***Το παρακάτω mail το έγραψα και στο moto.gr Μη με παρεξηγείτε που το ξαναβάζω ατόφιο και εδώ, αλλά δεν μπορούσα να γράψω κάτι άλλο, αφού αυτό με εκφράζει απόλυτα σε κάθε περίπτωση.


Και τελικά, τα ψέματα τελείωσαν!
Ήρθε η ώρα να ετοιμάζομαι για να φύγω. Μια για πάντα. Δε λέω.. θα προσπαθώ να έρχομαι κάποια καλοκαίρια, για να βλέπω τους γονείς και τον αδερφό μου, αλλά και πάλι, δύσκολα θα είναι.

Σαν ψέματα μου φαίνεται ρε γαμώτο! Πως τα φέρνει η ζωή καμιά φορά! Εγώ την Αυστραλία την έβλεπα από τα ντοκυμαντέρ μόνο και δεν ήξερα τίποτα για αυτή τη χώρα. Και τώρα, πάω να μείνω εκεί. Για πάντα λέει! Να κάνω οικογένεια, να αρχίσω από την αρχή, με νέα δουλειά, με νέες προοπτικές, με νέες παρέες, τα πάντα νέα! Αν φοβάμαι; Φυσικά και φοβάμαι! Για οτιδήποτε! Αλλά και τι να κάνω; Τόσοι και τόσοι κατάφεραν να κάνουν το ίδιο κια με πολύ δυσκολότερες συνθήκες. Εγώ τι στο διάολο είμαι; Χαζός; Αλλά από την άλλη είμαι και άνθρωπος και φοβάμαι! Φοβάμαι μην αποτύχω, φοβάμαι μην τύχει τίποτα σε γονείς και αδερφό και δεν είμαι εκεί για να βοηθήσω, φοβάμαι πως θα μου έρθουν τα πράγματα, φοβάμαι για το μέλλον μου.

Από την μια αισθάνομαι πικρία. Γιατί προσπάθησα και επένδυσα σε αυτή τη χώρα ότι είχα. Και τελικά τι έγινε; Αντιμετώπισα ένα κράτος, που έκανε τα πάντα για να με σβήσει, να με τελειώσει και να με πετάξει έφω από αυτό. Ειλικρινά, αισθανόμουνα πάντα ξένος. Και άντε το κράτος καλά. Οι άνθρωποι γιατί ρε γαμώτο;;; Γιατί να προσπαθούν να με πατήσουν κάτω και γιατί να χαίρονται μόλις μου τύχαινε κάτι κακό; Γιατί να προσπαθούν να μου κάνουν ζημιά; Κρίμα, πολύ κρίμα! Καμιά φορά σκέφτομαι την κακία και το μίσος που αντιμετώπισα και δακρύζω!

Αυτό που ήθελα να κάνω, ήταν να ασχοληθώ με το bodybuilding και να πέρνω μέρος σε διαγωνισμούς. Μέσα μου, πάντα πίστευα ότι μπορούσα να φτάσω ψηλά! Το ήξερα. Όπως ήξερα ότι θα πρέπει να κάνω πολλές θυσίες για να τα καταφέρω! Και δεν είχα βοήθεια από κανέναν. Δεν υπήρχαν άνθρωποι που να ξέρουν ούτε από δια τροφή, ούτε από προπόνηση. Πειραματιζόμουν και διάβαζα βιβλία που παρήγγελνα από Αμερική αλλά και βιβλία που δανειζόμουν από φίλους γιατρούς. Όσο οι θέσεις μου στους αγώνες ήταν από τις τελευταίες, ήμουν ο ξεφτύλας, ο άχρηστος, αυτός που δεν το έχει και ένας αποτυχημένος. Μόλις άρχισα να παίρνω πρώτες θέσεις, τότε άρχισα να γίνομαι το ψώνιο, αυτός που κοιτάει μόνο τα μπράτσα του, αυτός που παίρνει φάρμακα. Όταν τελικά κέρδισα το παγκόσμιο πρωτάθλημα, ήμουν ο δαχτυλοδεικτούμενος με την κακή έννοια, αυτός που το κατάφερε με τα φάρμακα και αυτός που δεν έκανε και κάτι σημαντικό!

Εγώ ήξερα τι είχα καταφέρει. Αυτό που ήθελα από τα 16 μου! Ηρέμησα με την ιδέα ότι πέτυχα αυτό που ήθελα πάντα. Αυτό που λίγοι στον κόσμο κατάφεραν. Οι υπόλοιποι με βλέπανε σαν κάποιο ξένο! Δε μου μιλούσαν λες και το περηφανεύτηκα ποτέ! Γιατί όμως αυτή η συμπεριφορά;
Μετά από λίγο καιρό που άνοιξα το νέο γυμναστήριο, έπαθα πλάκα από την αντίδραση του κόσμου!!! Που βρήκα λέει τα χρήματα και το έχτισα; Θα παιθένανε για να μάθουν!! Και όλοι τότε συνενοήθηκαν να μου κάνουν όσο πιο μεγάλη χαλάσττρα γινόταν! Δεν κράτησε για πολύ όμως και έτσι ανέβηκα πάλι! Όταν χώρισα με την πρώην γυναίκα μου βέβαια, δεν μπορώ να πω: όλοι χάρηκαν!!
"Είδες το μαλάκα, καλά να πάθει", "ε, έτσι είναι, ότι ανεβαίνει, κατεβαίνει κάποτε", "τώρα πάει αυτός, καταστράφηκε" και άλλα πολλά. Γιατί όμως;

Αργότερα όταν αρχίσαμε να πηγαίνουμε καμιά βόλτα με τις μότο και να κάνουμε κανένα τρελό ήμουνα καλός άνθρωπος, γιατί ούτε κόντρες ήξερα να βάζω, ούτε σούζες έκανα. Όταν όμως κάποια μέρα μπήκαμε σε κάποιες στροφές και άφησα πολύ κόσμο πίσω..... ααα τότε, άρχισα να γίνομαι κακός πάλι!!! Γιατί όμως;;;

Όταν πέρυσι γνώρισα μέσω internet τη Sylvia και ήρθε για να με γνωρίσει από κοντά....... τότε να δεις τι κακός και τι μαλάκας που ήμουνα!!!!! Χέστηκα από τη μια βέβαια, αλλά και πάλι αυτό το "γιατί όμως" τριγύριζε. Όταν πήγα εγώ το ταξίδι μου στην Αυστραλία για να τη δω, τότε έγινα αυτός που τον τραβάει από τη μύτη.Αυτός που είναι ερωτύλος, αυτός που δεν ξέρει τι του γίνεται, που δεν βρίσκει εδώ να μαμήσει και πάει μέχρι την Αυστραλία. Μα γιατί όλα αυτά;;;;

Τώρα που πήρα την απόφασή μου να φύγω μια για πάντα, ξέρω γιατί. Γιατί όταν ζεις σε μια μικρή κοινωνία και κάνεις κάτι καλό για εσένα, είναι σα να δείχνεις στους υπόλοιπους ότι απέτυχαν να κάνουν και αυτοί το ίδιο! Τους θυμίζεις με τη νέα μοτοσικλέτα που αγόρασες, ότι ΔΕΝ έχουν μοτοσικλέτα και/ή ότι δεν μπορούν να αγοράσουν! Εσύ ξέρεις ότι την αγόρασες για εσένα και επειδή σου αρέσουν οι δύο ρόδες και σου αρέσει αυτή η "ελευθερία" που σου δίνει η βόλτα με τους δύο τροχούς. Εσύ όμως! Αυτοί δεν το ξέρουν! Και θεωρούν τους εαυτούς τους αποτυχημένους που δεν έχουν και αυτοί μοτοσικλέτα σαν τη δική σου! Και έτσι γίνεσαι ο εχθρός! Πιστεύουν ότι θεωρείς τον εαυτό σου υπεράνω αυτών!

Εγώ δεν μπορώ να ζήσω άλλο σε αυτό το περιβάλλον. Και το χειρότερο είναι ότι φοβάμαι ότι αν έμενα και άλλο, θα γινόμουν ίδιος με τους άλλους. Και ντρέπομαι που το λέω. Μπορεί να συμπεριφέρθηκα και εγώ σαν τους άλλους, δεν ξέρω! Αλλά ένα είναι σίγουρο: δεν μένω άλλο εδώ! Βαρέθηκα, κουράστηκα. Δεν θέλω να πάω μπροστά και να μου τραβάνε τη μπλούζα οι άλλοι! Δεν θέλω να ακούω ΜΟΝΟ κακές κριτικές. Που και που, θέλω να ακούω και κάτι καλό, αν το αξίζω. Ξέρετε από ποιους άκουσα μόνο καλά λόγια για τις μετατροπές που έκανα στις μοτοσικλέτες; Από εσάς εδώ στο forum, στο moto.gr, στο fzronline.com και ελάχιστους φίλους εδώ πάνω. Οι άλλοι το θεωρούσαν ΠΑΝΤΑ κάτι πολύ άσχημο και σαχλαμάρα!

Για εκείνους τους κακόμοιρους τους γονείς και τον αδερφό μου μόνο στεναχωριέμαι. Και δεν σας το κρύβω: αυτή τη στιγμή που κάθομαι και γράφω αυτές τις σειρές, με πιάνουν τα κλάματα. 39 χρονών γαϊδούρι έγινα και κλαίω! Αλλά τι να κάνεις; Ο πόνος είναι πάντα πόνος!!

Ώρα να φεύγω. Με εσάς θα τα λέμε από εδώ μέσα. Σας ευχαριστώ για την υποστήριξη και για τις καλές σας κουβέντες! Ήταν Θείο δώρο για εμένα! Θα δώσουμε το μοναδικό ραντεβού (για όσους μπορούν φυσικά) στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος στις 14 Σεπτεβρίου. Θα είμαι εκεί από τις 11:30 το πρωί, μέχρι τις 17:00 το απόγευμα. Στις 18:00 πετάω. Θα αφήσω τα τηλέφωνά μου σε επόμενο post πιο μετά για να βρεθούμε.

Ευχαριστώ πολύ όλους
Χριστόδουλος

***Τήν παρακάτω απάντηση την έγραψα και στο moto.gr Μη με παρεξηγείτε που την ξαναβάζω ατόφια και εδώ, αλλά δεν μπορούσα να γράψω κάτι άλλο, αφού αυτό με εκφράζει απόλυτα σε κάθε περίπτωση.

Τα'χουμε συζητήσει αρκετές φορές Σόφο...
Καλή αρχή σου εύχομαι απο καρδιάς φίλε μου... δεν θα έιναι εύκολο.. αλλά θα βρείς καλύτερη αντιμετώπιση απο αυτή που έλαβες τόσα χρόνια.....

ΚΑΝΟΝΙΣΕ ΜΛΚ ΝΑ ΜΑΣ ΞΕΧΑΣΕΙΣ!!!

........... Είμαι σε σκέψεις...Δεν σε ξέρω...Δεν έχουμε μιλήσει ποτέ...Το μόνο που ξέρω για σένα είναι αυτά που έχεις γράψει μέσα σε αυτό το φόρουμ...
Απ'όσα διάβασα στο παραπάνω post σου, φαίνεσαι να έχεις πολύ πίκρα από την Ελλάδα... Από το κράτος, αλλά περισσότερο από τους ανθρώπους της...
Ξέρω ότι η σημερινή Ελληνική κοινωνία είναι σε μια σύγχυση... Έχει υποστεί αλλοίωση σε σχέση με αυτό που ήταν πριν 30 40 50 χρόνια. Για τα 30 έχω και προσωπική άποψη, μιας και είμαι 39 Ιουλίων. Για παλιότερα, η άποψή μου έχει σχηματιστεί από κουβέντες με γηραιότερους ανθρώπους. Μέσα σε λίγα χρόνια ο Έλληνας άλλαξε αρκετές συνήθειες. Στο σχόλείο μας έλεγαν, ότι, η βελτίωση του ανθρώπου στον τεχνολογικό τομέα σε σχέση με τον πολιτιστικό - πολιτισμικό πρέπει να είναι παράλληλη, πράγμα που για το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού πληθυσμού δεν ισχύει... Έχουμε τα πάντα σε ότι αφορά την τεχνολογία αλλά ποιός από εμάς διαβάζει ένα βιβλίο την εβδομάδα, έστω και τον μήνα; Προσωπικά, προτιμώ να χαζέψω στην τηλεόραση ένα έργο, παρά να πάρω ένα βιβλίο και να το διαβάσω. Δεν είναι σωστό και το ξέρω (τουλάχιστον έχω το "γνώθι αυτόν") και υπάρχει η πιθανότητα στο μέλλον να γίνω καλύτερος.
Έλα όμως που υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν ούτε τα βασικά... Πολλοί μάλιστα απ'αυτούς λόγω των ρουσφετιών φτάνουν και σε ψηλά επίπεδα ιεραρχίας κλπ κλπ.
Η παιδεία λοιπόν, και σωστότερα, η έλλειψη αυτής, έκαναν τον Έλληνα να υπερεκτιμήσει τα υλικά αγαθά και να παραμερίσει παραδοσιακές έννοιες όπως την αλληλεγγύη, την ανιδιοτέλεια, το φιλότιμο κλπ. Δεν του αρέσει να βλέπει να προοδεύει ο διπλανός του και αν συμβεί αυτό, αντί να καταβάλει προσπάθεια να τον περάσει με ηθικούς και νόμιμους τρόπους, προτιμά να του βάλει τρικλοποδιά, να τον σωριάσει κάτω, ώστε να είναι και πάλι από πάνω του, έχοντας καταβάλλει όσο το δυνατόν ελάχιστη προσπάθεια και χωρίς να έχει βελτιωθεί στο ελάχιστο.

Θέλω να πιστεύω ότι είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και ότι την αρνητική κατάσταση που παρουσιάζω παραπάνω και όπως την περιγράφεις (αν κατάλαβα καλά) στο post σου, θα την δούμε να αλλάζει. Είναι όμως διαδικασία, που θα χρειαστεί αρκετό καιρό για να ολοκληρωθεί...
Μέχρι τότε όμως τί κάνουμε;
Οι προβληματισμοί συνεχίζουν να υπάρχουν και καλούμαστε να βγάλουμε τους εαυτούς μας από την όποια δύσκολη θέση. Οι αποφάσεις πρέπει να παίρνονται με γνώμονα το καλό μας και των οικείων μας. Αν είμαστε παντρεμένοι, πρωταρχικά για το καλό της οικογένειά μας.

Χριστόδουλε, αν κατέληξες ότι ο καλύτερο για σένα είναι να πάς κοντά στους δικούς σου καλά έκανες. Πατρίδα για μένα δεν είναι ένα τοπογραφικό μέρος, αλλά ο τόπος που μας στηρίζει και μας κάνει να περνάμε καλά. Να έχουμε δουλειά ώστε να επιβιώσουμε με αξιοπρέπεια και να υπάρχουν άνθρωποι που να θέλουν το καλό μας και να μας στηρίζουν στις δυσκολίες της ζωής. Απ'τα λίγα που έχω διαβάσει - δει για σένα (όλα φυσικά μέσω του φόρουμ) φαίνεσαι ένα άτομο που δεν φοβάται την κούραση. Η κούραση έρχεται φυσικά μετά από μεγάλο κόπο. Οι δουλειά για να γίνει ένα σαράβαλο κανονική μηχανή είναι πάρα πολύ, το να ασχολείται κάποιος με το body bulding και να βελτιώνεται συνεχώς, είναι κάτι πολύ κοπιαστικό και επίπονο. Πολλοί μπορεί να γελάνε και να υποστηρίζουν ότι αυτός έγινε "φέτες" από τα "φάρμακα" κλπ κλπ. τα λένε γιατί ΔΕΝ ξέρουν ή γιατί ζηλεύουν (τις περισσότερες φορές για το δεύτερο). Όποιος δεν έχει κοπιάσει ποτέ στην ζωή του και "κηφηνιάζει", δεν μπορεί να εκτιμήσει το παραμικρό. Μην χάνεις το κουράγιο και την πίστη στον εαυτό σου. Όπως τα κατάφερες στην Ελλάδα θα τα καταφέρεις και στο εξωτερικό και πιθανόν καλύτερα μιας και θα έχεις και τους δικούς σου εκεί.
Για το θέμα του κλάματος έχου να σου πω τα εξής... Κάποτε πίστευα ότι το κλάμα δεν ταιριάζει στους αληθινούς άντρες. Αυτήν την στιγμή δεν το πιστεύω... Μου έτυχαν διάφορα στην ζωή (χωρισμοί και θάνατοι) που με έκαναν να αναθεωρήσω. Το κλάμα είναι μία εκτόνωση και εξωτερίκευση συναισθημάτων. Είναι κάτι που σε κάνει περισσότερο άνθρωπο. Δεν είναι ντροπή να δακρύσει ένας άντρας...

Σου εύχομαι τα καλύτερα!!!

Σε κάποιο post μου μου είχες απαντήσει:
Τι λες ρε???? Τρελός είσαι??? Ποιος δε θέλει να βλέπει τέτοια μηχανάκια που πλέον είναι συλλεκτικά??? Και αν έχεις και άλλες φώτο βάλτες. Μπι μαϊ γκεστ!!! (μαμώ το Αγγλικό μου γαμώ)

Θα προσπαθήσω την ημέρα που θα είσαι στο αεροδρόμιο να γίνω για λίγο ο "γιόρ γκεστ", μιας και δεν ανέβασα καμιά άλλη φωτό...
________________________________________________

Δεν εχω τιποτα να πω......Απλα μονο ενα ΚΑΝΤΟ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ!!Καλο ταξιδι φιλε μου

...Στις μεγάλες μας αποφάσεις και βήματα μας είμαστε μόνοι μας. Πήρες την απόφαση σου... Να πιστεύεις στον εαυτό σου και θα συνεχίσεις με ακόμη καλύτερες κατακτήσεις... Είναι όμορφη χώρα η Αυστραλία. Μη σε τρομάζει τόσο. Τα δικά σου άτομα θα τα κουβαλάς πάντα μαζί σου στην καρδιά σου... και το κλάμα δυναμώνει τους άνδρες και τους κάνει πιο όμορφους...
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΝΑ ΧΕΙΣ ΚΑΙ KEEP WALKING...

Αγαπητε μου δεν σε ξερω και ουτε καν εχουμε ανταλαξει λογο γραπτο.
το κειμενο σου ομως και η δυναμη της αληθειας που μας ιστορεις μεσα σε αυτο,με κανει τουλαχιστον σε αρχικο σταδιο να σου ευχηθω ολα να σου ερθουν οπως τα επιθυμεις.
και αυτο θα γινει αν το πιστεψεις το θελεις και κυριως παλαιψεις γι αυτο.
δεν σου κανω μαθημα μην παρεξηγηθω........
ενα δυο χρονια μας χωριζουν,θα ηταν αδυνατο να ξερω περισσοτερα απο τη ζωη.
ολα λοιπον ξεκινανε απο της αναγκες σου.
και γι αυτες θα παλαιψεις ειμαι σιγουρος.περισσοτερο για την αναγκη του να πετυχεις αυτα που θελεις και φανταζεσε.
τα ιδια ισχυουν και για εμενα και για ολους μας θελω να πιστευω.
θα χαρω να μαθω οτι πετυχες τους στοχους σου.
και αν δεν προσπαθησεις και αποτυχεις ασχημο για εσενα φιλε μου,για κανεναν αλλον.
εχω παντα καρφωμενη στο κεφαλη μου μια φραση για να με βοηθαει.
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
καλο σου ταξιδι.

Menos έγραψε:

ΚΑΝΟΝΙΣΕ ΜΛΚ ΝΑ ΜΑΣ ΞΕΧΑΣΕΙΣ!!!

Είπαμε ρε.... θα το φροντίσω

Λεωνίδας έγραψε:

Θα προσπαθήσω την ημέρα που θα είσαι στο αεροδρόμιο να γίνω για λίγο ο "γιόρ γκεστ", μιας και δεν ανέβασα καμιά άλλη φωτό...
________________________________________________

Έχεις σε όλα όσα λες δίκιο. Δεν χρειάζεται να γνωριζόμαστε για να βγάλουμε σωστά συμπεράσματα καμιά φορά. Το άγνωστο στην Αυστραλία με φοβίζει, αλλά όχι τόσο πολύ. Το γεγονός ότι αφήνω τους γονείς και τον αδερφό μου εδώ, με φοβίζει πολύ ωστόσο.
Η απάντηση ήταν στο moto.gr αν θυμάμαι καλά, σε κάποιο από τα project που είχα βάλει εκεί.
Θα χαρώ πολύ να σε δω τόσο εσένα, όσο κια όλους σας στο αεροδρόμιο.

stroumf έγραψε:

Δεν εχω τιποτα να πω......Απλα μονο ενα ΚΑΝΤΟ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΛΑΘΟΣ!!Καλο ταξιδι φιλε μου

Να είσαι και εσύ πάντα καλά

pkotatzis έγραψε:

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΝΑ ΧΕΙΣ ΚΑΙ KEEP WALKING...

Πάντα θα το πιστεύω γιατί έτσι θα γίνει. Θα πετύχω!
Και ως απάντηση του video: this is it how all began..... (σε φοτογραφίες, μετά από καιρό βέβαια, για το πως συνεχίζεται η ζωή εκεί)

ιωνας έγραψε:

Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
καλο σου ταξιδι.

Θα το θυμάμαι συνέχεια! Καλή τύχη στη ζωή σου και σε εσένα! Σε ευχαριστώ πολύ!

Λοιπόν, επειδή σε λίγες ώρες θα γίνει διακοπή τηλεφώνου και internet, θα σας αφήσω εδώ τα τηλέφωνά μου, ούτως ώστε, όσοι μπορείτε να έρθετε στο αεροδρόμιο, να μπορείτε να με βρείτε. Θα βρίσκομαι στο Ελ. Βενιζέλος την Τρίτη 14 του μήνα, από τις 11:30 το πρωί μέχρι τις 5:30 το απόγευμα.
Το ένα είναι 6946-907121 begin_of_the_skype_highlighting              6946-907121      end_of_the_skype_highlighting (το οποίο έχει μετατραπεί σε what's up) και το άλλο είναι 6992-205544 (αριθμός Q). Αφού φύγω από τη χώρα, τα τηλέφωνα δεν θα ισχύουν πλέον. Οπότε αν κάποιος στείλει κάποιο μήνυμα μετά την αναχώρησή μου, δεν θα το λάβω.

Θα χαρώ πολύ να σας δω
Χριστόδουλος

Καλό ταξίδι και μέσα από το forum...
Τα είπαμε και τηλεφωνικά αλλά και από εδώ λέω ότι λυπάμαι που δεν μπόρεσα να έρθω στο Ελ. Βενιζέλος... Τώρα πήρα μετάθεση στην Σαλαμίνα στο Φαρόπλοιο Λυκούδης και έχω αυξημένα καθήκοντα. Είμαι στην αρχή (2 βδομάδων πρώτος μηχανικός) και πρέπει να ενημερωθώ για μεγάλο όγκο θεμάτων... Να λείψω ή να φύγω νωρίτερα είναι κάπως... Ελπίζω να με καταλαβαίνεις...

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΝΕΑ ΣΟΥ ΑΡΧΗ!!!

Λεωνίδας έγραψε:

Καλό ταξίδι και μέσα από το forum...
Τα είπαμε και τηλεφωνικά αλλά και από εδώ λέω ότι λυπάμαι που δεν μπόρεσα να έρθω στο Ελ. Βενιζέλος... Τώρα πήρα μετάθεση στην Σαλαμίνα στο Φαρόπλοιο Λυκούδης και έχω αυξημένα καθήκοντα. Είμαι στην αρχή (2 βδομάδων πρώτος μηχανικός) και πρέπει να ενημερωθώ για μεγάλο όγκο θεμάτων... Να λείψω ή να φύγω νωρίτερα είναι κάπως... Ελπίζω να με καταλαβαίνεις...

ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΝΕΑ ΣΟΥ ΑΡΧΗ!!!

Se katalavaino apolyta aderfe. Kaneis kai esy mia nea arxi. Min agxonesai katholou. Ola tha mas pane prima