Τρεις αγαπημένοι φίλοι ένας Ιταλός , ένας Γερμανός κι ένας Πόντιος δουλεύουν σε μία οικοδομή.
Μόλις χτυπάει το καμπανάκι για κολατσιό βγάζουν ο καθένας το τάπερ του για να φάνε.

Ο Γερμανός λοιπόν βλέποντας το φαγητό που του έχει φτιάξει η γυναίκα του λέει:
Όχι ρε γαμώτο , πάλι λουκάνικο Φρανκφούρτης θα φάω;
Αν κι αύριο έχω το ίδιο φαγητό θα πέσω από την οικοδομή να σκοτωθώ!

Ανοίγει και ο Ιταλός το τάπερ του , βλέπει το σπαγγέτι που του έφτιαξε η γυναίκα του και λέει:
Όχι ρε γαμώτο πάλι σπαγγέτι θα φάω σήμερα;
Aν αύριο έχω το ίδιο κολατσιό θα πέσω κι εγώ από την oικοδομή.

Ανοίγει κι ο Πόντιος και βλέπει κι αυτός το κολατσιό του και λέει:
Όχι ρε γαμώτο πάλι σάντουιτς θα φάω σήμερα;
Αν αύριο είναι το ίδιο κολατσιό θα πέσω κι εγώ από την οικοδομή να σκοτωθώ!

Την άλλη μέρα δυστυχώς το κολατσιό όλων ήταν το ίδιο οπότε οι τρεις ορκισμένοι φίλοι ένας -ένας με τη σειρά του έπεσαν από την οικοδομή και σκοτώθηκαν.
Στην κηδεία η χήρα του Γερμανού οδυρόμενη φώναζε:
" Aχ αντρούλη μου γιατί δεν μου το έλεγες ότι ήθελες άλλο φαγητό να σου φτιάξω;".
Η γυναίκα του Ιταλού κι αυτή κλαίγοντας φώναζε:
" Aχ αντρούλη μου γιατί δεν μου είπες πως είχες βαρεθεί το σπαγγέτι να σου φτιάξω κάτι άλλο;
" Και η γυναίκα του Πόντιου :
" Aχ Γιορίκα μου γιατί ; αχ αντρούλη μου γιατί ; γιατί ; γιατί ; αφού μόνος σου το έφτιαχνες!"

Κλασικα ειπαμε Ποντιος