Καταρχήν, για να οδηγήσεις στη πόλη, δουλέυεις τη μηχανή άψογα και
"τυφλά" (αφού έχεις εξοικειωθεί με την οδήγηση, χωρίς να κοιτάς το κοντέρ, ή
πως μπαίνει η τρίτη, σφίγγεις με τα γόνατα το τεπόζιτο -άν έχει- και έχεις
χαλαρά χέρια για καλύτερη ισορροπία κλπ) και συγκεντρώνεσαι με ψυχραιμία στο να
σκανάρεις χρησιμοποιώντα ς τη περιφερειακή σου όραση (τα πλαϊνα του οπτικού σου
πεδίου) ενώ κυρίως βλέπεις μπροστά, τη πορεία σου. Είσαι σε εγρήγορση, αλλά όχι
πανικόβλητος, άν δεις ότι η καρδιά σου χτυπάει δυνατά, ή σε κούρασε η οδήγηση,
κάνε δεξιά, και άραξε για λίγο -η ζωή θέλει και λίγο άραγμα, άν είσαι στη τσίτα
στο δρόμο είναι σαν να κυνηγάς το δυστύχημα.

Φτιάξε τους καθρέφτες σου ώστε να βλέπεις κάπως κοντά, αλλά και τις δύο
λωρίδες πίσω δεξία και αριστερά (το σημείο ακριβώς πίσω σου αλλά καί τα τυφλά
σημεία των καθρεφτών σου πρέπει να τα τσεκάρεις με μια γρήγορη κίνηση του
κεφαλιού -ειδικά για να αποφύγεις άλλη μηχανή που ήδη κάνει διήθηση πίσω σου).
Πάντα πριν φρενάρεις να τσεκάρεις πίσω σου -ποτέ δε ξέρεις με πόσα σου έρχεται
ο από πίσω. Σε αλλαγές λωρίδας, πάντα φλας, και όταν φρενάρεις πάτα δύο ή τρεις
φορές τη μανέτα ελαφρά ώστε να αναβοσβήσει η λάμπα του φρένου, θα σε εντοπίσει
ο πίσω πολύ πιο εύκολα. Τα φώτα σου ανοιχτά και τη μέρα πάντα.

Οτιδήποτε σου φανεί "περίεργο" στην οδήγηση των άλλων (πχ αυτοκίνητο κάνει
μικρά ζιγκ ζαγκ, παπάκι φρενάρει συνεχώς με κωλιές, οδηγός με κινητό, ή γιαγιά
με SUV γενικώς, αλλά καί όταν κάποιο αυτοκίνητο αρχίσει να στρίβει τους τροχούς
σε στάση, ή προσπαθεί να αλλάξει λωρίδα χωρίς φλας), πρέπει να χτυπάει
συναγερμό στο κεφάλι σου για να είσαι πιο προσεκτικός και να αφήνεις αποστάσεις,
αφού πρώτα κορνάρεις για να ειδοποιήσεις το άλλο όχημα ότι υπάρχεις. Στη
πραγματικότητα, για τα περισσότερα οχήματα, δεν υπάρχεις, και το να παραχωρείς
προτεραιότητα (αφού βεβαιωθείς ότι δεν θα ξαφνιάσεις φρενάρωντας απότομα άλλα
οχήματα πρώτα -πχ πίσω σου) είναι η καλύτερη τακτική για να αποφύγεις τα
χειρότερα.

Οι οδηγοί αυτοκινήτων (οι 9 στους 10), λόγω πείρας (σε αντίθεση με παλαιότερες
εποχές), αφήνουν υπερ-αρκετό χώρο ανάμεσα στη 1η λωρίδα από αριστερά και τη 2η
για ήπιες διηθήσεις σε μεγάλες λεωφόρους και άν ο "μηχανάκιας" δεν πηγαίνει με
20 χιλιόμετρα παραπάνω, αλλά με 5-10 ούτε εκνευρίζει τους οδηγούς τρομάζοντάς
τους, ούτε κοπανάει καθρέφτες. Απλά φρενάρωντας, απoφεύγεις αρκετές "κάθετες
διηθήσεις", που εκνευρίζουν καί τους άλλους οδηγούς (καί εμένα που είμαι μόνιμα
με μηχανή)... Η ευγένια αποδίδει καρπούς σε μια μεγαλούπολη που οι περισσότεροι
οδηγάνε πηγμένοι, οπότε άν κάνεις στραβή στην οδήγησή σου, τουλάχιστον μην
αρχίσεις να δείχνεις και το μεγάλο σου δάχτυλο...

Άσε που οδηγώντας ανάμεσα στη 1η και στη 2η γλιτώνεις και τις εκπλήξεις από τα
στενά στο δεξιό τμήμα των λεωφόρων. Εννοείται ότι κινείσαι ελάχιστα δεξιά ή
αριστερά των διαγραμμίσεων όταν μπορείς και όχι πάνω τους, αν πρέπει να είσαι
πάνω τους, όχι απότομο γκάζι ή φρένο. Στις πλατιές διαγραμμίσεις των διαβάσεων
για τους πεζούς, άν τις σταμπάρεις πιο πριν, πατάς ανάμεσα από τις μισητές
λευκές γλιστερές γραμμές πιο άνετα. Γενικά πρέπει να είσαι μια-δυο κινήσεις
μπροστά στην οδήγησή σου, για να αποφεύγεις τις κακοτοπιές. Σε χαλαρή κίνηση, ή
πολύ μπροστά της ή πολύ πίσω της και έχεις το κεφάλι σου πιο ήσυχο.

Στις διασταυρώσεις, δεν είναι σπάνιο κάποιος να ξεχάστηκε και να θελήσει
τελευταία στιγμή να στρίψει ακόμα και στη -μέση της διασταύρωσης-, χωρίς να
τσεκάρει αν εσύ είσαι στο πλάι, οπότε βάλε και αυτή τη παράμετρο στη στρατηγική
σου -φρόντισε να μην είσαι εκεί πχ. Φυσικά, άν είσαι συχνά ανάμεσα στη πρώτη
και στη δεύτερη λωρίδα, είναι λίγο περίεργο κάποιος να θελήσει να πάει πάνω σου
(αριστερά), αλλά όσο λιγότερα απίστευτα αποκλείεις τόσο πιο ασφαλής είσαι στη
κίνηση.

Το να παρενοχλείς κάποιον με (πιθανά) μικρότερη μηχανή ώστε ή να φύγει από τη
μέση, ή να πάει πιο γρήγορα είναι μέγιστη βλακεία από μέρους σου και ειδικά ενώ
κάνετε και οι δύο διήθηση. Στη καλύτερη τον αποσυντονίζεις από τη προσπάθειά
του να σκανάρει για κινδύνους μπροστά, στη χειρότερη προκαλείς ατύχημα -υπάρχει
και πιο χειρότερη...

... να το κάνεις σε μένα.

Στο φανάρι πάντα σκανάρεις για οχήματα που κινούνται κάθετα στη πορεία σου
(άσε το μπαγλαμά τον βιαστικό το κουτάκια να κορνάρει, τσέκαρε, να έχεις το
κεφάλι σου στη θέση του και μετά φύγε). Πριν φρενάρεις σε φανάρι, άσε αν σε
παίρνει λίγο χώρο ώστε αυτός που κάνει διήθηση πίσω σου (και πιθανά άλλοι) να
μπορούν να πάρουν μια πιο άνετη θέση μπροστά αντί ανάμεσα σε δύο αυτοκίνητα
-πριν τις διαχωριστικές γραμμές της διάβασης. Ακόμα και αν είναι φαρδιά η
διάβαση και νομίζεις ότι έχουν χώρο οι πεζοί, προηγούνται, οπότε καλύτερα
περίμενε ανάμεσα σε δύο αυτοκίνητα, αντί να καβαλήσεις τη διάβαση.

Άν αναγκαστείς να σταματήσεις ανάμεσα σε δύο αυτοκίνητα, τσέκαρε πρώτα αν οι
μπροστινοί τροχοί τους έχουν στρίψει, για να αποφύγεις πολύ πιθανή σύγκρουση
όταν ξεκινήσετε. Όταν σταματάς, το πόδι βάζε το ή μπροστά ή πίσω από το μαρσπιέ
όχι ανοιχτά διαγώνια επειδή είναι πολύ πιθανό να στο πατήσει αυτοκίνητο...

Ίσως στην αρχή να σου φανεί ευκολότερη η οδήγηση στις λεωφόρους μόλις νυχτώσει,
αφού τα φώτα των άλλων οχημάτων δείχνουν τη πορεία τους πιο εύκολα, και η
κίνηση είναι λιγότερη και πιο χαλαρή. Θέλει μεγαλύτερη προσοχή όμως σε κάποια
σημεία, για παράδειγμα όταν είσαι μπροστά από τη κίνηση πάντα κάποιος πεζός
νομίζει ότι προλαβαίνει να περάσει απέναντι (αυτό ποτέ δεν ισχύει), οπότε
κόβεις πάντα όταν τον δεις να πατάει το πόδι του στο δρόμο. Οι πεζοί, καί τη
μέρα, πάντα προσπαθούν να χωθούν ανάμεσα σε αυτοκίνητα, θα σου βγούν σίγουρα
μπροστά από σταματημένο λεωφορείο, από σημεία χωρίς διάβαση και γενικά εκεί που
δεν τους περιμένεις. Μια καλή συμβουλή είναι: Έχε το νου σου να μη τους
πατήσεις (είναι ακόμα παράνομο).

Ένας καλός χάρτης (για την Αθήνα) κάνει περίπου 20 ευρά. Άν κυκλοφορείς πολύ,
δώστα, σταμάτα να χάνεσαι συνέχεια... Εναλλακτικά, βρες τις αρτηρίες διαφυγής
από τις μεγαλουπόλεις και πήγαινε βόλτα στην επαρχία -χλιδή μιλάμε.

Άν οδηγάς ψύχραιμα, προβλέποντας τη κίνηση, ξεχωρίζεις αυτόν που θα αποτελέσει
κίνδυνο για σένα εγκαίρως, και σπάνια πέφτεις. Άν ντύνεσαι και σωστά, δε χτυπάς
σοβαρά. Υπάρχουνε χιλιάδες έρημα μέρη για να τρέξεις με κάθε μέσο και να το
φχαριστηθείς, δεν έχει κανένα νόημα μέσα στη κίνηση.