Λένε ότι κάθε φορά που καβαλάμε, στη σέλα μαζί μας ανεβαίνουν άγγελοι και διάβολοι …
Έτσι ειναι! Αντιπροσωπεύουν αυτή τη διπολικότητα που κάνει τον κόσμο μας να είναι γεμάτος από συναισθήματα, τόσο έντονα που μερικές φορές νομίζεις ότι η καρδιά θα πεταχτεί έχω από τα στήθια και θα αρχίσει να τρέχει μόνη της ουρλιάζοντας!


Διάβολοι που μας γυρνάνε το καρπό με τρόπο πολλές φορές παράλογο και βίαιο, με την αδρεναλίνη να φτάνει κατευθείαν στο μυαλό, αφήνοντας σε να τρέμεις για ατελείωτα δευτερόλεπτα...

Άγγελοι που έχουν το πρόσωπο και τη φωνή όλων αυτών που δεν είναι πια μαζί μας, όλων αυτών που αγαπήσαμε, όλων των φόβων μας και των εμπειριών μας που φτιάχτηκαν απ΄ τα σπασμένα κόκαλα μας.


Ναι είναι αλήθεια, με τη μοτοσυκλέτα μπορείς να σκοτωθείς !


Συμβαίνει, μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε από μας και μπορεί να χτυπήσεις, να πονέσεις και ναι πονάει πολύ, είναι όμως αλήθεια ότι η ζωή μετασχηματίζεται σε υπέροχες αναμνήσεις, σε στιγμές αιώνιες, σε γέλια τόσο δυνατά που μπορούν να φέρουν τον ήλιο ακόμα και σε μια κρύα βροχερή μέρα του Νοέμβρη.
Μιλήστε με τον καθένα από μας και πείτε του να σας διηγηθεί μια βόλτα που έκανε, ένα ανέκδοτο, μια στροφή και χαθείτε μέσα σε εκείνο το βλέμμα που πετάει σπίθες, μέσα στα γέλια και τα χαμόγελα που αβίαστα χαράζουν το μέτωπο και το πρόσωπο.
Μιλήστε στον καθένα από μας και ρωτήστε τον, τι θα απογίνει την ημέρα που θα αναγκαστεί να παραιτηθεί από αυτό του το πάθος και ετοιμασθείτε να ακούσετε τη κραυγή της σιωπής, να δείτε το παιδικό βλέμμα να χάνεται και τη θέση του να παίρνει το βλέμμα του ναυτικού που ζει στη στεριά ή του πιλότου δεμένου στη γη!


Με τη μοτοσυκλέτα μπορεί να σκοτωθείς είναι αλήθεια, αλλά δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να ζήσεις το χρόνο που σου έχει παραχωρηθεί …


Αν ακόμα δεν έχετε καταλάβει … Αφήστε το, δε θα καταλάβετε ποτέ …


Μα αν αύριο τύχει να πάτε στη θάλασσα με το αμαξάκι σας και την οικογένεια σας, και δείτε το γιο σας να χαιρετάει μέσα από τo αμάξι έναν από μας σα τρελός, μη προσπαθήσετε να καταλάβετε ούτε κι αυτόν!
Το παιδί μέσα από το υποσυνείδητο του, βλέπει σε μας αυτή τη σπίθα που εσείς δεν ήσασταν ικανοί να του γεννήσετε.


Κι αν δείτε το μοτοσυκλετιστή να ανταποδίδει το χαιρετισμό … δεν υπάρχει τίποτε το περίεργο. Οι άγγελοι στη γη χαιρετιούνται πάντα, μα όποιος έχασε τα φτερά του το έχει ξεχάσει προ πολλού !

Μοτοσυκλετιστές, περίεργος και υπέροχος κόσμος!

πηγή:http://giannis-melina.netne.net/1_22_-.html

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

λογικό....συγγνώμη...προς διαγραφή.

Ασ'το να υπάρχει, να υπενθυμίζει τους λόγους που αποκτήσαμε μηχανή.. δεν' κακό!

Αληηθεια παντα ζουμε σε μια εποχη καποιων πρεπει και λιγοι καταλαβαινουν...Μετα απο 13 χρονια που που δεν εχω δικια μου και με μονο δυο διαλλειματα (ενα μηνα μια δανεικη και καμια 10αρια φορες ενα gsxr1100 που επεσα ομως) δεν μου εχει φυγει...Καθε μερα σκεφτομαι ποτε θα εχω παλι μια δικια μου και ποτε θα μπορω να ανεβω παλι και με πιανει τρεμουλο...Δεν θελω να σκοτωθω...Θελω να δω το γιο μου να μεγαλωνει, αλλα το ειναι μου δεν θα παψει ποτε να ελπιζει και να προσμενει...Ειθε ο καινουργιος χρονος να φερει σε ολους μας υγεια και ευτυχια και χρονια καλα και πολλα...