Για μενα μπορω να πω πως ειναι τροπος ζωης κ εκφρασης.Μου αρεσει να την καβαλαω να την περιποιουμε να την προσεχω κ να με προσεχει!Οταν ανεβαινω επανω της προσπαθω ναφωτοραφισω με το μυαλο μου οτι μπορω να παρω απο καποια διαδρομη κ να το χαρω.Δεν ειμαι της κοντρας ουτε της τρελης στροφης,παρολο αυτα μου αρεσει να την ανοιγω εκει που με παιρνει κ να την στριβω οσο ια το καλο που λενε χωρις να την ζοριζω κ προπαντον να μην ζοριζομαι εγω.Ναι την αγαπω πολυ κ ειναι σαν γυναικα μου χωρις να μπορει να παρει την θεση της,με κανει να ξεχναω πολλα προβληματα...

Για εμένα δεν είναι τόσο τρόπος ζωής.. οσο τρόπος διαφυγής..
Διαφυγής απο την καθημερινότητα, το άγχος κ.ο.κ.
Δεν είναι η γκομενά μου, δεν είναι το εφέ μου...
Είναι η βόλτα μου, η ταχύτητα, οι στροφές, ο χαιρετισμός του μοτοσυκλετιστή που έρχεται απο απέναντι, οι καιρικές αντιξοότητες, η παρέα που κάνει ταξιδάκι μαζί μου, η πρόκληση της επόμενης στροφής... η λίστα είναι πραγματικά μεγαλη!!! Πάνω απ'όλα όμως είναι η στιγμή μου... ο δρόμος που με προσκαλεί σε ενα ταξιδάκι με ήπιες αλλα και παιχνιδιάρικες στιγμές.. η απόλυτη αίσθηση ελευθερίας που κοστίζει μόνο μερικά €υρουλάκια βενζίνης.
Ναι.. πιστεύω πως αυτό είναι η μηχανή για μένα..

Αυτο πιστευω οτι ειναι ενα πολυ μεγαλο θεμα.για εμενα η μηχανη ειναι το μεσο με το οποιο μεγαλωσα για αρχη ,ο πατερας μου απο τους παλιους μηχανοβιους ο οποιος ειναι 52 χρονων και ακομα ειναι επανω στις μηχανες με αχοριστη συνοδυγο εδω και 28 χρονια τη μητερα μου και μαλιστα με το πιο προσφατο ταξιδι σκοτια. Ετσι και σε εμενα ειχε μπει το μικροβιο για τη μηχανη. Τωρα πια εδω και 4 χρονια ειναι το μεσο με το οποιο εργαζομαι. σαν πολιτικο πια μηχανακι ειναι ενα μεσο να ξεφευγω απο την τρελα της αθηνας να γνωριζω νεους τοπους και ανθρωπους γιατι ολοι το εχουμε γνωρισει οτι σε πολλα μερη οι κατοικοι "χαιρονται" οταν βλεπουν καποιον μοτοσυκλετιστη παρα εναν "αμαξα". ειναι μια αγαπη την οποια παρα πολυ δυσκολα θα ξεχασω και ας εχω και σοβαρους τραυματισμους απο αυτη την αγαπη γιατι πολυ απλα ξερω οτι δεν εφταιγε η μηχανη. Ειναι ενας ευχαριστος τροπος που χαλαρωνω απο ολα τα προβληματα και με συντροφευει σε ολα τα ταξιδια οπως και η Χριστινα μου που με ακολουθει πολλα χρονια τωρα. ευχομαι ολοι να εχουμε ευχαριστα και ασφαλει χιλιομετρα και μακαρι να σας γνωρισω απο κοντα μια φορα. Παντα ορθιοι.

Θεωρω οτι ειναι η καλυτερη σου φιλη αφου ακουει παντα τα προβληματα σου και ανταποκρινεται σε ολα......
ειναι η ερωμενη σου αφου σου ικανοποιει παντα ολα σου τα γουστα οσο και και ''αρρωστημμενα'' και αν ειναι(κομμένα για μας τους μπαμπάδες πλέον)...
ειναι η πιο πιστη συζυγος αφου δεν θα σε προδωσει ποτε(μαζί με την γυναίκα μου)....
ολα αυτα σε μια ΔΙΤΡΟΧΗ ΘΕΑ!!!!
μια βολτα με την μηχανη σου ειναι το καλυτερο φαρμακο εναντια σε ολα τα άγχη και τις σκοτουρες......
νοιωθεις ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ,νοιωθεις ΑΠΙΑΣΤΟΣ, νοιωθεις ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.....
μηχανη δεν ειναι μεταφορικο μεσο, δεν ειναι μεσο επιδειξεως ειναι απλα ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ.......

Menos έγραψε:

.. οσο τρόπος διαφυγής..Διαφυγής απο την καθημερινότητα, το άγχος ....Είναι η βόλτα μου, η ταχύτητα, οι στροφές, ο χαιρετισμός του μοτοσυκλετιστή που έρχεται απο απέναντι, οι καιρικές αντιξοότητες, η παρέα που κάνει ταξιδάκι μαζί μου, η πρόκληση της επόμενης στροφής...Πάνω απ'όλα όμως είναι η στιγμή μου... ο δρόμος που με προσκαλεί σε ενα ταξιδάκι με ήπιες αλλα και παιχνιδιάρικες στιγμές.. η απόλυτη αίσθηση ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ...

Νομιζω οτι εχω καλυφθει συν ενα ακομα για μενα που εχω χρονια να καβαλησω...το απωθημενο μου...το οποιο μου φευγει οταν την εχω και το νιωθω οταν δεν την εχω...οταν την εχω μου μενει η ελευθερια...καθε φορα που ανεβαινω αισθανομαι σαν να ειναι η πρωτη φορα...σαν να ξεκιναω να τρεξω σε αγωνα...σαν να ειμαι ακομα 20 χρονων που την πρωτοαγορασα...και οσα προβληματα κι αν ειχαν κατα καιρους τα ξεχναγα με την πρωτη βολτα...

μηχανη δεν ειναι μεταφορικο μεσο, δεν ειναι μεσο επιδειξεως ειναι απλα ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ.......[/quote]

συμφωνω και επαυξανω !

Της μιλω..και μου μιλαει..παντα ετοιμη σε μια γωνια να εκπληρωσει καθε μου επιθυμια και αναγκη να ξεφυγω..να κλαψω..να γελασω..να σκεφτω το μελλον..το παρελθον.πολλες φορες νιωθω οτι την καβαΛαω και ξερει τι αισθανομαι..ετσι με παει αυτη,αλλες φορες αργα,αλλες γρηγορα.Την κοιτω και βλεπω εμενα..ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙ.

Τι ειναι η μηχανη για εμας?? Δεν ξερω τον καλυτερο τροπο να απαντησω ωστε να εκφρασω την αγαπη μου για τις μοτοσυκλετες, Αυτο που ξερω ειναι οτι απο 12-13 χρονων ειχα την εμπειρια του μηχανοκινητου διτροχου(μηχανακι) και απο τα παιδικα μου χρονια καταλαβα οτι Εγω και η Μοτοσυκλετα δεν θα αποχωριστουμε ποτε! Φοβαμαι την μερα οπου δεν θα μπορω,δεν θα εχω το κουραγιο να καβαλισω μοτοσυκλετα,,ελπιζω να ειναι μακρινη αλλα να εχω χορτασει εμπειριες!!
Παρα τις επιφυλαξεις απο ανθρωπους,ακομα και τωρα οτι ειναι επικινδυνες και θα μου κοστισουν την ζωη τους λεω οτι δεν πειραζει,η μοτοσυκλετα ειναι ενα ρισκο οπου το δεχομαι, και αν τυχει(χτυπα ξυλο) καποια στραβη στιγμη θελω να ξερουν οι υπολοιποι οτι εκανα αυτο που αγαπουσα και ηταν επιλογη μου.

Η μοτοσυκλετα για μενα ειναι μια μεγαλη αγαπη. Οσο και αν εμεινα κατα
Καιρους χωρις αυτη, παντα την ειχα στο μυαλο μου και παντα γυριζα
Σ αυτη. Νομιζω θα παθω καταθλιψη αν ποτε πιστεψω οτι δεν θα ξαναεχω
Μοτοσυκλετα. Συμφωνω στα συναισθηματα μ αυτο...ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙ.
(jimacos)

Η μοτοσικλέτα για εμένα είναι ένα εργαλείο, όπως και το αμάξι.
Μόνο που τα εργαλεία πρέπει να είναι σε άψογη κατάσταση στο θέμα συντήρησης
και φροντίδας, ώστε να αποδίδουν με ασφάλεια τα μέγιστα.
δε φταίω εγώ που το XX τραβά τα βλέμματα ακόμα και στο ρελαντί