Ένα κείμενο του Γιάννη Σιδερακη για την σημερινή συνάντηση των ΧΧ 

Σήμερα είχαμε μια ωραία επίσκεψη στην μικρή μας πόλη. Ήρθε να δει τους MRCGήδες, το blackbird club και καμιά σαρανταριά από τα θερία αυτά μηχανάκια άραξαν στον ίσκιο του πλατάνου δίπλα στο γιοφύρι... Καλά παιδιά, χαβαλές, σοβαρές συζήτησης, γνωριμίες, συγκίνηση, γέλια  και όλα αυτά τα όμορφα που  κάνει η άτιμη η κοινή τρέλα. Να είσαι με ανθρώπους που τους γνώρισες πριν από πέντε λεπτά και να είναι σαν να τους ξέρεις χρόνια, άψογα.... Τους τρόμαξα βέβαια που πήγα με το stinger, αλλά τι να κάνουμε παιδιά; Τα σουζούκια είναι πάντα πιο γρήγορα! Αυτό όμως είναι μια άλλη για τους χοντάκηδες, πονεμένη ιστορία....
   Είχα κοντινή εμπειρία μιας και ο κολλητός Παντελής Κολοβός, έχει αποκτήσει πρόσφατα ένα, αλλά και πάλι, δεν γινόταν να μην θαυμάσω τα υπέροχα αυτά μηχανάκια, που είκοσι χρόνια plus μετά την πρώτη τους εμφάνιση το 1999, συνεχίζουν να σκίζουν τους αυτοκινητόδρομους με εξωπραγματικές ταχύτητες. Να στρίβουν στον επαρχιακό χωρίς κανένα πρόβλημα και να μπορούν να φορτωθούν μια ολόκληρη φαμίλια, μαζί με τα κουζινικά χωρίς να ζοριστούν ποτέ και πουθενά. Αν υπολογίσει κάποιος την τρομακτικά καλή ποιότητα υλικών, αλλά και συναρμολόγησης που τα κάνουν μετά από τόσα χρόνια να δείχνουν εντελώς φρέσκα, αλλά και την τιμή τους, που σου δίνει την ευκαιρία να πάρεις μια σούπερ ντούπερ, ονειρική, από όλες τις απόψεις μοτοσυκλέτα σε τιμή σκούτερ, είναι να απορείς γιατί δεν έχουμε όλοι από μια....
   Και κάπου εκεί γεννιέται το ερώτημα, μαζί με την διαπίστωση, γιατί και γιατί δεν τα κάνουν όπως παλιά; Απλή η συνταγή... Μια αθάνατη μοτερούκλα, πάνω σε ένα πλαίσιο. Καλή αεροδυναμική και καθόλου σε σχέση με τα σημερινά, ηλεκτρικά μπιρμπιλίκια, θεωρητικά απέθαντο.... Θα πει κάποιος, είκοσι χρόνια είναι πολλά; Όχι πολύ λίγα είναι, αλλά προσωπικά είμαι σίγουρος ότι μια τέτοια μοτοσυκλέτα με σωστή συντήρηση και φυσιολογικό ιδιοκτήτη, θα ταξιδεύει άνετα για τα επόμενα πενήντα χρόνια.... Δεν θα είμαστε εμείς εδώ και αυτά θα τρακοσαρίζουν! 
   Καλούς δρόμους αλητάμπουρες, χάρηκα που σας γνώρισα....


ΥΓ- Όταν μεγαλώσω, θα πάρω γιαχαμπούζα και θα σας περνάω από πάνω....