ΔΙΑ ΠΑΣΑ ΝΟΣΟΝ

Άνεργος μηχανικός αποφασίζει να αξιοποιήσει το πρακτικό του πνεύμα και ανοίγει μια κλινική. Στην είσοδο της κλινικής αναρτά μια ταμπέλα:
«Θεραπεύουμε οποιαδήποτε πάθηση με €50.
Αν δεν θεραπευτείτε, σας επιστρέφουμε €100».

Ένας γιατρός θεωρώντας ότι αυτή είναι μια καλή ευκαιρία να βγάλει ένα 100άρικο επισκέπτεται την κλινική ως ασθενής.
Μόλις τον δέχεται ο μηχανικός-ιατρός, ο υποτιθέμενος ασθενής παραπονιέται:
«Γιατρέ, τώρα τελευταία έχω χάσει την αίσθηση της γεύσης».
«Αδελφή, φέρτε παρακαλώ το φάρμακο Νο 22 και ρίξτε πέντε σταγόνες στο στόμα του ασθενούς».
Ο γιατρός-ασθενής αμέσως φτύνει το φάρμακο και λέει:
«Μα αυτό δεν είναι φάρμακο. Είναι πετρέλαιο!».
«Συγχαρητήρια. Η γεύση σας επέστρεψε. Η θεραπεία κοστίζει 50 ευρώ, παρακαλώ».
Ο «ασθενής» φεύγει τσατισμένος αλλά δεν το βάζει κάτω και επιστρέφει σε μερικές μέρες αποφασισμένος να πάρει πίσω τα χρήματά του.
«Γιατρέ, έχω χάσει τη μνήμη μου. Δεν θυμάμαι πια τίποτα!».
«Μάλιστα... αδελφή, φέρτε παρακαλώ το φάρμακο Νο 22 και ρίξτε πέντε σταγόνες στο στόμα του ασθενούς».
Ο «ασθενής» πανικόβλητος: «Μα αυτό το φάρμακο είναι για τη θεραπεία της γεύσης!».
«Πολύ σωστά! Βλέπω η μνήμη σας επανήλθε. Οφείλετε 50 ευρώ, παρακαλώ».
Ο γιατρός φεύγει θυμωμένος με τον εαυτό του, αλλά μετά από λίγες μέρες επιστρέφει αμετανόητος.
«Γιατρέ, η όρασή μου έχει αδυνατίσει πολύ. Δεν μπορώ να διακρίνω σχεδόν τίποτα. Μπορείτε να κάνετε κάτι;».
«Δυστυχώς, κύριε, δεν έχουμε φάρμακο γι αυτό. Παρακαλώ, πάρτε αυτό το 100άρικο.»
«Μα αυτό είναι 50άρικο!».
«Συγχαρητήρια! Η όρασή σας επανήλθε. 50 ευρώ παρακαλώ!».