Λόγω των ημερών και της κατάστασης πιθανόν να βρεθεί σε … σμίκρυνση, τέτοια ώστε να μιλάμε πλέον για …γαρδούμπα!
Είτε έτσι , είτε αλλιώς
Καλό Πάσχα .Οδηγίες παρασκευής …κοκορετσιού!!Κοκορέτσι αυτός ο …τρομερός πατροπαράδοτος, παραδοσιακός μεζές που απολαμβάνουμε εμείς οι Έλληνες ειδικά τώρα, την Κυριακή του Πάσχα ,δίνει τα ρέστα του! Ένας μεζές που υποτίθεται προηγείται του κλασικού αρνιού /κατσικιού της σούβλας, είναι ότι πρέπει για να φλομώσουμε στα τριγλυκερίδια μετά από μία υποτίθεται περίοδο νηστείας όπως συνηθίζεται στην θρησκεία μας..
Ας αφήσουμε λοιπόν λίγο τα δρώμενα του μηχανοκίνητου στοιχήματος και ότι συμβαίνει γύρω από αυτόν, ας αφήσουμε λίγο τις υπόλοιπες δραστηριότητες και ας …φτιάξουμε επί χάρτου ένα…κοκορέτσι. για τους κοκορετσομανείς και όχι μόνο.
Για ένα μίνι κοκορέτσι του ..μέτρου θα χρειαστούμε δύο συκωταριές, καλές, ντόπιες, δύο αντεριές κι αυτές ντόπιες νωπές ,αλλά άμα τσούζει η τιμή παίρνουμε και κατεψυγμένες, απαραίτητα γλυκάδια …και έτοιμοιιιιι.
Έτοιμοι; όχι ακριβώς ,πρέπει να πλύνουμε τα έντερα και συνήθως τα πλένει ο…παρασκευαστής του κοκορετσιού. Βρυσούλα, λεκανάκι στραγγιστό,και άντε πάμε αφού έχουμε καταφέρει να λύσουμε την νωπή αντεριά που τόσο καλά ,αριστοτεχνικά την έχουν δεμένη…πως τα καταφέρνουν άραγε! .Είμαστε στο πλύσιμο λοιπόν, καφεδάκι, τσιαγαράκι και άντε μια απ τα ίδια ,αν μας κοπεί και το άντερο σε κάποιο σημείο δεν τρέχει τίποτα ,και άντε και δώστου μια δυο τρεις πάει τα πλύναμε! Μερικοί ,συνήθως οι ταβερνιάριδες λένε να αφήνονται και λίγα…κακά του αρνιού έτσι για …γλύκα (το λένε γιατί σχεδόν ποτέ δεν πλένουν τα άντερα στις ταβέρνες…κι έχει μια γλύκα το κοκορέτσι ..άλλο πράμα)
Τι κάνουμε στην συνέχεια; α! κόβουμε σε κομμάτια την συκωταριά ,ρίχνουμε αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, λίγο μουστάρδα και ανακατεύουμε και άντε και δώστου …όπα!.
Τώρα είναι το στάδιο γεμίσματος της σούβλας -του μέτρου είπαμε ε!- ακολουθούμε λοιπόν την σειρά…βάση. λεμονόκουπα. πνευμονάκι, συκωτάκι γλυκαδάκι ,και πάμε λέγοντας μέχρι την …αααλλη άκρη της σούβλας…βάζουμε την άλλη μισή λεμονόκουπα και το στοπ στην σούβλα για να μην …λακίσει κανένα συκωτάκι.
Τώρα είμαστε σχεδόν στο τέλος…στο δέσιμο..(όχι δεν είμαστε για …δέσιμο),οδοντογλυφίδες πολλές, σκέπη ,τυλίγουμε το κοκορέτσι …και άκρη της αντεριάς και πάμε στην αρχή ,χιαστή,χαλαρά από την μια άκρη στη άλλη και φτού και πάλι και άντε και δώστου μέχρι να καλυφθεί τελείως όλο αυτό το πράμα το παχύ που έχουμε φτιάξει, συνήθως όταν τελειώσουν οι αντεριές έχει τελειώσει και το τύλιγμα. Δεν ξεχνάμε ενδιάμεσα να βάζουμε οδοντογλυφίδες να κρατάνε τα άντερα μην μας φύγουν στην πορεία και ψαχνόμαστε..
Έτοιμο λοιπόν το κοκορέτσιιιιιι…το αφήνουμε να στραγγίξει και την Κυριακή του Πάσχα έτοιμοι για ψήσιμο. Ποιος θα βάλει την φωτιά; ποιος θα το ψήσει; μα αυτός που είχε την ιδέα και την όρεξη να το παρασκευάσει, ποιος θα το φάει; όλοι οι υπόλοιποι!! Γιατί συνήθως αυτός που το έφτιαξε και το έψησε είναι τίγκα στην τσίκνα και δεν πάει τίποτα κάτω.
[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]