες απο ηλιοφάνεια και βροχή.


Τέτοιες κλιματολογικές συνθήκες βρίσκονται σε όλες τις τροπικές ζώνες.

Πέραν όμως από τις κλιματολογικές συνθήκες εξίσου σημαντικό είναι και το υψόμετρο των περιοχών καλλιέργειας. Ο Arabica ευδοκιμεί σε υψόμετρα 1000 έως 2000 μέτρα, ενώ 200 έως 300 μέτρα ο Robusta.


Οι κυριότερες χώρες παραγωγής καφέ είναι Κεντρική & Νότια Αμερική, η Ινδία και Ινδονησία για Arabica, και Ζαϊρ, Ουγκάντα, Καμερούν, Ινδοκίνα, Ινδία και Μαδαγασκάρη για Robusta.

H ιστορία του καφέ


Αρχαιολογικά συμπεράσματα αναφέρουν ότι το ποτό γνωστό σαν καφές κατάγεται απο τη Μέση Ανατολή περίπου το 800 μ.Χ. Οι πρώτες πραγματικές λογοτεχνικές - επικές αναφορές στον καφέ έγιναν από τον Όμηρο στην τέταρτη ραψωδία της οδύσσειας, στην οποία τον αναφέρει σαν ένα ποτό με ασυνήθιστα χαρακτηριστικά. Γύρω στο έτος 1000, ο μεγάλος αραβικός παθολόγος Avicenna έκανε μια βιαστική περιγραφή αυτου του ποτού.

Ο καφές χρησιμοποιήθηκε αρχικά στα βουνά της Αιθιοπίας από τους νομάδες και τους πολεμιστές της φυλής Galla. Μερικοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η λέξη "καφές" προέρχεται από την αιθιοπική περιοχή "Kaffa", το φυσικό περιβάλλον του δέντρου Arabica. Ο καφές έγινε πράγματι εμπορικό προϊόν χάρη στους Αραβες εμπόρους, οι οποίοι στο 14ο αιώνα τον διένειμαν σε όλο το μουσουλμανικό κόσμο ως υποκατάστατο των οινοπνευματωδών ποτών που απαγορεύθηκαν από το Koran. Μερικούς αιώνες αργότερα εισήχθη στην Ευρώπη από τη Βενετία.

Τον 17ο και 18ο αιώνα διαδόθηκε από το διάσημο "Botteghe del Caffe", ο προκάτοχος του σύγχρονου cafe, χώρος συνάντησης των ποιητών, διανοούμενοι και καλλιτέχνες, οι οποίοι θα συζητούσαν την πολιτική και τα πολιτιστικά θέματα απολαμβάνοντας ένα φλυτζάνι του καυτού καφέ και ενός επιδορπίου.

>Η αυτοκρατορία Hapsburg εξοικειώθηκε με τον καφέ όταν νικήθηκε η τουρκική πολιορκία της Βιέννης το 1683 και 500 σακιά του καφέ ανακαλύφθηκαν στο εγκαταλειμμένο εχθρικό στρατόπεδο.

Ο καφές διαδίδεται σε όλη την Ιταλία από το 18ο αιώνα . Σήμερα είναι δύσκολο να μην βρεί κανείς το λιγότερο έναν ιστορικό τόπο συναντήσεως σε κάθε πόλη που έχει κάποια σύνδεση με τη διανομή του προϊόντος. Μετά από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ψήστες καφέ διηύρυναν βαθμιαία τη διανομή στο κοινό και στα cafes. Η βιομηχανική παραγωγή του καφέ είχε ήδη αρχίσει. Σήμερα περίπου 2.000 ψήστες καφέ λειτουργούν στην Ιταλία.

1645 - ο πρώτος Cafe ανοίγει στη Βενετία. 1672 - το πρώτο Gran Caffe ανοίγει στο Παρίσι. 1700 - οι εγκαταστάσεις καφέ εξάγονται από τις αραβικές χώρες στον υπόλοιπο κόσμο. 1720 - Caffe Florian στη Βενετία από Floriano ανοίγει Francesconi, το ευρωπαϊκό παράδειγμα του σύγχρονου καταστήματος καφέ. 1723 - η Γαλλία εισάγει τις εγκαταστάσεις καφέ στις Αντίλλες. 1727 - η Πορτογαλία εξάγει τις εγκαταστάσεις καφέ στη Βραζιλία. 1730 - η Αγγλία εισάγει τις εγκαταστάσεις στην Κεϋλάνη, την Τζαμάικα, την Κούβα και την Κεντρική Αμερική. 1730 - η Ισπανία εισάγει τις εγκαταστάσεις στην Κολομβία.

Παγκόσμια Παραγωγή


Ο καφές Arabica αποτελεί το 75% κατανάλωσης της παγκόσμιας παραγωγής.
Η παγκόσμια παραγωγή Arabica προέρχεται απο:
30% από τη Βραζιλία (Natural)
25% από Κεντρική Αμερική-Κολομβία-Περού-Εκουαδόρ

10% από Αφρική
15% από Ασία

Ο καφές Robusta αποτελεί το 25% της παγκόσμιας παραγωγής.
Η παγκόσμια παραγωγή Robusta προέρχεται απο:
32 % Αφρική
55 % Ασία
13 % Βραζιλία

Οι εξαγωγές παγκόσμιου καφέ ανήλθαν συνολικά στα 6.79 τον Απριλίο 2006, σε σύγκριση με τα 7.82 εκατομμύρια σακιά που καταγράφηκε Απριλίου 2005 σημειώνοντας μια μείωση 13.1%
Οι παραπάνω πληροφορίες συλλέχθησαν από to International Coffee Organization.

Μέθοδοι παραγωγής


Αποθήκευση ωμού καφέ

Ο πράσινος (ωμός) καφές τοποθετείται σε σακιά των 60 ή 69 κιλών (εξαρτάται από την χώρα προέλευσης). Το κάθε σακί φυλλάσεται για περίπου ένα χρόνο με μέγιστη θερμοκρασία 35 °C, και υγρασία 75%. Τα σακιά ταξιδεύουν κυρίως από τη θάλασσα. Τα κυριότερα λιμάνια εξαγωγής καφέ παγκοσμίως είναι η Νέα Ορλεάνη, η Χαβάη, το Αμβούργο, η Αντβέρπη, η Βρέμη, η Τριέστη.
Ο ωμός καφές επιλέγεται κυρίως από τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται από τον καβουρδισμένο καφέ. Στην περίπτωση υψηλής ποιότητας από τη χώρα παραγωγής, ο ειδικός καβουρδίσματος διενεργεί πολλούς ελέγχους και απομακρύνει τους πιο μεγάλους, πιο ελαφρείς ή ελλατωματικούς κόκκους καθώς και τα ξένα σώματα χρησιμοποιώντας οπτικούς ή UV επιλογείς.

Οι ειδικοί καβουρδίσματος έπειτα επιλέγουν

• Τον τύπο του χαρμανιού
• Περιόδο καβουρδίσματος
• Βαθμό καβουρδίσματος ερες χώρες παραγωγής καφέ είναι Κεντρική & Νότια Αμερική, η Ινδία και Ινδονησία για Arabica, και Ζαϊρ, Ουγκάντα, Καμερούν, Ινδοκίνα, Ινδία και Μαδαγασκάρη για Robusta.

Καφές χωρίς καφεϊνη


Η παραγωγή του καφέ χωρίς καφεϊνη ξεκινάει το 1905 όταν ο Ludwig Roselius ανέπτυξε μια μέθοδο που ξεχώριζε την καφεϊνη απο τον καρπό του καφέ. Ο καφές χωρίς καφεϊνη είναι εξίσου αρωματικός σαν τον espresso ενώ είναι υγιέστερος. Η καφεϊνη που περιέχει ο καφές είναι μια ουσία που σε υπερβολικές ποσότητες μπορεί να κριθεί ακατάλληλη για άτομα με ευαίσθητο οργανισμό. Δεδομένου ότι η καφεϊνη είναι διαλυτή μπορεί να εξαχθεί από τον ακατέργαστο καφέ με τις ακόλουθες τέσσερις μεθόδους :


Νερό: Χρησιμοποιούντα στήλες αφαίρεσης στις οποίες οι κόκκοι υφίστανται επεξεργασία με ένα κορεσμένο υγρό απόσταγμα διαλυτών συστατικών διαφορετικών από την καφεϊνη,
Αιθυλική Ακετόνη : Η καφεϊνη αφαιρείται πλένοντας τον ωμό καφέ με Αιθυλική Ακετόνη, διάλυμα που βρίσκεται και στη φύση .
Χλωρίωση μεθυλενίου : Η καφεϊνη αφαιρείται πλένοντας τον καφέ με διχλωρομεθυλική αλκοόλη, χημικό διάλυμα το οποίο εξατμίζεται σε θερμοκρασία άνω των 40 °C.
Διοξείδιο του άνθρακα : Πλύσιμο με διοξείδιο του άνθρακα (CO2) στο κρίσιμο επίπεδο (ρευστοποίηση αερίων)/P 250 bar, που δρα ως διαλύτης της καφεϊνης.

Η ισχύουσα νομοθεσία ορίζει τον καφές ως decaffeinated όταν το ποσοστό καφεϊνης είναι λιγότερο από 0,1 %. Ποσότητες υπολειμμάτων της επεξεργασίας έχουν καθιερωθεί νομικά. Η αποσπώμενη από τον καφέ καφεϊνη χρησιμοποιείται στην χημική και φαρμακευτική βιομηχανία καθώς επίσης και στη βιομηχανία τροφίμων.

Η σωστή ροή


Όλοι ξέρουμε ότι η σωστή ροή για τον espresso είναι η συνεχόμενη, χωρίς σταγόνες και αργοπορίες και με ταχύτητα “ως σαν το μέλι”.

Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε με διάφορους τρόπους όπως αλλάζοντας το πάτημα μας ή το γέμισμα, αλλάζοντας το κόψιμο ή την θερμοκρασία, αλλάζοντας την πίεση ή τον συνολικό χρόνο. Το θέμα είναι ότι μπορούμε να πετύχουμε διαφορετικό αποτέλεσμα με τον ίδιο καφέ, τα ίδια υλικά αλλά διαφορετικά δουλεμένα. Πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε αυτό που κάνουμε και το αποτέλεσμα που δίνει. Ο κάθε καφές είναι διαφορετικός και αν βάλω στο νου μου ότι υπάρχουν περίπου 20 αξιόλογες φίρμες καφέ στην Ελλάδα και περίπου 160 εισαγωγείς ή έμποροι καφέ, θα καταλήξω ότι μπορώ να γευτώ τουλάχιστον 500 παραλλαγές καφέ που να είναι διαφορετικές. Ουτοπία… το κρίμα είναι ότι οι περισσότεροι που βγάζουν καφέ δεν έχουν τις γνώσεις να διαφοροποιήσουν το χαρμάνι τους και να σκεφτούν ότι ο καφές τους μπορεί να βγει πιο γλυκός ή πιο πικρός μόνο και μόνο από την διαφορετικότητα του χεριού του εκάστοτε barista.


Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε με διάφορους τρόπους αρκεί να προσέχουμε τι κάνουμε. Προσοχή στο πάτημα μας, προσοχή στην δοσολογία, ιδιαιτερότητες της εκάστοτε μηχανής και βέβαια το άλεσμα. Κάπως έτσι μπορούμε να δούμε την διαφορετικότητα του χαρμανιού μας στις εναλλαγές των βημάτων μας αφού βέβαια τον πιούμε! Δεν γίνεται να βγάλουμε καλό espresso αν δεν πίνουμε espresso. Δεν θα καταλάβουμε ποτέ τις αλλαγές που μπορεί να έχουμε και το τι μπορούμε να κάνουμε.

Ιδανική μηχανή espresso


Ποια μηχανή είναι ικανή και για ποιες καταναλώσεις?
Εξαρχής να πω ότι αν αναλύσουμε τον χρόνο παρασκευής ενός espresso και την αναθέρμανσης του group μιας μηχανής θα δούμε ότι είναι φτιαγμένα για 10 κιλά καφέ την ημέρα για κάθε group. Αυτό βγαίνει από την πρόσθεση των 30 δευτερολέπτων που χρειάζεται ένας “μεγάλος” espresso (είναι ο χρόνος που δεν πρέπει να υπερβαίνουμε), συν τα 10 δευτερόλεπτα που χρειάζεται για να γεμίσουμε τα Portafilter (αν είμαστε γρήγοροι και κάνοντας όλα τα σωστά βήματα χωρίς να παραλείψουμε τίποτα), διά των 28800 δευτερολέπτων που έχουν οι 8 ώρες εργασίας που συνήθως κάνουμε, διά των 14 γραμμαρίων που παίρνει ένα διπλό Portafilter, έχουμε αποτέλεσμα:
28800 δευτ στο οχτάωρο ÷ 40 sec κάθε φορά = 720 εκχυλίσεις × 14 γραμμάρια =10,080 κιλά

Αν συνυπολογίσουμε ότι κάθε κατασκευαστής αφήνει περιθώριο μισού λίτρου σε κάθε cartuccio ή boiler ή οποιοδήποτε σύστημα χρησιμοποιεί μια εταιρεία κατασκευής μηχανών espresso, τότε συμπεραίνουμε ότι δεν υπάρχει απώλεια θερμοκρασίας με την συνεχόμενη χρήση αλλά αντιθέτως σταθεροποίηση της. (αυτό σηκώνει κουβέντα…)

Τουτέστιν το κάθε group μιας μηχανής είναι ικανό να βγάλει 10 κιλά espresso κάθε οχτάωρο, που σημαίνει ότι αν έχουμε μια διπλή μηχανή (που είναι το συνηθέστερο μέχρι και στα πολύ μικρά αναψυκτήρια) και εργαζόμαστε με δύο βάρδιες των 8 ωρών, έχοντας κατανάλωση 40 κιλών την ημέρα …θεωρητικά θα τα καταφέρουμε!!!

Επειδή όμως δεν υπάρχουν μαγαζιά που να κάνουν τόσα κιλά και το περισσότερο που έχω δει είναι τα 12 κιλά espresso την ημέρα, συμπεραίνω ότι δεν χρειάζεται τριπλή μηχανή σε κανέναν. Αυτό που χρειάζεται είναι περισσότερα χέρια να δουλέψουν.

Τα φλιτζάνια


Η επιλογή του φλιτζανιού, της κούπας ή του ποτηριού είναι ιδιαίτερα σημαντική για δύο λόγους. Πρώτον γιατί επηρεάζει την γεύση του ροφήματος μας και δεύτερον γιατί θα ήταν λάθος να φτιάξουμε ένα καταπληκτικό ρόφημα και να το σερβίρουμε σε ένα απλό ποτήρι.

Φανταστείτε έναν espresso να μπαίνει σε ένα φλιτζάνι των 12cl αντί για τα 7cl που είναι το σωστό, ή ακόμα φανταστείτε ένα cappuccino σε φλιτζάνι των 22cl αντί των 16cl που είναι κανονικά. Ο espresso θα έδειχνε φτωχός και το cappuccino θα ήταν πολύ αδύναμο σε γεύση.

Πολλοί επιχειρηματίες ξοδεύουν πολλά χρήματα σε ακριβές και άχρηστες κούπες με μεγαλύτερη χωρητικότητα από το κανονικό για να δώσουν στον πελάτη τους το κάτι παραπάνω με αποτέλεσμα να δίνουν κάτι χειρότερο. Μερικοί από αυτούς κιόλας κάνουν και δεύτερο πιο σημαντικό λάθος με το να τσιγκουνεύονται να βάλουν λίγη ποσότητα παραπάνω από το ρόφημα που επιλέγουν.

Φανταστείτε μια σοκολάτα με 20γρ που πρέπει να φτιαχτεί σε κούπα των 20cl το πολύ να φτιάχνεται σε 30cl. Θα είναι κι αυτή μια φτωχή σε γεύση και σώμα σοκολάτα που πιο πολύ θα διώξει τους πελάτες μας παρά θα φέρει καινούργιους.

Ειδικά για τις συνταγές που φτιάχνεται θα πρέπει να τις βάλετε στο σωστό φλιτζάνι. Το λίγο περισσότερο γάλα ή σιρόπι ή σοκολάτα που θα χρειαστείτε είναι ικανό να αλλάξει τελείως τον χαρακτήρα και την γεύση του ροφήματος σας.

Aνάλυση ενός espresso


Είναι μια απορία που αναρωτιόμαστε όλοι όσοι ασχολούμαστε με τον καφέ. Γιατί μέχρι και σε πολύ μεγάλα μαγαζιά με πλεόνασμα χρημάτων και φοβερή διακόσμηση, ο espresso που σερβίρεται είναι από μέτριος έως πολύ κακός. Ξέρουμε βέβαια και την απάντηση αλλά δεν την ξεστομίζουμε.

Το espresso είναι μια τέχνη, το αποτέλεσμα μιας αρχαίας παράδοσης. Ένα ποτό που πίνεται από ένα φλυτζάνι, που παρασκευάζεται με μια μηχανή η οποία διατηρεί σταθερή ατμοσφαιρική πίεση και θερμοκρασία έτσι ώστε να επιτρέψει την διύληση καυτού νερού μέσα από αλεσμένο καφέ Εξ ορισμού, το espresso γεννιέται με τον διακριτικό συνδυασμό των διαφορετικών ποικιλιών καφέ από διάφορα μέρη του κόσμου, τα οποία συνδυάζονται για να δημιουργήσουν ένα πλούσιο, μεθυστικό άρωμα και, βελούδινο σώμα.


Οι ακόλουθες προϋποθέσεις είναι σημαντικές για την παραγωγή ενός φλυτζανιού αυθεντικού espresso:

1. Η απαιτούμενη ποσότητα αλεσμένου καφέ: 7,5 gr (± 0.5 gr)
2. Θερμοκρασία παραγωγής νερού: 88¼°C (± 2¼°C)
3. Θερμοκρασία του καφέ στο φλυτζάνι: 67¼°C (± 3¼°C)
4. Πίεση νερού: 9 bar (± 1 bar)
5. Χρόνος διύλησης: 25 δευτερόλεπτα (± 2.5 δευτερόλεπτο)
6. Ιξώδες σε 45¼C: > 1.5 mPa s
7. Συνολικά λιπίδια: > 2mg/ml
8. Καφεΐνη: < 100 mg / φλυτζάνι
9. ml στο φλυτζάνι: 25ml. (± 2.5 ml.)

Άλεσμα του espresso


Τα αισθητήρια χαρακτηριστικά ενός φλυτζανιού αυθεντικού espresso

Το πραγματικό espresso ολοκληρώνεται από ένα κρεμώδες καϊμάκι που έχει ένα φουντουκί χρώμα, τείνοντας προς σκούρο καφετί με καστανόξανθες πινελιές. Το άρωμα είναι έντονο, και να χαρακτηρίζεται από οσμές λουλουδένιες, φρουτένιες, ψημένες και σοκολατένιες. Η γεύση είναι ολοκληρωμένη, ζωηρή και βελούδινη. Η οξύτητα και η πικρίλα πρέπει να είναι ισορροπημένες. Τα γενικά αισθητηρια χαρακτηριστικά του καφέ (espresso και μη) είναι χωρισμένα σε ΟΠΤΙΚΟ, ΟΣΦΡΗΤΙΚΟ, ΓΕΥΣΤΙΚΟ και ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΟ.

Τα ΟΠΤΙΚΑ χαρακτηριστικά είναι βασισμένα σε:
Χρώμα
Σώμα
Εμμονή

Τα ΟΣΦΡΗΤΙΚΑ χαρακτηριστικά που παράγονται από τον καφέ είναι:
Ψημένος
Σοκολατένια
Λουλουδένια
Φρουτένια
Φυστίκια
Χλόη
Καπνός
Σαπισμένα λουλούδια
Στάσιμο νερό
Δύσοσμο

Τα ΓΕΥΣΤΙΚΑ χαρακτηριστικά είναι βασισμένα σε:
ΕΠΙΓΕΥΣΗ
Άρωμα
Εμμονή
ΓΕΥΣΗ
Γλυκός
Όξινος
Πικρός

Τα ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΑ χαρακτηριστικά είναι βασισμένα σε:
Μαλακότητα
Θερμοκρασία (70/76 °C)
Σώμα - πυκνότητα / ιξώδες

Πηγη [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

ενα πολλαν βαρύ και οχι...ειμαι τοσο σχετικός με τον καφε οσο και με το ποδόσφαιρο αλλα μετά απο αυτο νιώθω φωστήρας.