H βροχή έχει καταντήσει σπάνιο είδος στη χώρα μας τα τελευταία
χρόνια. H παρατεταμένη ανομβρία έχει αναστρέψει τον
προβληματισμό του μοτοσικλετιστή, από το τώρα που βρέχει, τι
θα κάνω; στο πότε θα βρέξει να δω με τι μοιάζει.
Πάντως ό,τι και να γίνει, το σίγουρο είναι πως κάποτε θα βρέξει!
Και τότε;
Όταν συμβεί αυτό το... κοσμοϊστορικό γεγονός, θα πρέπει να
είμαστε έτοιμοι, προσέχοντας αρχικά το ντύσιμό μας. Πρώτα απ'όλα θα ήταν χρήσιμο να προμηθευτούμε από τώρα καμιά... ομπρέλα και κάποιο αδιάβροχο σακάκι ή καπαρντίνα. Αν τώρα αποφασίσουμε να βγούμε έξω χρησιμοποιώντας τη μοτοσικλέτα μας, τα πράγματα γίνονται λιγάκι πιο περίπλοκα. Κατ'αρχήν θα πρέπει πάσει θυσία να προσπαθήσουμε να παραμείνουμε στεγνοί και καθαροί. H πιο απλή λύση γι'αυτό είναι η χρήση κάποιας αδιάβροχης φόρμας.
Κατά την αγορά της θα πρέπει οπωσδήποτε να προσέξουμε το είδος των ραφών της. Οι τελευταίες θα δικαιολογούν το χαρακτηρισμό αδιάβροχη μόνο αν είναι ανθεκτικές και στεγανές.
Οι φόρμες που δεν έχουν ραφές αλλά κολλήσεις προσφέρουν από τις προδιαγραφές τους μεγαλύτερη στεγανότητα. Κάτι που επίσης θα πρέπει να προσέξουμε κατά την αγορά μιας φόρμας είναι η (θεμιτή όταν υπάρχει) ύπαρξη διπλού φερμουάρ, όπως και η ύπαρξη λάστιχου στα μανίκια και στα μπατζάκια της. Προσοχή πρέπει να δοθεί και στο υλικό από το οποίο είναι
κατασκευασμένη.
Αδιαβροχοποιημένα υφάσματα είναι πιθανό λόγω της ύπαρξης πόρων να μην είναι απόλυτα αδιαπέραστα από το νερό. Επίσης, καραβίσια αδιάβροχα δεν ενδείκνυνται λόγω του σκληρού μουσαμά από τον οποίο είναι κατασκευασμένα, κάτι που τα καθιστά άβολα στις κινήσεις του αναβάτη.
Αν δεν διαθέτουμε γενικά καθαρά χέρια, η βροχή είναι μια καλή ευκαιρία για να τα... πλύνουμε! Σε αντίθετη περίπτωση θα
πρέπει φυσικά να προμηθευτούμε ένα ζευγάρι αδιάβροχα γάντια.
Προσοχή όμως, όχι γάντια για σκι (που μπορούμε να τα βρούμε σε κάθε σούπερ-μάρκετ ή περίπτερο), αλλά αδιάβροχα γάντια για οδήγηση μοτοσικλέτας. Και επισημαίνουμε το παραπάνω γιατί η οδήγηση στη βροχή είναι μια διαδικασία που απαιτεί πλήρη αίσθηση στα χέρια, κάτι που τα γάντια του σκι δεν επιτρέπουν.
Από την άλλη, τα δερμάτινα γάντια δεν είναι και η καλύτερη
δυνατή λύση γιατί μετά από κάποια χιλιόμετρα θα μουλιάσουν
και τότε το σίγουρο είναι πως τα χέρια σας θα ξυλιάσουν, με
αποτέλεσμα να μην μπορείτε να πατήσετε φρένο ή να ανοίξετε
γκάζι. Τέλος, καλό είναι να σημειώσουμε πως υπάρχουν γάντια
που διαθέτουν στο μεγάλο δάχτυλο ένα στρώμα από δέρμα σαμουά ή μαλακό πλαστικό για να σκουπίζετε μ' αυτό καθώς οδηγείτε τη ζελατίνα του κράνους από τις σταγόνες που μένουν επάνω.
Το πιο πάνω σύνολο θα πρέπει να συμπληρώνεται με ένα ζευγάρι μπότες, επίσης αδιάβροχες. Εάν δεν διαθέτετε, αλλά ούτε προτίθεστε να αγοράσετε (λόγω κεκτημένης... κομψότητας), υπάρχουν στο εμπόριο αδιάβροχες γκέτες.
Πρέπει να συμπληρώσουμε πως καλό θα ήταν να σκεφτείτε πού θα αποθηκεύσετε, αφού φτάσετε στον προορισμό σας, τη βρεγμένη φόρμα σας και τα γάντια. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, δεν θα ήταν και πολύ καλάισθητο να τα απλώσετε σαν μπουγάδα πάνω στη μοτοσικλέτα σας.
H οδήγηση στη βροχή, εκτός από κατάλληλη ενδυμασία, απαιτεί και προγραμματισμό. H έλλειψη χρόνου και το στρες που δημιουργεί, είναι αιτία για πολλά ατυχήματα καθώς η ψυχολογική πίεση που νοιώθει ο αναβάτης, τον οδηγεί σε λάθος αποφάσεις και εκτιμήσεις. Γι αυτό καλό θα ήταν όταν βρέχει ή όταν ο δρόμος είναι βρεγμένος, να ξεκινάτε νωρίτερα απ' ό, τι έχετε συνηθίσει για να καλύψετε ακόμα και μια γνωστή διαδρομή.
H βιασύνη απορροφά τον αναβάτη από την οδηγήση, με αποτέλεσμα η διαδικασία, πρώτα απ' όλα, του φρεναρίσματος να καταλήγει συνήθως σε άδοξες αν και συνήθως ανώδυνες, πτώσεις. Ξεκινήστε λοιπόν νωρίτερα και προσέχετε ότι, ενώ εσείς είστε συγκεντρωμένοι στο δρόμο, κάποιοι άλλοι οδηγοί δεν είναι.
Αφού το πήρατε πλέον απόφαση να βγείτε έξω και προνοήσατε για τον εαυτό σας, καλό θα είναι να έχετε προνοήσει και για τη μοτοσικλέτα σας.
Το πρώτο που θα πρέπει να σας απασχολήσει είναι τα ελαστικά
της. Φθαρμένα, ξεραμένα και γενικώς ταλαιπωρημένα ελαστικά
κρίνονται ακατάλληλα και απαράδεκτα, ειδικά για οδήγηση σε
βρεγμένο οδόστρωμα. Τα ελαστικά, πέρα από το ότι μεταφέρουν την ιπποδύναμη και τις εντολές φρεναρίσματος στο οδόστρωμα, είναι υπεύθυνα και ως προς το να διώχνουν το στρώμα του νερού που παρεμβάλλεται στο σημείο επαφής τους με το δρόμο. Τα αυλάκια που υπάρχουν στην εξωτερική επιφάνεια των ελαστικών είναι εκείνα που συντελούν σε αυτήν τη διαδικασία. H σχεδίαση των αυλακιών, αλλά και το βάθος τους, παίζουν σημαντικό ρόλο στην αποτελεσματικότητα της λειτουργίας τους. H τελευταία είναι αρκετά απλή: το ελαστικό ασκώντας πιέση στο οδόστρωμα διώχνει το νερό μέσω των αυλακιών του, διατηρώντας έτσι την επαφή του με το δρόμο. Παραμορφωμένα ή πολύ φθαρμένα ελαστικά,
όπως είναι επόμενο, δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν
αυτήν τη λειτουργία. Σημαντικό ρόλο παίζει και η ταχύτητα με
την οποία κινούμαστε. Στις μικρές ταχύτητες το ελαστικό έχει
χρόνο να διώξει το φιλμ νερού και να έρθει σε επαφή με το
οδόστρωμα. Όσο όμως αυξάνεται η ταχύτητα, μειώνεται αντίστοιχα ο χρόνος επαφής του ελαστικού με το δρόμο, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατο να διώξει όλο το φιλμ του νερού. Σε πολύ υψηλές ταχύτητες παύει πλέον να υφίσταται η λειτουργία της απομάκρυνσης του νερού μέσω των αυλακιών και τότε ένα φιλμ νερού μεσολαβεί μεταξύ ελαστικού και οδοστρώματος. Στην περίπτωση αυτή το ελαστικό ουσιαστικά ολισθαίνει πάνω στην επιφάνεια του δρόμου, καθιστώντας το όχημά μας πρακτικά ακυβέρνητο. Για να επανακτήσουμε την πρόσφυση πρέπει να μειώσουμε σταδιακά την ταχύτητά μας χωρίς όμως να χρησιμοποιήσουμε τα φρένα προκειμένου να αποφευχθεί το μπλοκάρισμα των τροχών. H χρήση φρένων επιτρέπεται μόνο όταν νιώσουμε ότι έχουμε ανακτήσει την πρόσφυσή μας με το οδόστρωμα.
Στην μεγιστοποίηση της ασφάλειας μας, σημαντικό ρόλο θα
μπορούσε να παίξει η αντικατάσταση των ελαστικών μας με άλλα πιο μαλακής γόμας. Όμως τα ελαστικά μαλακής γόμας που διατίθενται στο εμπόριο είναι συνήθως για σπορ οδήγηση, με λιγότερα αυλάκια στο χάραγμά τους και ως εκ τούτου είναι
λιγότερο αποτελεσματικά στη βροχή. Φυσικά υπάρχουν ελαστικά για αγώνες σε βρεγμένο οδόστρωμα, όμως οι τιμές τους, αλλά και η μειωμένη αντοχή τους σε στεγνό δρόμο τα καθιστούν ασύμφορα για τον μέσο μοτοσικλετιστή. Πρέπει να επισημανθεί πως οι πιέσεις των ελαστικών πρέπει να είναι εκείνες που συνιστά ο κατασκευαστής. Αν μειώσουμε την πίεση στα ελαστικά μας, θα αλλάξει το σχήμα τους καθιστώντας τα μη αποτελεσματικά στο διώξιμο του νερού.
Σε περίπτωση, τέλος, που οι οικονομικές μας δυνατότητες δεν
μας επιτρέπουν να αντικαταστήσουμε τα φθαρμένα ελαστικά μας, η λύση είναι να μην χρησιμοποιήσουμε τη μοτοσικλέτα μας, ειδικά όταν βρέχει.
Κάτι ακόμη για το οποίο πρέπει να προνοήσουμε ειναι η
στεγανοποίηση της μοτοσικλέτας μας. Πολλές φορές έχουμε δει ή μας έχει τύχει να βρεθούμε ακινητοποιημένοι διασχίζοντας κάποιο από τα ποτάμια των Ελληνικών δρόμων. Οι μοτοσικλέτες (όχι όλες) δεν έχουν κατασκευαστεί για συνθήκες ...πλεύσης!
Παρ' όλα αυτά, λόγω της Ελληνικής πραγματικότητας θα πρέπει να αναλάβουμε μόνοι μας την στεγανοποίηση του ηλεκτρικού κυκλώματος της μοτοσικλέτας μας. H μπαταρία, η μίζα, τα καλώδια, η ανάφλεξη και τα μπουζί πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο στεγανοποιημένα. Ακόμη, πρέπει να δοθεί προσοχή στο φίλτρο αέρα, όπως και στο καμπυρατέρ. Για όλα αυτά μπορείτε και εσείς, αλλά πιο εύκολα ο μηχανικός σας, να τα στεγανοποιήσετε με διάφορα αδιάβροχα σπρέϊ που υπάρχουν γι'αυτή τη δουλειά στο εμπόριο. Τώρα πλέον και εσείς και η μοτοσικλέτα σας είστε αδιάβροχοι και έτοιμοι για τον πόλεμο με το νερό και τους Ελληνικούς δρόμους.
H κατάσταση του οδοστρώματος, με το μηδενικό συντελεστή
τριβής, λόγω ποιότητας αλλά και νερού, όπως και η έλλειψη
αποχέτευσης που βοηθά στην απομάκρυνση των νερών, κάνουν την οδήγηση μια πολύ σοβαρή αλλά και _λεπτή_ υπόθεση. Όλα πρέπει να γίνονται ομαλά και μαλακά. Το απότομο άνοιγμα του γκαζιού το μόνο που θα προκαλέσει είναι το σπινάρισμα του τροχού και αν κάτι τέτοιο γίνει πραγματικά _βάρβαρα_, θα επακολουθήσει σίγουρα μια πιο άμεση επαφή με το δρόμο! Επίσης, με κάνενα τρόπο δεν πρέπει να ανοίγουμε το γκάζι απότομα κάτα την έξοδό μας απ'τις στροφές. H ομαλή χρήση του γκαζιού όπως και η μεταφορά του σώματός μας προς τα πίσω, έτσι ώστε να φορτίζουμε τον κινητήριο τροχό, θα μειώσει δραστικά το σπινάρισμα και θα αυξήσει τα περιθώρια ασφαλείας. Γενικά στην οδήγηση σε ολισθηρό οδόστρωμα πρέπει να οδηγούμε περισσότερο με την ροπή του κινητήρα, παρά με την ιπποδύναμη.
Κάτι τέτοιο μπορούμε να το επιτύχουμε αν κινούμαστε με μια ταχύτητα παραπάνω από αυτή που θα χρησιμοποιούσαμε σε στεγνό οδόστρωμα.

Επίσης πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η κίνηση στους δρόμους επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να επιβραδύνουμε για να αποφύγουμε κάποιο εμπόδιο.
Γι αυτό και η απόστασή μας από τα προπορευόμενα οχήματα πρέπει να είναι αυξημένη έτσι ώστε να έχουμε περισσότερο χρόνο για να επιβραδύνουμε εάν χρεαστεί να σταματήσουμε απότομα. Με αυτόν τον τρόπο επίσης θα γλιτώσουμε από τα βρώμικά νερά που πετούν οι τροχοί των προπορευόμενων οχημάτων προς τα πίσω και επάνω μας.
Σε καμια περίπτωση ακόμα δεν θα πρέπει να φρενάρουμε απότομα.
Κάτι τέτοιο θα μπλοκάριζε τους τροχούς μας και ειδικά τον
μπροστινό, γεγονός που συνήθως συνεπάγεται μια άμεση πτώση.
Κρατώντας τις σωστές αποστάσεις και εκτιμώντας σωστά την
κίνηση των οχημάτων, μας δίνεται η δυνατότητα να φρενάρουμε ομαλά και μαλακά χρησιμοποιώντας πάντα και τα δυο φρένα.
Καλό θα ήταν η χρήση των φρένων να συνδυάζεται με το σταδιακό κατέβασμα ταχυτήτων, βοηθώντας έτσι σε ένα πιο ομαλό φρενάρισμα. Πρέπει να επισημάνουμε πως οι μοτοσικλέτες με δισκόφρενο, όταν βρέχει, εμφανίζουν μια υστέρηση κατά την επιβράδυνσή τους. Αυτό οφείλεται στο νερό που συγκρατούν στην επιφάνειά τους τα δισκόφρενα, μην επιτρέποντας στα τακάκια να έλθουν σε επαφή μαζί τους. Φυσικά μετά από λίγο χρόνο το νερό θα εξατμιστεί και έτσι θα έχουμε περισσότερο αποτελεσματική λειτουργία των φρένων μας. Όταν όμως χρειαστεί να φρενάρουμε μπροστά σε ένα εμπόδιο η υστέρηση αυτή θα μας δώσει την πλασματική εικόνα πως δεν εξασκήσαμε αρκετή δύναμη στα φρένα, οπότε θα αναγκαστούμε να πιέσουμε τα φρένα μας λίγο περισσότερο. Όμως στο λίγο χρόνο που μεσολαβεί, τα νερά, όπως έχουμε πει, θα έχουν εξατμιστεί από τους δίσκους, με αποτέλεσμα το φρενάρισμά μας να είναι πιο δυνατό απ' ό,τι θα έπρεπε.
Το μπλοκάρισμα του τροχού ή των τροχών κάτω από τέτοιες συνθήκες είναι σίγουρο. Καλό λοιπόν θα είναι να πιέζουμε ελαφρά τα φρένα μας σε τακτά χρονικά διαστήματα κατά την πορεία μας, καθαρίζοντας έτσι τους δίσκους μας από το νερό. M'αυτόν τον τρόπο η λειτουργία και η απόδοση των φρένων μας θα είναι πάντοτε αποτελεσματική.
Μεγάλη προσοχή κατά την οδήγηση σε βροχή ή σε βρεγμένο
οδόστρωμα χρειάζεται και κατά τη διαδικασία του στριψίματος.
Πολλές πτώσεις σε βρεγμένους δρόμους οφείλονται συνήθως στις μεγάλες κλίσεις της μοτοσικλέτας μας.
Όσο μεγαλύτερη η κλίση, τόσο και μικρότερη η επιφάνεια του ελαστικού που έρχεται σε επαφή με το δρόμο. Εάν το συνδυάσουμε δε και με την ολισθηρότητα του οδοστρώματος λόγω της ύπαρξης νερού, καταλαβαίνουμε πως πρέπει να αποφεύγονται οι μεγάλες κλίσεις όταν βρέχει. Γι αυτό αν θέλουμε να κινηθούμε γρήγορα σε στροφές πρέπει να έχουμε όσο το δυνατόν πιο όρθια τη μοτοσικλέτα μας και να μεταφέρουμε το σώμα μας αριστερά ή δεξιά, ανάλογα με το αν η στροφή είναι αριστερή ή δεξιά αντίστοιχα. Ακόμη, πρέπει να έχουμε σταθερό το γκάζι κατά την κίνησή μας μέσα στη στροφή χωρίς απότομες αλλαγές κατεύθυνσης ή απότομες επιταχύνσεις κατά την έξοδό μας από αυτές.
Υπάρχουν φυσικά διάφορες τεχνικές που βοηθούν στην αύξηση της πρόσφυσης στις στροφές. Όμως κρίνονται περιττές μιας και απαιτούν προπόνηση και δεξιοτεχνία με αποτέλεσμα η απλή εφαρμογή τους να έχει συνήθως αντίθετα αποτελέσματα από τα αναμενόμενα.
Με αφορμή τα πιο πάνω θα σημειώσουμε ότι κάθε αναβάτης πρέπει να έχει πλήρη γνώση των ικανοτήτων του αλλά και των
δυνατοτήτων της μοτοσικλέτας του. H υπερεκτίμηση ικανοτήτων μας οδηγεί σε λανθασμένες αποφάσεις και κρίσεις.
H οδήγηση στη βροχή είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση κάτι το οποίο μπορούμε να το διαπιστώσουμε και από το παγκόσμιο
πρωτάθλημα μοτοσικλετών όπου όταν αρχίζει να βρέχει πολύ, οι οδηγοί (και συνήθως οι πιο γρήγοροι) σταματούν τον αγώνα λόγω της επικινδυνότητας που παρουσιάζει. Κάτι τέτοιο πρέπει να συνετίζει κάθε απερίσκεπτο αναβάτη, το ότι δηλαδή
επαγγελματίες οδηγοί που προπονούνται καθημερινά και κάτω από όλες τις συνθήκες, έχοντας στη διάθεσή τους ό, τι καλύτερο θα μπορούσε να υπάρξει για οδήγηση σε βροχή, ενεργούν συνήθως κατά αυτόν τον τρόπο. Οι ικανότητές μας λοιπόν έχουν κάποια όρια και αν θέλουμε να τα αυξήσουμε καλό θα ήταν να βρίσκαμε κάποια βροχερή μέρα έναν έρημο δρόμο και να προπονούμασταν στο φρενάρισμα, στην επιτάχυνση αλλά και στις κλίσεις που μπορούμε να πάρουμε με ασφάλεια. Θα αυξηθεί έτσι η ετοιμότητά μας αλλά θα μεγαλώσει συγχρόνως και η ψυχραιμία μας, κάνοντάς μας
ικανότερους να αποφύγουμε κάποιο ενδεχόμενο ατύχημα.
Τέλος, αν θέλαμε να χωρίσουμε τις μοτοσικλέτες κατά κατηγορίες ανάλογα με τη συμπεριφορά τους στο βρεγμένο οδόστρωμα, θα είχαμε την πιο κάτω εικόνα: καλύτερες σε οδηγική συμπεριφορά είναι οι εντούρο και ψευδοεντούρο (τρέϊλ) λόγω της πολύ πρακτικής θέσης οδήγησης που διαθέτουν για χαμηλές ταχύτητες.
Επίσης η χάραξη των ελαστικών τους, με τα πολύ βαθιά και
φαρδιά αυλάκια που διαθετουν, τις ευνοούν στην οδήγηση σε
βρεγμένο οδόστρωμα. Στην επόμενη θέση θα κατατάσσαμε τις
μικρές μοτοσικλέτες δρόμου όπου το χαμηλό, συνήθως, βάρος τους όπως και η μικρή τους ιπποδύναμη τις καθιστά ευκολοδήγητες και προβλέψιμες. Στο τέλος, από πλευράς οδηγικής συμπεριφοράς, θα κατατάσσαμε τις μεγάλες σπορ και σούπερ-σπορ μοτοσικλέτες όπως και τα σκούτερ για τους εξής λόγους: όσον αφορά τις σπορ η αυξημένη δύναμη που διαθέτουν, η οποία εμφανίζεται ακόμη και στις μεσαίες στροφές, όπως και το αυξημένο τους βάρος, σε συνδυασμό με τη σκυφτή και άβολη θέση οδήγησης, τις καθιστούν δύσκολα ελεγχόμενες σε μικτές οδικές συνθήκες. Από την άλλη,
τα σκούτερ διαθέτουν μικρής διαμέτρου τροχούς, χαρακτηριστικό που τα καθιστά νευρικά στην οδήγησή τους, κάτι φυσικά ανεπιθύμητο όταν ο δρόμος είναι βρεγμένος. Ακόμη, η μικρή διάμετρος των τροχών τους τους αναγκάζει να περιστρέφονται με μεγάλη ταχύτητα με αποτέλεσμα να μην μπορούν ακόμη και με τα καλύτερα ελαστικά να διώξουν το φιλμ νερού που μεσολαβεί μεταξύ αυτών και του οδοστρώματος.
Καλό θα ήταν όλα τα παραπάνω να είναι πάντα στο μυαλό μας και να εκτιμήσουμε τη σημασία τους από τώρα και όχι όταν θα
βρεθούμε στη θέση να τα επαναφέρουμε στη μνήμη μας σε κάποια δύσκολη κατάσταση.

-Αφού έχουμε καταλήξει σε κάποιες ρυθμίσεις για τις
αναρτήσεις μας για τον στεγνό δρόμο και θέλουμε να τις
ρυθμίσουμε κατάλληλα για το βρεγμένο, πρέπει να κάνουμε τις
εξής αλλαγές: πιο μικρή προφόρτιση στο ελατήριο (ή αντικατάσταση του ελατήριου με πιο μαλακό) και πιο μαλακή
απόσβεση συμπίεσης του αμορτισέρ σε συνδυασμό με πιο γρήγορη απόσβεση επαναφοράς.
Αυτό πρέπει να γίνει και για την εμπρός ανάρτηση και για την
πίσω. Έτσι, οι ανωμαλίες του οδοστρώματος θα απορροφώνται από την ανάρτηση πιο εύκολα και δεν θα ασκείται μεγαλη πίεση στο ελαστικό που θα είχε ενδεχομένως σαν αποτέλεσμα να χάσει την πρόσφυσή του.
-Πρέπει να χειριζόμαστε ομαλά το γκάζι, ειδικά κατά την έξοδό
μας από στροφές, όπως επίσης και τα φρένα.
- Στις στροφές η μοτοσικλέτα μας πρέπει να είναι όσο το
δυνατόν πιο όρθια και η διαδικασία τους στριψίματος να
πραγματοποιείται με τη μεταφορά του σώματός μας.
- Αδιαβροχοποίηση στα καλώδιά μας με ειδικά σπρέϊ και όχι με
σιλικόνες γιατί κρατούν υγρασία, ενώ συγχρόνως είναι δύσκολο να βγουν μετά.
- Το φίλτρο αέρα πρέπει να αλειφθεί με ειδικό λάδι στην
αντίθετη πλευρά απ' την οποία γίνεται η εισαγωγή του αέρα.
Αυτό όσον αφορά τα φίλτρα από συνθετικά σπογγώδη υλικά. Τα χάρτινα φίλτρα εάν βραχούν πρέπει οπωσδήποτε να τα αντικαταστήσουμε.

ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ BPOXH

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η βροχή είναι ο χειρότερος
εχθρός της μοτοσικλέτας. Αυτό είναι όμως λάθος και πηγάζει απ'την κακή νοοτροπία του ότι ο εξοπλισμός του αναβάτη είναι κάτι τελείως διαφοροποιημένο απ'την ίδια τη μοτοσικλέτα. Έτσι κατά την αγορά μιας μοτοσικλέτας δε συνεπάγεται και αυτόματη (και αυτονόητη) αγορά εξοπλισμού για τον αναβάτη (κράνος, δερμάτινο, αδιάβροχο κ.ά.), ενώ ακόμα και αν υπάρξει μέριμνα και γι'αυτόν, θα πρέπει να είναι ανάλογος με τα χρήματα που δόθηκαν για την απόκτηση του δίτροχου (σίγουρα όλοι θα σας ειρωνευτούν, ειδικοί και μη, αν τολμήσετε να φορέσετε ένα καλό κράνος πάνω σε παπί).
Το αδιάβροχο λοιπόν είναι μέρος του απαραίτητου εξοπλισμού
κάθε μοτοσικλετιστή. Ακόμα και στην Ελλάδα όπου δε βρέχει
συχνά.
H φθηνή λύση είναι τα γνωστά κίτρινα αδιάβροχα των ψαράδων, μόνο που είναι ακατάλληλα για το μοτοσικλετιστή αφού είναι σίγουρο ότι δε θα τον προστατέψουν 100% απ_ τη βροχή. Είναι αποδεκτά μόνο κατά την προπόνηση στο βουνό εξ αιτίας της χαμηλής τιμής τους (εύκολο να αντικατασταθούν).
H σωστή λύση είναι τα αδιάβροχα που προτείνουν γνωστές
εταιρίες που ασχολούνται με την ένδυση του μοτοσικλετιστή. Τα αδιάβροχα χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: σε ολόσωμες φόρμες και στα σετ μουφάν-παντελόνι.
Το πλεονέκτημα της φόρμας είναι ότι δεν ανεμίζει ενώ το
μειονέκτημα είναι ότι φοριέται πιο δύσκολα. Τα ακριβώς
αντίθετα ισχύουν για το σετ μπουφάν-παντελόνι.
Τώρα τα προτερήματα σ'ένα αδιάβροχο είναι ο ψηλός γιακάς με
κούμπωμα, το φερμουάρ ή κάτι ανάλογο χαμηλά κάτω στο πατζάκι (για να μπορεί να φορεθεί χωρίς να βγουν οι μπότες), το λάστιχο (μαζί με φερμουάρ σαν καλύτερος συνδυασμός) στα
μανίκια (για να μην περνάει ο αέρας) και βέβαια η ποιότητα
στις ραφές. Στο εμπόριο επίσης κυκλοφορούν αδιάβροχα καλύμματα για τα γάντια και τις μπότες.
Όσο ακριβά κι αν σας φαίνονται τα καλά αδιάβροχα, μη διστάσετε αφού η τιμή μικραίνει πάντα ανάλογα με τη χρήση (και χρησιμότητα).
Ένα καλό αδιάβροχο σε συνδυασμό με ένα καλό κράνος (και
καινούργια ζελατίνα) μπορούν να σας κάνουν να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας περί βροχής και να βρεθείτε να παρακαλάτε και εσείς για λίγη βροχή, για διαφορετικό όμως λόγο. (Μαζί με τα παραπάνω σας προτείνω να έχετε μαζί σας το walkman με την αγαπημένη σας μουσική).
Δυστυχώς όλα τα παραπάνω ισχύουν για κανονικές συνθήκες και όχι όταν έχετε να αντιμετωπίσετε οδηγούς με κυκλοφοριακή αγωγή λίγο καλύτερη των Τούρκων και δρόμους σαν της Αθήνας (ευτυχώς που δεν είναι μόνο η Αθήνα).

ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΒΡΕΓΜΕΝΟ

O οδήγηση της μοτοσικλέτας σε βρεγμένο δρόμο είναι ιδιαίτερα
δύσκολη απαιτώντας από τον αναβάτη συνεχή εγρήγορση,
υπερβολική προσοχή και μελέτη της κίνησής του. Αλλά καθώς λέμε η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέξουμε, με τις πρώτες σταγόνες βροχής, είναι η
τοποθέτηση των πιο καλών (μαλακών με σωστό πέλμα για αποτροπή της υδρολίσθησης) ελαστικών στη μοτοσικλέτα μας. Κανένα ελαστικό όμως δεν έχει ικανοποιητική πρόσφυση στους Ελληνικούς δρόμους και κυρίως στις μεγαλουπόλεις, όπου η συνεχής κίνηση των οχημάτων καταστρέφει την άσφαλτο και τη μετατρέπει σε καθρέφτη. Προσθέστε τη σκόνη και τα καυσαέρια που αιωρούνταιστην ατμόσφαιρα και κατακάθονται με τη βροχή μαζί με τα υπολείμματα ελαστικών που προσκολλόνται στην άσφαλτο και έχουμε τη λεγόμενη γλίτσα που έχει τις ίδιες ιδιότητες με τα λάδια και το πετρέλαιο. Γι αυτό το λόγο η ταχύτητά μας πρέπει
να μειώνεται τουλάχιστον κατά 30% σε σχέση μ' αυτήν που θα
κινούμαστε υπό κανονικές συνθήκες. H χρήση δε του γκαζιού, των φρένων και του συμπλέκτη πρέπει να γίνεται με απαλές κινήσεις τόσο κατά την επιτάχυνση, όσο και κατά την επιβράδυνση.
Περιττό βέβαια να πούμε ότι ξεχνάμε τα γόνατα στην άσφαλτο!!
Πρέπει να γνωρίζουμε επίσης δυο βασικά πράγματα. H απώλεια
πρόσφυσης στο βρεγμένο σημαίνει σχεδόν σίγουρη πτώση διότι
καμιά διόρθωση δεν μπορεί να κάνει ο αναβάτης όταν το βάρος
της μοτοσικλέτας του τον παρασύρει. Στην περίπτωση αυτή μόνο η τύχη τον σώζει. Επίσης, όσο πιο δυνατή είναι μια μοτοσικλέτα, τόσο μεγαλύτερη ροπή στέλνει στον οπίσθιο τροχό στις μεσαίες στροφές οι οποίες είναι αρκετές για την απώλεια πρόσφυσης.
Αλλά και εκτός αυτού η οδήγηση μιας spor-touring μοτοσικλέτας είναι πιο δύσκολη από μιας κάστομ ή εντούρο διότι τα τιμόνια τύπου clip-on δεν επιτρέπουν άμεσες και μεγάλες διορθώσεις της πορείας σε μια πλαγιολίσθηση, πόσο μάλλον στο γλιστερό δρόμο.
Στα φρεναρίσματα ενδείκνυται η μείωση της ταχύτητας
κατεβάζοντας μαλακά ταχύτητες με τη χρήση και των δυο φρένων της μοτοσικλέτας. Επίσης, όταν κινείστε σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας ή στις εθνικές οδούς θα αντιμετωπίσετε το πρόβλημα εκτόπισης των λασπόνερων από τους τροχούς των προπορευόμενων οχημάτων και σε περίπτωση που είναι νταλίκα, η ορατότητα γίνεται μηδενική. Σκεφτείτε τότε ότι μέχρι να σκουπίσετε τη ζελατίνα του κράνους σας με το αριστερό χέρι, θα βρεθείτε μπροστά σε μια μεγάλη λακούβα_ νερού που δεν ξέρετε αν είναι απ' αυτές που καταπίνουν_ μπροστινά συστήματα ή απ' αυτές που δημιουργούνται λόγω λάθους κλίσης του δρόμου προκαλώντας αναπόφευκτη υδρολίσθηση. Γι αυτό πάντα όταν υπάρχει βρεγμένο
οδόστρωμα χρησιμοποιείτε δρόμους με μειωμένη κίνηση οχημάτων που δεν επιτρέπουν ανάπτυξη μεγαλων ταχυτήτων. O κανόνας στο βρεγμένο είναι μελέτη της κάθε κίνησής μας πριν τη διενέργειά της και παρατήρηση των άλλων οδηγών για να αποφύγουμε δύσκολες καταστάσεις που θα οφείλονται σε ενδεχόμενα λάθη τους.

Πολυ σωστα μπος αλλα το ρητο "εχει 250 μες το νερο" πως βγηκε;

Ολα αυτα για μια βροχη!!!!!
Εγω οταν βρεχει απλα δεν οδηγω γιατι μου λερωνει το ΧΧ !!
Παντως πολυ ενδιαφερον θεμα!!